Christel Provaas schreef op zondag 18 mei 2008, 10:26:
> Een jachtinstinct is bepaald geen vrijbrief voor 'dan kan je
> eigenlijk niks meer'. Het ligt dan niet aan de hond, maar aan
> de baas. Trainen, de hond onder appel krijgen, investeren in de
> kan fout gaan voor je er erg in hebt. Tis dan wel de natuur,
> die interactie tussen hond en paard, maar het gaat zo makkelijk
> fout!
>
Nee ik weet dat ik niet alles op het jachtinstinct kan steken. Maar ik kan wel zonder blozen zeggen dat ik al heel wat tijd in Noppes heb gestoken. Toen ik hem net had, heb ik een jaar met hem intesief getraint met een trainer omdat hij zo eigenwijs is. Trainer zei ook dat Noppes een heel sterk karakterje heeft. Nu train ik sporadisch met hem als oefening en hij luistert vrij goed naar mij, naar mijn ouders dan weer een pak minder. Maar soms heeft hij zoiets van: f*ck zoek het zelf maar uit, ik doe mijn eigen ding. Blaffen bijv., sinds we vorig jaar een andere hond uit het asiel hebben gehaald, blaft hij voor het minste geluid. Als ik zeg dat hij moet stoppen, blijft er altijd nog een blafje komen dat eindigt in een binnensmonds blafje, hij wil precies het laatste woord hebben en we kunnen lang bezig zijn tot ik het laatste woord heb zenne.
Maar voor de rest is't eigenlijk een schatje, ne grote knuffelaar dat eerder neigt naar een schoothond dan naar een JR.
Oeps, ik had gehoopt dat hij er toch iets van zou zijn bijgeleerd. Gisteren bleef hij in ieder geval erg dicht tegen mijn been plakken. Als 1 van de paarden kwam, ging hij achter mij staan of kroop hij onder de kruiwagen. Mss de naschok, mss onthoudt hij het, ik zal het snel genoeg te weten komen.
> Nu is een JR trouwens een soort rat kwa
> overlevingscapaciteiten. Een buurman reed voor ons huis met het
> achterwiel van zijn trekker over zijn Jack heen, hobbel de
> bobbel. Na 6 weken boxrust (in een kinderbox met vertikale
> tralies) was het hondje er weer bovenop, hield er slechts een
> wat typisch loopje op na (maar dat hebben ze vaak al, ook als
> ze niet overreden zijn). Zo overleefde hij eerder een maaltje
> Rattox. 'Hij is al aan het sterven' zei de da, maar de hond
> heet niet voor niets Lucky.
Ik ben net thuis van't werk en hij kwam meteen met zijn bal aangelopen om te spelen. Hij springt en crosst als terug in het rond alleen nog iets rustiger dan anders maar het ziet er goed uit.
En ja, toen ik het zag gebeuren dacht ik ook van oei, dit komt niet goed. Nobody zijn hoef kwam neer op Nopje zijn zij. Ik ga nog wel nen check-up laten doen voor de zekerheid maar alles ziet er in orde uit. Dat terwijl er vorig jaar een paard op mijn benen is gesprongen met als gevolg gescheurde kruisbanden, gescheurde zijdelingse gewrichtsband en een barst in mijn knieplateau met bloed in mijn bot. Een kwetsuur waar ik nog soms de gevolgen van draag met een lange revalidatie. Dus alle geluk dat het zo'n taaie beestjes zijn!
Groetjes
Warboel
