muiske07 schreef op zondag 15 juni 2008, 8:42:


Prachtig, ik krijg daar eveneens kippevel van. Wat die ijzers betreft, durf ik niets zeggen. Ik streef eveneens voor ijzerloos maar hou mijn oren en ogen open bij echte misschien zeldzame problemen, waar de oplossing ligt!
Wat Piet aangeeft om eens te gaan lezen op de site kan misschien ook op dat vlak een nieuwe wereld voor je openen. In elk geval is de eenheid tussen jou en je paardje een nietmiskenbaar feit en of je dat nu bereikt met of zonder stokje kan mij niet schelen. Mensen die er op uit zijn om hun dier te slaan doen dat zonder iets evengoed of met hun leidtouw. Of ik het liever met of zonder hulpmiddel kan? Wel lijkt me leuker uiteindelijk met niets, MAAR ik kan helemaal niets van dat alles. Bitloos is geen punt want dat vind jijzelf blijkbaar ook belangrijk. Proficiat voor wat je kan!
grtjes Myr

4bozzza schreef op zondag 15 juni 2008, 10:51:


Jongens, eindelijk een duidelijke en geloofwaardige uitspraak. Dit maakt voor mij het verschil " mijn werk is hoefproblemen zonder ijzers oplossen." Een vergelijking: mijn dokter geeft antibiotica en de ziekte geneest! De homeopaat zegt, ik kan je ook helpen maar ik vind antibiotica vergif en te radicaal en ik doe het anders met minder schadelijke gevolgen. Mijn vertrouwen wordt gewekt, ik hoef de mij gekende manier niet af te zweren maar zal er waarschijnlijk niet naar teruggrijpen omdat ik gesteund word in mijn twijfels en zo het resultaat wordt bereikt.
grtjes Myr

Geertje schreef op zondag 15 juni 2008, 11:37:


aiai geldt dat gezegde ook omgekeerd " Wie houdt van dieren, houdt van de mensen"?

muiske07 schreef op zondag 15 juni 2008, 11:59:


Mooie instelling en hierdoor zal je toch mensen winnen voor je standpunt. Een gedachte die jaren op een bepaalde manier is ingelepeld krijg je niet met een vingerknip er uit en al zeker niet met een fanatistische houding of een houding van, ik weet het nu allemaal het beste. Daar is het onderzoek, probleemhoeven oplossen op alternatieve wijze nog te jong voor volgens mij.Ter verduidelijking ik spreek hier niet uit dat het niet kan hé.
grtjes Myr

Marleen den Arend schreef op zondag 15 juni 2008, 12:36:



Weg van de kudde gaan is moeilijk hé. Als wij met onze merries gaan wandelen moeten wij de ruin op stal zetten want hij springt los over de omheining. Mijn hart doet altijd pijn om hem zo achter te laten. Nog niet te spreken van het feit dat hij volgende maand voor een maand naar de PT gaat. Wat zal er geweend worden ten afscheid! Mijn hart breekt al bij de gedachte aan het verdriet van de paarden maar hopelijk is dit een antropomorfistische gedachte?
myr

4bozzza schreef op zondag 15 juni 2008, 12:51:

De reden van iemands keuze om vegetarisch te zijn speelt een rol natuurlijk, maar ik kan dat ook niet begrijpen. ik zal argumenteren wat mij drijft maar zal wel iemand in zijn waarde laten. Omgekeerd verwacht ik dat ook en zo begon er eens iemand tegen mij omdat ik beleefd weigerde een hapje met eendenpaté te eten!!! Ja zeg, dan zie ik alleen een lompe boer voor mij en bespaar ik me de moeite! Mensen zijn soms ongelooflijk tof!
grtjes Myr

En dat terwijl het zo goed in het Moerman

muiske07 schreef op zondag 15 juni 2008, 14:58:


Geweldig, "weet wie je eet"