Spirithorses schreef op woensdag 19 maart 2008, 13:55:
>
> Hier kan ik iets mee. Yes!
> Contact, verbinding, dat is het sleutelwoord.
> de teugels gebruiken totdat je het op je zit alleen kunt. Net
> zo min als ik geen probleem heb met de vogeltjesdans als ik aan
> het werk ben met een jong paard dat over mij heen wil lopen.
>
Knipseldepipsel
> De reden dat ik altijd zo verschrikkelijk weinig met je verhaal
> kan is dat het altijd maar in een soort van theoretisch iets
> blijft hangen, ik zie weinig resultaten, net alsof het stuk loopt wanneer het in praktijk gebracht moet gaan worden. Dan blijf je in de 'ga' 'ga' 'ga' modus en komt er verder heel weinig. Dat is wat ik tot nu toe te zien heb gekregen. Ik heb het niet over kippen, ik heb het over paarden nu
'
>
Nou, zoiets bedoelde ik in mijn verdwijnselde verhaal. Ik ben het helemaal met je eens, ook met het 'theoretisch blijven hangen', ik vraag mij nl af of de praktijkvoordelen dan goed zichbaar zijn. Dat stuk mis ik, het wordt niet benoemd en maakt daardoor de indruk van een formule, een theorie om de theorie. Maar ik kan mij vergissen, vandaar mijn vraag.
Verbinding, contact ipv druk... ja dat snap ik... ik heb voor mezelf het woord "kader" daarvoor bedacht omdat dat het voor mij het meest duidelijk maakt. Met name mijn hypersensitieve spanjaard heeft ALTIJD behoefte aan een kader, zonder functioneert hij niet goed, gaat hij klooien, boos worden, zoeken, vragen, en uiteindelijk staken. Omkaderen betekent: de vraag duidelijk en zonder ruis stellen. Noem het druk, ik noem het kader. Zijn de grenzen van het kader vastgesteld, dan is het heerlijk vertoeven daarbinnen. Duidelijkheid.
Maar misschien sla ik een heel stuk theorie over.
Warboel
