Herman schreef op maandag 19 mei 2008, 23:25:
> Esther schreef op maandag 19 mei 2008, 22:51:
>>
>> Een kleine update. De startproblemen zijn minder, wel gaat ze
> onzekerheid.
> Hoe het ook evolueerd, "It's ok!."
> _______
> Herman
Ja mijn intuitie en mijn jarenlange ervaring
Van dit paard heb ik het meeste geleerd, ik ken er geen zoals zij, Hoe de afloop ook zal zijn ik weet nu dat we alles in ons vermogen hebben gedaan. Soms wat controversioneel en dat heeft 100 kilo overgewicht gescheeld!! Met wat geluk zo weer een gewone gezonde ponnie zolang het kan. En ja het kost stress om trouw te blijven aan je zelf en aan het belang van een paard te blijven denken, dan moet je afwegingen maken, maar ik ben blij dat het ons tot zover is gelukt. Ze is nu eenmaal 'anders'. Toen ze twee a drie was is ons ook vaak geadviseerd om haar naar de slacht te brengen, toen ze 4 werd en als 'gevaarlijk' te boek stond hebben we ook niet geluisterd en haar gewoon tijd gegeven. Dat heeft enorm goed uitgepakt. We zijn haar pas wat gaan rijden toen ze bijna zes was, pas toen was ze zover. Na het starten met inrijden heeft ze weer vakantie gekregen om het in haar koppie te kunnen verwerken. Toen was ze 7 en hebben we het weer langzaam wat opgepakt, dat ging echt super tot vorige winter toen ze ineens ging zwijnen en slechter lopen en dik werd etc. We wisten dat ze het goed kon, we hebben haar toen leren draven, dat kon ze niet als natuurtolter. De draf kregen we er in, maar ze liep als een gekneusde ouwe knol. De draf was mooi, de tolt was bizar. Ze drukte niet haar rug weg, fysio en acupunctuur erbij en aan de rug etc was niets mis eigenlijk was ze hypermobiel zelfs, enorm lenig ondanks haar Rubensfiguurtje.. Het rijtechische was dus echt uitgesloten. Zadel was goed. Alles was goed aan externe oorzaken. Toen begon de zoektocht pas echt en dat daar Cushing uitkwam hadden we niet verwacht bij zo'n jong paard.
Es
Warboel
