Martina schreef op maandag 14 april 2008, 10:22:


Hallo, Wij hebben enkele kruiwagens waar we van die grote sterke zakken die ze in de bouw gebruiken hebben ingezet. Stukken afrollen en in die zakken steken, spanriempje er rond en je staat versteld hoeveel je in één keer kunt vervoeren. Zo leren we van elkaars trukkendoos hé?
grtjes Myr

hallo Pien en Jack,

Een dikke proficiat met het mooie, schattige en zo te zien sterke veulentje. Het is ongelooflijk leuk om naar de foto's te kijken. Heb lang geleden een geboorte meegemaakt van een veulen van een paard waar we een band mee hadden. Onze vriendin belde ons midden in de nacht en het was heel zeker de moeite. De sfeer is toch wel héél bijzonder. Ooit hoop ik dit eens te mogen meemaken met een eigen paard, maar dan moeten de opgroeiomstandigheden optimaal zijn. Een vraagje, de moedermerrie eet gewoonlijk toch ook de nageboorte op hé? Zo heb ik het tenminste toch enkele malen weten gebeuren? Wel soms pas uren na de geboorte?
grtjes Myr

Piet schreef op donderdag 17 april 2008, 10:07:


Hallo,
Ik had niet het lef om te reageren omdat ik niet tot de "professionals" behoor maar gewoon iemand met véél interesse maar ik dacht, hoe kan dat nu nodig zijn? Bij een pasgeboren dier kan het niet waar zijn dat we de natuur moeten corrigeren. Misschien om het veulen aan vreemde materialen te laten wennen maar dan moet men dat best vermelden.
grtjes Myr

Piet schreef op donderdag 17 april 2008, 10:07:


Hallo,
Ik had niet het lef om te reageren omdat ik niet tot de "professionals" behoor maar gewoon iemand met véél interesse maar ik dacht, hoe kan dat nu nodig zijn? Bij een pasgeboren dier kan het niet waar zijn dat we de natuur moeten corrigeren. Misschien om het veulen aan vreemde materialen te laten wennen maar dan moet men dat best vermelden.
grtjes Myr

Spirithorses schreef op vrijdag 18 april 2008, 9:27:


Ik weet dat die vriendin me toen vertelde dat ze er sterkte uithalen om te recupereren. Zelfs na uren gaan ze het opzoeken om op te eten. Ik vond dat héél vreemd want een paard eet toch geen vlees?????
grtjes Myr

Martina schreef op vrijdag 18 april 2008, 9:58:


hebben wij ook ooit geweten bij een paard dat gechipt werd maar toen was er in Belgie nog geen sprake van verplicht chippen. In Nederland is dat al veel langer verplicht niet? Hopelijk, worden ze hier nu wat strenger en wordt er wel nagekeken waar het paard geregistreerd staat anders is chippen helemaal zinloos. Mijn paardje stond nog op papier op de vorige eigenaar van diegene van wie ik haar kocht. Toch kan ik haar laten chippen, opzoeken in het stamboek en op mijn naam herinschrijven. Misschien heb ik of de vorige eigenaar dat paard wel gestolen. Controle??? niks ,wel genoeg betaald om ze in te schrijven.
grtjes Myr

Wij waren met 2 paarden vandaag vertrokken om een stukje voorkempen te doen. 3de kuddelid, mijn dochter met Amar waren er gelukkig niet bij want dan was de ravage misschien nog groter geweest.We waren de turnhoutse baan overgestoken en misschien al bijna een km verder toen Branco schrok van hertjes en er vandoor ging richting huis. Mijn paardje normaal niet zo schrikachtig volgde de paniek van haar leider. Ik hield het een 3a400m vol maar vermits ik geen goede ruiter ben, wist ik dat ik dit niet ging houden en was bang ergens tegen een boom terecht te komen of op die drukke baan. Ik heb me dus half bewust er af laten vallen en me zelfs in mijn val gebold om mijn rug te sparen. Ik hoopte dat mijn maatje, die toch een goede ruiter is ze kon kalmeren. Gelukkig voelde ik niet direct iets en ben beginnen stappen en smeken dat het goed zou aflopen. Uiteindelijk kreeg ik telefoon, Branco is totaal op hol de baan opgerend tegen een auto, is over de voorkant van die auto gegaan , gevallen waardoor zijn ruitertje van hem afgevallen is, is terug rechtgekomen en verder gerend. Toen ik aankwam was een ambulancier mijn maatje haar been aan het nakijken want wonder boven wonder had ze alleen last van haar heup en haar been. Iemand is achter de paarden aangelopen en een ander iemand was zo vriendelijk me te rijden om ze op te sporen richting stal. We vonden ze onderweg samen met die man die hen gevolgd was. Branco kon niet meer, verschillende wonden en een heel dikke elleboog. Ik riep hem en hij reageerde direct op mijn stem. Liske had zich niet laten pakken maar ze bleef zowiezo niet ver van Branco en was duidelijk ook blij eigen volk te zien. Vanaf dat moment kon hij geen stap meer voor of achter, de dierenarts is hem daar komen hechten en pijnstilling toedienen. We hebben snel Iemand gevonden die zo bereid was haar werk te onderbreken om hem met de paardenvan te komen halen. Zijn baasje is ondertussen het ziekenhuis uit en heeft niets gebroken,maar de kneuzingen zullen morgen wel parten spelen en hopelijk willen mijn spieren morgen ook een beetje mee. Ik denk dat Branco er het ergste aan toe is maar een goed punt is dat hij op dat been toch nog een stuk gelopen heeft en nog steunt. De dierenarts komt morgenvroeg terug. Die auto ziet er wel niet uit, voorraan helemaal ingedeukt, voorraam aan diggelen en voorraan dak geblutst zag ik in de vlucht voor ik met die bereidwillige achter de paarden aanging. Nu komt het mensen, diegene die met de Van onze paarden kwam ophalen is van ATR en zei als ze te weten komen dat het paard bitloos bereden werd ben je niet verzekerd. De zoveelste raad om niet op bitloze optoming te kunnen rekenen wanneer zoiets gebeurd. Ik vind het verschrikkelijk en ik twijfel. Heb er een hekel aan terug dat bit in die mond te moeten steken maar ik wil dit nooit en nooit nog meemaken. Branco is een schat van een beest maar een groot héél sterk beest die toch af en toe kan schrikken, Liske daarentegen is normaal vrij cool, niet schrikachtig en ik had nooit gedacht dat zij zou flippen maar ze is waarschijnlijk de impuls van haar leider gevolgd. Een NACHTMERRIE

sibyl de jager schreef op vrijdag 25 april 2008, 23:24:


je hoeft het echt verder niet proberen uit te leggen want ik begrijp héél erg wat je wil zeggen. Ik voel dat ook op die manier aan soms!
Myr

Michiel schreef op zaterdag 26 april 2008, 0:33:

Dank je. Zij bedoelde waarschijnlijk bij de verzekering die ik persoonlijk heb via de ATR(Antw trekruiters) Branco haar baasje zal het via de familiale verzekering moeten regelen en ik veronderstel dat die hierrond geen vragen stellen
grtjes Myr

Michiel schreef op zaterdag 26 april 2008, 0:33:

het baasje van Branco is een goed ruitertje maar Dat paard is te groot en te sterk voor haar.Ik denk dat zij die noodrem wel kent maar het niet gedaan krijgt doordat hij te sterk voor haar is. Voor mezelf, ja belangrijk en nog veel leren.
grtjes Myr

marianne laenen schreef op zaterdag 26 april 2008, 7:42:


Ja Marianne maar ze waren zo flink en ik had nog gezegd dat ze het zo goed deden bij de oversteek want we moesten daar zeker 3min wachten alvorens we een gaatje hadden om oversteken. Het was veel verder waar die bambietjes zitten waar hij schrok. Ch zei nog , hij heeft daar bang van dus toen we er aankwamen keek hij er eerst naar en we dachten ok gaat goed en ineens maakte hij totale draai en ging er vandoor en de mijne er achter. Gebeurd en goed afgelopen maar nu overvalt me de angst naar herhaling van dit gedrag en eventueel een trauma bij hem. Ga subiet naar hem kijken en de dierenarts komt ook. Hoe we hem op de Van kregen, zijn been telkens naar voorzetten want dat kreeg hij zelf niet gedaan, ja nu komt het besef en het best wel traumatisch maar wij kunnen beredeneren wat zo een dier niet kan hé
grtjes Myr

Nils Vellinga schreef op zaterdag 26 april 2008, 1:07:

Lieve mensen,
Ik geef niets of niemand schuld maar ik was zo overtuigd en ergens besef ik dat niks of niemand die dieren nog had tegengehouden maar wie heeft het het meest bij het rechte eind??? Ik probeer altijd alles met een eigen kritisch oog zonder klakloze fanatisme te bekijken maar ik weet het echt niet meer. Is wel beetje reactie nu hoor, moet even zakken allemaal
grtjes

Nils Vellinga schreef op zaterdag 26 april 2008, 1:07:


Ik rijd met een bosal, niet met een bit en mijn vriendin met een hakkemoor, dus ook geen bit hoor
grtjes

Nils Vellinga schreef op zaterdag 26 april 2008, 11:22:

Hallo,
We hebben de ganse dag gepraat over al wat wel en niet had gekunnen maar één ding kan ik en vind ik héél belangrijk en dat is kritisch zijn naar mezelf en ik aanvaard jouw reactie, ik wil me door één ding zo weinig mogelijk laten leiden en dat is door mijn eventuele angst want ik weet dat dit komt vanuit een besef van geen goede ruiter te zijn. Pas op, ik ben héél kritisch naar mezelf hoor 8 op 10 in mijn stadium zullen verkondigen te kunnen rijden. Ik heb alleen een hekel aan onze maatschappij waarin blijkbaar iedereen altijd alles even goed kan. Het is een héél verhaal maar nogmaals de ruiter rijdt goed. Het paard is een eerlijke kerel maar dominant en een leider en heeft geleerd op zichzelf te vertrouwen terwijl hij eigenlijk op zijn ruiter zou moeten vertrouwen. Dat is volgens mij de enige aanvaardbare reden van dit gebeuren en ook het enig punt waar iets te veranderen valt om geen herhaling te krijgen. We hebben hier over gesproken en nogmaals, het is een goed ruitertje maar er zijn héél kleine puntjes die met een ander paard niet van belang zijn misschien maar hem in bepaalde situaties alleen op zichzelf laten rekenen. In elk geval zal er een en ander moeten gebeuren want herhaling is niet inbeeldbaar.
grtjes Myr

waan schreef op zaterdag 26 april 2008, 12:19:

Toen ik me liet vallen( nu oninbeeldbaar) was mijn paard al zeker 20 of 30 meter achterop geraakt want mijn paardje is klein en de andere is 1.71 hoog en veel sneller. Mijn paard is in de paniek gevolgd en zou nooit stoppen zolang zijn leider bleef rennen. Voltes!!! Onmogelijk smal pad met bomen en water en omheiningen. Ch zei niets meer te kunnen sturen en zijn nekspieren keihard! Zij heeft ook een ogenblik gedacht eraf te gaan maar hoopte dat hij ineens alles zou dichtgooien voor de baan en wou hem niet alleen laten, zij dacht nog iets te kunnen tot het laatste moment. Ik heb geprobeerd haar te laten vluchten in de hoop ze dan te kunnen intomen. Zo goed mogelijk te blijven zitten maar ze bleef versnellen en ik wist dat ik volledig stuurloos was en daarbij is er een stuk vol putten en daar blijf ik niet zitten. Ik zag me ergens blijven hangen of in een put uit evenwicht gaan en dan had het fataal kunnen zijn. Nu kon ik de juiste kant zelfs kiezen en me opbollen. Ik verwachtte dat ch ze toch nog ging stoppen en mijn paard volgt hem gewoon. Die zou nooit alleen verder gerend zijn. Toen ik ze uiteindelijk vond stond Liske ook los want door een vreemde laat ze zich niet gauw pakken maar ze gaat ook niet van Branco weg. Vandaag is de dierenarts langs geweest en die heeft er een goed oog in. Als het enkel spieren zijn gaat hij vrij snel beteren maar als het binnen een week niet verbeterd is moeten er rontgenfotos genomen worden en is er misschien een barst in het bot. Dan zal het enkele maanden revalidatie worden. Gebeurd is gebeurd en ok van je afpraten helpt maar de toekomst baart me meer zorgen. Zal hij er een trauma aan overhouden en blijft hij in voor hem netele situaties dit vluchtgedrag vertonen??? Zijn baasje gaat wel hieromtrent eventuele hulp bespreken.
In ieder geval bedankt iedereen voor het medeleven, ik moet zeggen wij hebben ook spontane hulp gekregen, iemand achter de paarden aangerend, een man die mij richting stal reed om de paarden te zoeken terwijl zijn vrouw mee met de ziekenwagen naar kliniek ging met Ch. Die mensen betekenen echt wat op dergelijke momenten.
grtjes Myr