Piet schreef op maandag 23 juni 2008, 16:50:


Ik krijg hier af en toe wel eens een spaanse pas tegen mijn achterwerk van mijn jongmannen als zij aandacht willen. Niet aangeleerd ... maar wel altijd prijs Aanleren van steigeren ... vind het knap, maar idd kan tegen je gebruikt worden zolang het nog niet op punt staat.

Conrad van Pruijssen schreef op dinsdag 24 juni 2008, 12:11:

Cindy Helms schreef op dinsdag 24 juni 2008, 12:20:



oeioeioei mijn bericht is er afgevallen ... dus:

En hopelijk een bisnummer van die driedaagse cursus van Piet voor diegene die in aug echt niet kunnen incl de rijkelijk vloeiende champagne, want nu ben ik wel zeer nieuwschierig geworden

Eva Saegerman schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:02:


Het boek van Inge heb ik reeds. Jammer genoeg heb ik ni zooooo veel tijd om te lezen. Dus tussen de soep en de pataten beetje van Inge, beetje paard natuurlijk, beetje hoefnatuurlijk, beetje beroepslectuur, .... Niet echt efficiënt, maar beter dan niets. Sluit jouw boek ongeveer aan bij dat van Inge trouwens Eva?
Ik ga de curusdata zeker en vast in de gaten houden, indien het eens lukt (niet altijd even evident om de bollenwinkel te sluiten en de patiëntjes achter te laten) zal ik zeker ten gepasten tijde ergens verschijnen

Peter Donck schreef op dinsdag 24 juni 2008, 14:15:


Met Amaroc nog maar 1x serieus op hol. Toen nog met bit. Bij oversteek trein .... rrrriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing .... slagboom naar beneden .... paard deinst in speedtempo achteruit .... 180° .... 90° het kiezelpad op waar op een afstand van 5m de trein rakeling langs raast ... dan nog ene uit de andere richting. Ik had een paar 100m nodig (slecht in schatten van afstanden). Blij dat daar geen auto's passeerden. Ik krijg het nu nog steeds benauwd van treinoversteekplaatsen. Ik stap voortaan altijd af

Cindy Helms schreef op maandag 23 juni 2008, 8:50:


Een consult gecancelled ... dan maar met mijn van onder het stof opgerakelde clickers gewapend naar de paddock
Eerste slachtoffer: El Nino, nog niet uit de weide of hij had weer mijn enkel vast , in de paddock: snelle link click-tik-hand ... snoepje bij click horen aan de andere kant. Ook het achterwaarts gaan op ttttttttttttt ging sneller op één of andere manier vandaag. Het knielen nog steeds zo zenuwachtig en bijtgraag als anders, maar het ging ook vlotter. Soms van kniel naar lig naar zit ... voor mij allemaal te snel ... voor hem nog veel te traag. Stap voor stap kent dienen shetty dus niet.
Tweede vrijwillige chinees: Amaroc. Op stem niet altijd even gemotiveerd maar dienen Click. Onvoorstelbaar. Bij de eerste click sprong hij haast in mijn nek, had ik wel kunnen verwachten. Daarna wonderbaarlijk op 10 tijd liep hij zonder touw aan mijn zijde overal met me mee in draf, links afwenden, rechtsafwenden, voltes, ... alles. Stop = onmiddelijk stop.
IK BEN OVERTUIGD ... DE CLICKER DOET HET HEM!!
Veel sneller dan de stem.
Nu mijn paarden hebben allemaal reeds een bepaalde bagage, wellicht daarmee dat het vrij snel ging. Maar toch ...
Vraag: Amaroc Re volte longe altijd protest, zenuwachtigheid en terugdraaien bij onoplettendheid. Nu had ik hem eerder deze week reeds geleerd op stem steeds van richting te veranderen op een beheerste manier. Nu wilde ik zien of het met de clicker sneller zou gaan, gebaar-draai-click- en dan -stop-naar binnen-voor beloning. Maar die twee laatste drie stappen wenste ik niet. Ik wist niet direct hoe op te lossen dus heb de vorige manier gewoon verder gebruikt. Nu kent hij het. Iemand een idee hoe je daar op zou inspelen?
Eva, je krijgt mail.

Spirithorses schreef op woensdag 25 juni 2008, 20:09:


Mijn eerste paardje (merrie 1m60 warmbloedje) is 32 geworden. Tot haar dertig met mij door de bossen en velden gecrossed, als ik foto"s laat zien, gelooft niemand dat ze zo oud was

Christel Provaas schreef op woensdag 25 juni 2008, 23:11:


geloof jij mij niet misschien ?
Als ik een dezer tijd heb scan ik een foto van haar in en zet ik hem hier op het forum. Ga wel beke moeten rommelen, want alles zit nog in de verhuisdozen
Ze is dikwijls van eigenaar (allemaal havenarbeiders die bij mijn pa werkten) veranderd tijdens haar leven, maar stond al van haar 3 bij dezelfde staleigenaar (stond 24/24 op weide, maar weet niet direct een andere naam voor zo'n man) telkens ze dreigde weg te gaan, kocht hij haar, en zo is zij 29j op zijn erf blijven staan. Ik heb haar de laatste 6 levensjaren gehad. Fantastische merrie (enorm veel pit, maar uiterst betrouwbaar) fantastische tijd. Op haar 30 kreeg zij last van hko.htm">hoefkatrol, waardoor ze van mij op welverdiend pensioen mocht. Ze is kerngezond geweest tot op de dag dat zij stierf in de weide.

Cindy Helms schreef op woensdag 25 juni 2008, 23:22:


Trouwens raar maar waar op diezelfde plek, was zij niet de enige die zulk een hoge leeftijd bereikt heeft. Haar weidekameraad "King" (het paard van staleigenaar) heb ik 1 jaar nadat zijn oude baas overleden was, jammer genoeg moeten laten inslapen. Hij was al een eind in de twintig. Ook nu nog staat er een andere reus die achteraan in de twintig is. Die maakt ook nog af en toe een buitenritje.