>
> Hier in het dorp woont een man die paarden beleert voor de kar.
> Ik zag deze man een keer midden over straat lopen naast een
> jong bang paard in het tuig. Zijn patserige houding van 'de
> straat is van mij want ik loop hier' vielen me op, maar ook de
> steun die het jonge paardje eraan ontleende.
> Gedraag je als een patser, en je paard zal je graag vertrouwen!
Wel wel.. wat een beetje raad al niet kan doen met een mens... Ik was weer helemaal de oude, coole zelfverzekerde madam, en ja, Airoso was een pak minder bang!! De omstandigheden waren iets anders dan gisteren waardoor hij wel rustiger was maar toch... Elke keer hij in de richting van iets engs keek ben ik weggelopen en ging hij meteen achter mij aan. (toen liep hij los in de piste) Wat wendingen en weer stoppen en dat is blijkbaar op deze moment de manier. Ben ook even met hem op straat gaan wandelen (bijna tot bij Frank Veerle!! ver he) en ik verschoot bijna meer van een duif die naast mijn oren uit de bosjes vloog dan hij. Op bepaald moment werd hij toch wat wantrouwig, dan ben ik nog een paar meter verder gegaan en zijn we op mijn comando teruggekeerd (zonder dat hij meteen de terug-race inzette) . Beetje leek hij zich toch klaar te zetten om weg te willen (vertrouwde het achter zich toch niet helemaal, die bosjes enz) en ben ik meteen vóór híj weg wilde beginnen lopen en hem snel laten stoppen en hij was weer helemaal bij mij, rustig op zn gemak. Geen moment weggesprongen of paniekerig gedaan.
Merci voor de tips, zo zie je maar dat het toch af en toe via pc kan!
Groetjes
Warboel
