eddy DRUPPEL schreef op maandag 5 mei 2008, 22:02:


nou dan heb ik nieuws: ik heb me laten adviseren.... Kennelijk wat voor de één goed werkt, werkt niet voor de ander. Of ik moet weer op beginnerscursus, dat sluit ik niet bij voorbaat uit

chantalleke schreef op woensdag 7 mei 2008, 19:53:


Hallo Chantal,

Ik kan me goed voorstellen dat je je zorgen maakt hoor! Je wilt het beste voor het dier en je hoopt toch altijd dat het zich gelukkig voelt...

Heeft ze in de eerste periode van haar leven wel bij haar moeder gestaan en gedronken? Of zijn jullie "ingeprent" in die fase?

Waarom nu dat voor paarden/pony's afwijkende gedrag terwijl ze al 18 jaar tussen andere paarden/pony's heeft geleefd? Vaak is er iets aan voorafgegaan. Dat kan een "incident" zijn (geschrokken, heimwee/verlies van een maatje, verhuizing, ander dier erbij, etc.) maar het kan ook zijn dat ze zich fysiek niet helemaal lekker voelt. Maar dat laatste zou na zo'n poos - je hebt het over "het laatste jaar" dat het verergerd is - eigenlijk al aan de oppervlakte moeten zijn gekomen. Het kan ook zijn dat "oud zeer" naar boven komt en het dier oud gedrag/afwijkend gedrag gaat vertonen - je ziet dat wel vaker bij ouder wordende dieren (ook bij honden). Nouja, je schrijft zelf al over een aantal mogelijke aanleidingen.

Het lijkt erop dat zolang ze zich stabiel voelt ze zich kan handhaven in een paardenkudde maar zodra ze niet meer zo lekker in haar vel zit ze de vertrouwde veiligheid van haar mensenkudde nodig heeft en "dus" nu van die on-ponyachtige dingen doet. Of dat ooit kan veranderen en ze zich meer een pony-pony gaat voelen is moeilijk te voorspellen. Vaak hoor je toch wel dat als er in de basis dingen anders zijn gelopen dan zoals de natuur bedoeld heeft (daar zijn vroeger ook afschuwelijke onderzoeken in gedaan) daar in de rest van het leven altijd iets van blijft hangen. De mate waarin hangt van allerlei factoren af - zoals de ernst van de verstoring en de individuele gevoeligheid van het dier.

Iris kan denk ik wel een steuntje in de rug gebruiken. Is het mogelijk aan haar stal een uitloopje te maken zodat ze wel in de buurt van de paarden en pony's die wel in de wei lopen kan staan als ze wil, maar ook de veiligheid van haar stalletje kan opzoeken als ze dat nodig heeft?

Heb je een nichtje, of een meisje uit het dorp (of neefje/jongetje uit het dorp - ik wil natuurlijk niet discrimineren haha maargoed, meestal zijn het toch de meisjes) die het leuk vindt om een beetje te tutten met een pony? Lekker poetsen, eindje wandelen, spelletjes doen... Dat geeft jou dan misschien ook een beetje rust.......en een beetje minder schuldgevoel....?

En dan als laatste nog een beetje een softe opmerking. Ga niet met een bezwaard hart naar haar toe. Beesten voelen meer dan wij denken

Hartelijke groet,
Simone