Frans Veldman schreef op dinsdag, 21 september 2004, 11:40:
> Inge Teblick schreef op dinsdag, 21 september 2004, 11:21:
>
>>> "rust" als beloning kan ik op grote afstand geven, een snoepje
> was geschreven als reactie op iemand die het clickeren als
> zaligmakend beschouwt en dacht dat de Indianen het vast ook wel
> zouden hebben gebruikt als ze het toen al hadden uitgevonden.
>
Vrij denigrerend Frans, die iemand die heet Piet. Zaligmakend......
Ik ben begonnen met Hempfling, heb Roberts, Dorrance bestudeerd, (zie de boekenlink,) waar ik nog wel degelijk dingen uit gebruik en ik ben gestuit op het clickeren nadat ik veel gelezen had over hoe dat werkte met andere dieren. Tot nu toe is dit de manier die me het meest bevalt, waarop ik vind dat de band met mijn paard het snelste groeit en hij en mij het makkelijkst leert.Maar ja, zaligmakend....?
Verder vind ik echt dat je de Indinanen een beetje krediet moet geven.
De moderne wetenschap was dan wel nog niet ontwikkeld, dus het clickeren was nog niet ontdekt, maar zij waren toch niet dommer als wij?
Ik kan me voorstellen dat bv een figuur als Hempfling een te groot ego heeft om vernieuwingen op zijn vernieuwingen nog maar in overweging te nemen. Maar die oude Indinanen en niet te vergeten de cowboys die hadden hun paard nodig om te overleven, denk je niet dat ze alle mogelijke vereenvoudigingen van hun beleermethodes hadden aangegrepen?
Voor de rest is het niet nodig dat ik inga op je post, Inge was me voor....
Piet
Warboel
