Arabesk schreef op maandag, 20 september 2004, 9:30:


Dat lijkt me inderdaad een vorm van mishandeling, zijn daar geen regels voor?
Ik ken eigenlijk alleen maar manege paarden en ijslanders waarmee heel gewoon word omgegaan. Nooit geweten dat dekkingen zo verliepen, is dat standaard?

Jolijn

ebby schreef op maandag, 20 september 2004, 10:13:


Nou ik probeer redelijk intuitief te leven, maar daarnaast ben ik ook heel veel rationeel bezig. Die ratio zit er gewoon heel erg in bij mensen (hoewel een hoop alleen maar denken dat ze zich rationeel gedragen, pure wiskundige logica is best moeilijk toe te passen soms) hoewel het ook erg afhankelijk is van de tijdsgeest, en de heersende tijdgeest bepalen is lastig, dat gaat beter als er wat jaren overheen gegaan zijn.
Ik denk dat bijde levenswijzen hun belang hebben en dat ze gecombineerd moeten worden.
Zo vind ik het erg belangrijk dat er goed met dieren omgegaan word, maar dat is een standpunt dat je moet beargumenteren en dat gaat het beste als je logica goed beheerst, zo kunnen we bepalen wat goed is, en ontdekken hoe dingen in elkaar zitten zodat we daar weer beter me om kunnen gaan.
Wat mij betreft heeft wetenschap enzo maar een doel, het perfectioneren van onze ethiek zodat we allemaal zo "goed" mogelijk kunnen leven.
Dat goede leven heft dus een rationele basis maar dient ook grotendeels intuitief te zijn, wat leef je nou als je niet kunt genieten van schoonheid, van samen zijn met vrienden (of dat nou mensen of andere dieren zijn).
Zo ben ik soms heel druk bezig met een onderzoek, en hoe iets in elkaar zit, daar gebruik je dat hokjes denken ook voor, maar daarna kan ik urenlang genieten van mijn 2 konijntjes die over het kleed crossen en gek doen, of zich wassen, enz dat blijft altijd mooi.
Ach zo zie ik het leven... :)

Groetjes Jolijn

jo schreef op maandag, 20 september 2004, 10:29:


Het lijkt me ook zeker nuttig mensen die sex met dieren practizeren psygiesche hulp te bieden, maar opsluiten als ze verder een paard niets hebben gedaan, lijkt me nutteloos.


Ik snap wat je bedoelt, het klinkt een beetje feministisch maar ik denk dat het best waar kan zijn, toch zijn ook veel vrouwen uitstekend in staat om martelingen te verrichten, zeker bij dieren. De meeste mensen vinden zich inleven in dieren die lijden antropomorph gedrag, dieren zijn immers niet als wij.
Toch zitten ze qua zenuwen en hersenen (zoogdieren dan) vrijwel hetzelfde in elkaar, en ze reageren net als wij bij pijn....is het dan niet erg waarschijnlijk dat ze pijn precies zo ervaren als wij?


Nou dat oprekken gebeurt voor zover ik weet door het vrijkomen van hormonen en weet ik wat nog meer, daar heeft de manier van bevruchten niets mee te maken.


Succes met de tandarts,
Groetjes Jolijn

Spirithorses schreef op maandag, 20 september 2004, 12:50:


Dat wetenschappelijk gepraat maakt het mogelijk om over hetzelfde te praten, das juist heel handig. Maar het geeft niet als je dat niet doet, er is vast wel een fanatiekeling bij die wat jij inbrengt vertaalt naar een wetenschapstaaltje :)
Het probleem is dat veel mensen woorden op een ander manier gebruiken en er een (net) iets andere betekenis aan hangen, door daarover te praten word duidelijk waar het probleem ligt, begrijpen we elkaar beter en kun je het makkelijker met elkaar eens worden, of in ieder geval begrijpen waar de verschillen liggen.

Door al die verschillende NH manieren die allemaal eigen spulletjes en woordjes hebben maar toch soms weer overeen komen is het best moeilijk om erachter te komen wat wij nou eigenlijk allemaal willen. Maar van wat ik uit jou posts opmaak wil je precies hetzelfde als de meesten hier, goed en lekker met je paarden bezig zijn. Dat je daarover af en toe moet nadenken en herzien of je nog wel goed bezig bent is toch ok? Das juist ontzettend goed, je bent alert op gewoonte foutjes en blijft kritisch op je eigen techniek, ik denk niet dat je dat echt vervelend vind, zo kom je niet over.

Maar dat je denkt achter de feiten aanloopt, das het probleem, je moet je niet schuldig voelen als je even vooral met de practijk bezig bent, zolang je maar kritisch naar je methoden blijft doe je het super! Je behoort wel tot de groep mensen die het ontzettend belangrijk vind dat je paard het ECHT goed heeft, natuurlijk kan je dingen niet optimaal hebben gedaan, nemen je paarden het je kwalijk? nee toch, en doen ze dat wel, dan vergeven ze het je zeker, want je doet je best.

Ik hoop dat je het wel nog leuk vind hier?
Groetjes Jolijn

jo schreef op maandag, 20 september 2004, 14:07:


Mee eens, en de hulpmiddelen die we vaak wel nog gebruiken (zadel, al dan niet boomloos) of halster, zijn er meer voor onszelf dan voor het paard (want waar heeft hij nou een neusriem of stijgbeugels voor nodig), met een zadel zit je lekkerder en met een halstertje om kun je met de ORS je paardje altijd nog inhouden mocht hij toch in paniek raken ergens van, en je kunt hem er onderweg aan vastzetten als er geen afgezet weitje voor hem is, heeft dus niets met communicatie te maken, nou ja de ORS wel...
Maar voor verdere communicatie heb je je zit.

Joke, hoort die video bij natuurlijk paardrijden of is het een trainings video?
Ik zou hem nl ook wel eens echt dingen zien doen, die foto's in de boeken zijn leuk, maar ik denk dat bewegende beelden toch illustativer zijn.

Groetjes Jolijn

Karin schreef op maandag, 20 september 2004, 14:17:


Er is een poosje terug door Egon een link geplaatst naar een artikel over bit gebruik (de nadelige gevolgen ervan) dat was wel vrij specifiek voor race paarden en dravers, maar toch.
Zelfs voor een paard dat het bit graag aanneemt heeft het een negatief effect, een bit heeft ongeveer dezelfd werking als kauwgom bij mensen, het stimuleert het verteringssysteem, en dan niet lekker als je gaat rijden, Als je niet meer doet dan stappen en wat draven zal het paard er geen last van hebben (tenzij hij een gevoelige maag heeft) omdat paarden in de natuur ook rustig lopen tewijl ze eten, maar als je meer werk doet word het ongezond voor je paard, de maag en darmen produceren zuren omdat ze verwachten dat er eten aankomt, dit komt echter nooit, die zuren wachten dus op niets en teveel ervan kan de maag en darmwand storen, ik heb zelf nooit van paarden gehoord die hier last van hadden, maar beter is toch om het te voorkomen...
En waarom het bit als communicatie middel als alleen een halster met touw ook voldoet, waarom schreeuwen als communicatie als je ook kunt praten, of fluisteren....

Groetjes Jolijn

e m kraak schreef op maandag, 20 september 2004, 16:06:


Hey wat goed, ik ga op zoek!