PaardEnSchool schreef op woensdag 16 juli 2008, 10:28:


Dit onderzoek gaat om mensen, misschien beter lezen

van lennep schreef op woensdag 16 juli 2008, 12:28:


Ik vind het fantastisch wat je doet, zelf onderzoeken wat uiteindelijk de vraagstelling moet zijn, van den Top is in ieder geval dierenarts en voedingsdeskundige, hij weet ook enorm veel van planten. De hersens ontbreken je zeker niet, je doet onderzoek en probeert zoveel mogelijk info te verzamelen.
Uiteindelijk heb je dan zoveel info naast elkaar dat je gewoon een weloverwogen beslissing kunt maken wat in jullie geval met de paarden wijsheid is.
Je zou ook eens bij de animal science group kunnen gaan informeren. Ik zal ook eens wat verder zoeken want interessant is dit zeker en jij bent tot nu toe de enige die weet wat er in het hooi zit en hebt laten onderzoeken.
Als er bij een lezing een sponsor achter zit wil dat nog niets zeggen over de wel of geen onafhankelijkheid van de sprekers he. Het Kruiskruidsymposium werd ook bekostigd bijv door de provincie en LTO. De sprekers waren onafhankelijk.

marianne laenen schreef op woensdag 16 juli 2008, 13:09:


Marianne waarom vernieuw je de wei niet helemaal, alles kapot laten spuiten, ploegen bodemonderzoek, bemestingsadvies en verschillende grassen inzaaien?

marjolijn schreef op dinsdag 15 juli 2008, 13:11:


En daar heb je volkomen gelijk in Marjolein. Jammer altijd dat verhalen totaal uit de context werden gehaald. Paard kwam niet doodziek uit kliniek.
Ik wil doodgewoon verder zoals het verhaal werkelijk is en het in de context houden.

Ik heb wel een leuke update te melden.
Door de pepermunt steeds te gebruiken als beloning na een hapje voer bijv wortel en musli ( ik heb het even bij deze twee voertjes gelaten en niet meer smaken gedaan) eet ze weer zonder wantrouwen. Dit wil ik eerst een tijd volhouden zodat eten weer gewoon is voor haar. De grasbrok introduceer ik pas als dit voer accepteren echt weer helemaal normaal gaat.
Ik denk nog na over de medicatie, de 'olifantentruc' zal ik heel goed eerst moeten bedenken om te voorkomen te snel te gaan en iets over het hoofd zie voor we terug zijn bij af.
Vertel een paard maar eens dat ie moet slikken en niet kauwen. Achteraf denk ik dat het oplossen van de medicatie ervoor heeft gezorgd dat alles er naar smaakte en ze een link gelegd heeft met voeding. Op de bijsluiter ( voor mensen weliswaar) staat ook duidelijk vermeld; tablet heel inslikken.
Ik durf het zelf niet te proeven, voor mij kan het gevaarlijk zijn en tsja ik zal toch ook een beduidend anders smaakvermogen hebben dan een paard dus het is ook zinloos.

Christel Provaas schreef op woensdag 16 juli 2008, 19:35:


Dat ga ik zeker proberen met de pepermunt op die manier, een beetje te dubben zit ik wel, ze zal gaan kauwen. Maar wie weet maskeert de pepermunt voldoende. Ik kan; zoiets bedenk ik me in ijsklontjes bakjes doen en bevriezen, want hoe krijg ik die pepermunt weer stijf als ik dat oplos in water? En zal ze ijsklontjes nemen, nou ja het is een IJslander dus ze zal wel moeten ( IJsklontenlander) Ik zal zo eens wat gaan uitproberen en kijken of die zooi vanzelf stolt als het is opgelost. Het goedje van Muriel is misschien nog wel handiger. Tandpasta was ook handig, maar helaas, dat wil ze niet, het zal misschien vreemd voelen in haar mond zo'n slangetje pasta. Wilgenblaadjes zijn wel leuk als de wilgen blaadjes hebben, maar ja de herfst komt er weer aan
Problemen geven met wormkuren of gewoon andere pilletjes hebben we eerlijk gezegd ook nooit, in deze situatie ligt het gewoon allemaal wat gecompliceerder en het zijn natuurlijk ook best heftige pillen. Misschien hallucineert ze er ook wel door of doet het iets met haar smaak, wie zal het zeggen, werken doen ze in ieder geval wel dat was overduidelijk. Uiteindelijk moeten de bijwerkingen wel verdwijnen. Kortom ik probeer nu een plan te maken waarin ik zoveel mogelijk uit probeer te sluiten waardoor ze weer zou kunnen stoppen met eten.

Peet schreef op woensdag 16 juli 2008, 20:19:


Peet had jij niet de opleiding bij Gerry gedaan als masterzadelfitter?
Ik ben trouwens ook niet zo voor gelpads, we hebben hier ook zo 'n luchtgevuld ( Wintec Cair) zadel gehad dat zou ook goed passen, niet dus, het kiepte bij mijn man, bij mij weer niet, ik ben stukken lichter. Volgens mij gebeurt er ook iets met zo'n lucht of gel als het warm wordt.

Caatje schreef op woensdag 16 juli 2008, 20:40:


Mikado!! Ik gooi overal balkjes neer met zomaar wat afstand, dus in het wilde weg. Ook als een soort mikado. Als ik het met takken doe vinden ze het ook leuk, ze gaan er mee slepen eten het op maar zetten hun benen ook overal neer en gebruiken hun rug. Zelf mee lopen over al die gekke balkjes en ze gaan goed opletten waar ze hun benen zetten en gebruiken hun rug. En ik moet ook opletten of ik niet over al die takken donder

Caatje schreef op woensdag 16 juli 2008, 21:14:


Ja ze leren hun benen bewust te gebruiken, ik heb Bjork op die manier leren draven Ze zette geen pas draf en ging toen ze ziek werd ook zwijnen, achteraf zie ik heel goed hoe dat kon gebeuren. Die hormoonhuishouding zorgt voor stress, inspanning is ook stress en zorgt voor spierspanning. Gevolg was zwijnen en daar kan het gevolg rugklachten van zijn. Voor mij was dat de reden haar te leren draven ook al kon ze dat niet echt als natuurtolter. Door die balkjes ging ze haar benen anders gebruiken en daardoor ook haar rug. Truc is dan ook om het hoofd naar beneden te krijgen, in het begin vinden ze dat vreselijk moeilijk.
Als dat hoofd zakt gebruiken ze hun rug en bewust hun benen.
Ik blijf vaak gewoon staan hoor Caat, Bjork loopt wel als ik haar aanwijs waar ze heen moet Ik ga mijn nek niet breken hoor.

van lennep schreef op woensdag 16 juli 2008, 23:47:


Ik had sensodyne, die brandt niet, tenminste niet in mijn mond Kindertandpasta is een idee, maar smaakt dat naar pepermunt?
Toen onze zoon nog klein was hebben we eerlijk gezegd nooit kindertandpasta gebruikt, ik was altijd een beetje bang dat het wat zoet zou zijn maar misschien is dat helemaal niet zo. Ik ken het produkt dus niet. Proberen zonder medicatie kan in ieder geval geen kwaad.

van lennep schreef op donderdag 17 juli 2008, 0:09:


Heel off topic maar heb je de sensodyne gel ( dat is blauw of groen, ik zie het verschil niet in die kleuren) ? En spoelen met lauw water lukt vaak wel. Koud water niet.

trea hoex schreef op donderdag 17 juli 2008, 11:29:


Wat een leuk filmpje Trea!!
Is het trouwens een stronk waar Enya op staat of een kist, ik kan dat niet goed zien, een stronk lijkt me errug handig in ieder geval en brengt me gelijk op een idee. Daar ga ik ook achteraan dat is leuk om te gaan aanleren.

muriel schreef op donderdag 17 juli 2008, 12:13:


Dan zou je mijn kaptoom eens moeten bekijken, die is heel licht zacht en soepel en in ponnymaat Ik heb hem toen bij Wim Vonck gekocht, het is iets handgemaakts. Maar ik weet niet of hij die dingen nog verkoopt.
Er zit ook geen ijzer in het neusstuk, dat vind ik het nadeel van die 'echte' kaptooms.

muriel schreef op donderdag 17 juli 2008, 13:30:


Ja ik snap het probleem, ik zal eens zien of ik wat foto s kan maken van dat ding van mij, het is verstelbaar maar volgens mij idd niet bij de neus.
ik heb ook me rot gezocht naar iets goeds, want de meeste komen in de ogen terecht omdat ze echt slecht passen of ze hebben zo'n stuk ijzer in het neusstuk Er bestaan ook die goedkopere nylonkaptoompjes die zaten ook bij de ponnie in de ogen. Niet iedere kop is een confectiekop En inderdaad, als het prima gaat met een halster zou ik ook de knip lekker dichthouden hoor. Ik gebruik de kaptoom ook als hoofdstel ( en tegelijkertijd als handpaard-aankoppeling), het blijft goed zitten dus het is meer multifunctioneel hier.

trea hoex schreef op donderdag 17 juli 2008, 19:22:


Leuk dat je weer naar Wim gaat, de vorige keer was je toch niet met Enya?
Misschien is het wel een idee om eens met een groepje ( ik was dat toen al van plan, maar er kwam zo vreselijk veel pech tussen dat het er niet van kwam) hier eens een cursus af te spreken. Ik heb logeer-wei ( groot genoeg om in stukken te delen) en slaapplaatsen. Er waren toen best geïnteresseerden die ook wel mee wilden helpen organiseren.
Het fijne van Wim vind ik altijd dat hij naar het paard en de mogelijkheden van dat individuele paard kijkt en niet generaliseeert. en dat hij zelf ook altijd bij blijft scholen en leren en beslist altijd open staat voor andere denkbeelden en training en gewoon veel disciplines beheerst.