Piet schreef op woensdag 2 juli 2008, 7:35:


Klopt. De previewsmurf is een kleine leugenaar!

Nils Vellinga schreef op dinsdag 1 juli 2008, 23:16:


Nee, ik heb niet veel ingekort nog. Ik ben gewoon eerder -hoe moet ik dat zeggen, verder terug in de hoef, naar achteren, richting de straal ahw) gaan raspen. Een lichte opzet gemaakt, zoals hoefsmeden dat noemen. Zodat hij gemakkelijker afrolt. Het afrolpunt iets verder terug gelegd. Daarbij werd de witte lijn 'schoongeraspt' en kon ik zien hoe die eruit zag. Daarvoor heb ik dat nooit gezien, omdat ik mijn afrol kleiner maakte en dus niet in het witte lijngebied kwam.


Ja, het is zeer zeker het laminaegebied. Je ziet precies waar het begint en ophoudt, je ziet de andere structuur duidelijk. Bij Buck is het ongepigmenteerde deel niet goed te onderscheiden, omdat hij witte hoeven heeft en het gepigmenteerde deel ook al ongepigmenteerd is. Dus de witte lijn is goed te onderscheiden.

Ik snap het, het lijkt hetzelfde. Dan vermoed ik inderdaad dat Bucks verbrede witte lijn (en ook de rode bloeduitstortingen) afkomstig zijn van het lopen op de rand hoefwand die ook nog eens iets te lang is. Voorlopig ga ik door met geleidelijk de toon inkorten en meer afronden. Nee nee niet te gek, hij moet goed blijven lopen. Ik plaats wel weer foto's.

Aafke schreef op woensdag 2 juli 2008, 12:18:

In welke holte bedoel je precies? Het zwilwratje zit toch hoog boven de voorknie? is de connectie met voet optillen dan nog wel duidelijk als je bovenaan het been iets friemelt?

Gewichtsverschuiving zoals Gudrun zegt, werkt idd soms wel goed. Ik had een net geimporteerde spanjaard die aan de grond bevroren stond. Vroeg ik een voet, dan zag ik hoe hij er juist meer gewicht op zette, zijn hoofd en hals boven het gevraagde been ging houden, het tegenovergestelde van wijken voor druk dus. Door met mijn schouder zijn schouder wat terug te duwen, bracht ik/hij dat gewicht weer naar het midden en was de uitgangspositie voor been optillen beter.
Ik heb er geen moeite mee om in dat geval druk te gebruiken.

Tips? Wat ook wel eens helpt, is eerst het andere voorbeen vragen. Vaak is zo'n bevroren paard zo gefocust op dat been wat aan de grond genageld moet blijven, dat hij zich daar niet van kan losmaken. Het andere voorbeen staat dan verrassend los, wordt makkelijk gegeven en uitbundig beloond.

Cadiz geeft zijn voeten nu goed, maar twijfelt wel als ik de volgorde verander. Vaker die volgorde veranderen dus en willekeurig zomaar 1 been vragen.
Ook vindt hij dat hij het niet kan wanneer hij opgezadeld staat, dit zie ik bij meer andalusiërs. Tilt hem op en zet hem bliksemsnel weer neer "het gaat niet hoor". Misschien spanning door de verstrakkende singel, het kost wat overredingskracht om hem uit te laten vinden dat hij heus niet omvalt, want dat ligt er m.i. aan ten grondslag.

Duppie schreef op woensdag 2 juli 2008, 13:08:


Ik heb interesse in Pre Alpin® ASPERO. Ik krijg de indruk dat dit het enige ruwvoer is dat niet tot brok is geperst (site is niet zo overzichtelijk). Momenteel voer ik Buck nl Grasmix, hoewel daar wat melasse in zit. Het is het minst slechte dat ik hier in de buurt kan vinden waar ik de Ursonne en Vite+sel in kan oplossen. Afhankelijk van hoe lang het goed blijft, wil ik aardig wat bestellen.

Huertecilla schreef op woensdag 2 juli 2008, 14:12:



Sterker nog: Ik heb het boek Hoefkunde Hoefbeslag (Prof. Dr. H. M. Kroon Rijksuniversiteit Utrecht en Dr. R. H. J. Gallandat Huet, kolonel, chef mil. vet. dienst b.d.) waarvan de 5e druk in 1953 uitkwam. !
Hierin staat: "Het hoefbeslag kan men uit een theoretisch oogpunt niet anders beschouwen dan als een kwaad; als een belemmering van de natuurlijke functies van de hoef. Uit een praktisch oogpunt is dit kwaad echter noodzakelijk en daarom zal men moeten trachten door een juiste vakkennis dit kwaad tot een minimum terug te brengen en ernaar moeten streven, bij het beslag, het hoefmechanisme zo min mogelijk hindernissen in de weg te leggen."