e m kraak schreef op maandag 10 maart 2008, 1:33:


Jep dat snap ik, en nu Michiel aard vervangt voor gedrag is jullie hele verhaal voor mij ook te begrijpen en accepteren.
Overigens heb ik nooit kanttekeningen willen zetten bij wiens zijn bezwaren of voorkeuren. Ik wilde gewoon begrijpen wat jullie precies bedoelden zodat ik kon bepalen wat ik daar van vond.

Groetjes Karin

e m kraak schreef :


Ik blijf twijfelen over wat je hier zegt. Ik zie om me heen en zie een stel behoorlijk aanwezige ruinen. Goed, er is minder sprankel, maar sociaal gezien hebben deze paarden een stevige positie binnen de groepen hier; ze voeden mee op, spelen met de jonge paarden, sommigen dekken af en toe een merrie, hebben hun eigen merries die ze lopen te verdedigen en wara ze voor zorgen, en houden Spirit een beetje onder controle.

Als het weer het toelaat (storm hier vandaag) zal ik een filmpje maken van Spirit en Kolfaxi, de ijslandse ruin die laat gecastreerd is. Prachtig om dit 'spel' tussen twee paarden te zien. Alhoewel ook ik het jammer vind dat Kolfaxi geruind is, het heeft zeker iets van zijn sprankeling weggenomen, maar dat was de keuze van zijn eigenaar. Toch kan ik niet zeggen dat Kolfaxi een ongelukkige indruk maakt en in de groep ligt hij érrug goed bij de dames

Wat bij Kolfaxi wél gebeurd is, is dat hij na zijn castratie op 6 jarige leeftijd, (hij is nu 8) zomereczeem ontwikkeld heeft, maar da's een ander verhaal. Ook ik vind castreren jammer en enorm ingrijpend, laat dat duidelijk zijn. Maar om nu te zeggen dat ruinen nul functie hebben en eigenlijk ongewenst zijn gaat mij eigenlijk iets te ver.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 10:25:


Helemaal mee eens. Mijn ruin is ook laat gecastreerd (toen hij acht was). Ik heb heel lang lopen twijfelen, maar ik kon hem als hengst niet op een voor mij aanvaardbare manier ergens plaatsen. Dus uiteindelijk heb ik gekozen voor castreren. Dat er ook zoiets was als vasectomie, wist ik toch nog niet. Ik was doodsbang dat hij erg zou veranderen, maar niets hoor. Nog steeds (met z'n 17 jaar inmiddels) een lieve, speelse, ondeugende en sprankelende jongen, die erg goed ligt bij de dames en daar ook best eens op wil springen als het zonnetje schijnt. Misschien zou ik vandaag een andere keuze hebben gemaakt, maar achteraf heb ik nog steeds geen spijt van de castratie. Zijn leven is er een stuk socialer en dus leuker op geworden.

Groeten, Liesbet

Liesbet schreef op maandag 10 maart 2008, 11:14:


Omgekeerde wereld volgens mij ,Of niet ? Je koopt een hengst en komt dan tot de vaststelling dat je hem eigenlijk niet goed kan plaatsen !!! zou moeten zijn : Ik werk graag met hengsten (of ik ga der eentje kopen ) dus ik ga mijn leven en leefruimte zo verdelen dat ik dit gerust kan doen ! en Hij in een groep kan leven zonder dat ik er stukken moet afknippen !!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 maart 2008, 12:44:


Ik vind jouw pleidooi voor "volwaardige" hengsten met alles erop en eraan wel kloppen Eddy. Maar wat zou er gebeuren wanneer al die hengsten niet werden gecastreerd? 't Zou zijn zoals bij de runderen één stier voor honderden koeien en al de rest wordt vetgemest en geslacht. Dat zou toch ook zonde zijn!

En je kan een hengst hebben met de bedoeling hem hengst te laten en dan in zo'n ingewikkelde situatie komen dat je niet anders kan (om hem een goed leven te geven) dan ofwel hem afstaan ofwel hem castreren. 'k Zou 't wel weten.

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 10 maart 2008, 13:00:


Wat Eddy wil kan alleen als mensen hun vooroordelen tegenover hengsten aan de kant schuiven en er mee durven leren omgaan, en dan het liefst PN natuurlijk. Blijft een hengst geïsoleerd wordt de plank nog mis geslagen.

Voorlopig nog een utopie.... En daarom hoor je bij bijna alle te huren woonruimte voor je hengst: "Hengsten niet toegestaan!"

marianne laenen schreef op maandag 10 maart 2008, 13:00:


Stel dat Egon zijn voorbeeld inderdaad grootschalig nagevolgd zou worden. Met als kleinste kudde 2 hengsten en 2 merries en daarmee een groepsgrootte van 7 of 8 paarden handhaven.

Ten eerste is het niet altijd rieel en zinvol een kleinschalig en goed voorbeeld zomaar af te wijzen om reden: als iedereen zo zou doen... Maar goed als denkoefening is het prima natuurlijk.

In de overgang hier na toe, krijg je hele goede en gewilde jonge paarden op de markt, die de concurrentie gaan winnen met de anderen. De anderen zullen dus eerst gaan minderen.

Goed is die fase voorbij dan kan het zijn dat er toch teveel jonge paarden gefokt worden zo. En dan zal er aan geboorte beperking gedaan moeten worden of inderdaad naar de slacht. En voor slacht komen er dan net zoveel merries in aanmerking dan hengsten. Dat maakt geen verschil, immers de doelstelling blijft evenveel hengsten als merries in de groep.

Groetjes, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 maart 2008, 12:44:


Eddy, ik ben het volledig met je eens. Zo lang hengstlief nog braaf en volzaam is, is het leuk, maar zodra de hormonen beginnen op te spelen is het leuke ervanaf en wordt het gevaarlijk met alle gevolgen vandien.
Maar dat heb je ook met andere paarden. Hoeveel mensen, niet gehinderd door enige kennis, kopen een paard terwijl ze niks afweten van hun leef- en gevoelswereld.... <zucht> ik kom het zó vaak tegen....

Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 14:04:


Wel ik heb die ervaring niet met de mannen (hengsten) die ik train !Alle foute gedragspatronen vinden hun oorzaak in mensenhanden of het nu Merries , hengsten of ruinen zijn Geef ze hun leefwereld terug en ze veranderen voor je ogen !! Inderdaad niet gehindert door enige kennis is dan gevaarlijk bij de ballenjongens maar niet bij merries dan ?

Spirithorses schreef op maandag 10 maart 2008, 14:04:


Hohoho, even protesteren. Ik was echt geen domme muts die niets van paarden wist, ik reed deze hengst al een paar jaar voordat hij van mij was. Toen ik hem kocht, TWAALF jaar geleden, was er aanvankelijk dus ook geen probleem met de stalling, want hij bleef nog bij de oude eigenaar. Maar toen ik hem door omstandigheden moest verhuizen, kon ik hem alleen nog maar in een box kwijt, niemand die het aandurfde om een hengst in een wei te laten. En ik heb hem niet laten castreren omdat zijn hormonen opspeelden, of omdat ik hem niet meer kon hanteren, maar omdat ik hem niet de rest van zijn leven in een box wilde laten slijten. En nogmaals, vandaag zou ik het allemaal anders doen, maar dat doet er niets aan af dat ik geen spijt heb van het feit dat ik hem destijds heb laten castreren. Maar goed, deze discussie heb ik ook al eens met HC gevoerd, en ik heb geen behoefte om het weer opnieuw te doen, dus hier laat ik het maar bij. Ik kan er alleen niet tegen dat ruinen hier door sommige mensen als onvolwaardige paarden worden gezien. That's all folks.

Groeten, Liesbet.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 maart 2008, 14:37:


Pien en Eddy Jullie groeps samenstellingen lijken niet op die van Egon toch? Met tot doel evenveel hengsten en merries in een groep te houden. En ze niet meer te scheiden. Zie jullie hier fundamentele nadelen in of denken jullie wel in die richting de groepen te gaan ontwikkelen?

Ik vermoed, de angst voor te veel veulens? Dat is toch het enige wat als bezwaar overwogen kan worden, of zien jullie meer nadelen? Terwijl die veulens zeker een goed tehuis zullen gaan krijgen. Oke jullie hebben al een hengst of meerdere in een groep lopen, en daarmee doen jullie al meer dan diegenen die hun hengst in afzondering houden. Heeft het geen meer waarde voor jullie merries en hengsten als ze permanent samen konden leven met hun eigen aanwas?

En hoe zit het met de gedachte dat er teveel veulens komen van één ouderpaar? Is dat nog steekhoudend als bezwaar tegen zo'n natuurlijk gehouden kudde? Muriel dekt slechts eenmaal eenzelfde combinatie, zit dan ook in een heel nadere situatie, waarin dat begrijpelijk is. Als de genenpool klein is, bij een ras met weinig exemplaren wereldwijd, dan is zoiets heel verstandig. Oeps geef ik nu antwoord op mijn eigen vraag, dwz. bij de paarden die ik, jullie en de meesten hebben, is meerder veulens van het zelfde ouder paard dus geen bezwaar.

Blijft staan, verdient Egon zijn voorbeeld niet veel meer navolging, in het belang van paarden? Ik denk het wel.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef :


Ik weet nog steeds niet precies wat Egon's geheim is waardoor het bij hem op een zo klein opppervlak slaagt. Maar voor zover ik nu begrijp lopen die hengsten en merries niet in één groep omdat twee hengsten elkaar niet kunnen verdragen. Er zal dus een draadje tussen zitten (?).


Dat doe ik toch al? Zelfs Spirit's moeder loopt in Spirit's groep zonder drachtig te worden; als zij hengstig wordt gaat ze tijdelijk in de merriegroep. En Spirit wordt nu bijna vader, zijn veulen blijft gewoon met zijn/haar moeder in de groep, het veulen van BD ook, beide merries mogen weer gedekt komend jaar.
En daarna zien we wel verder.
Ik ben niet bang voor teveel veulens, de hengstige merries halen we er even uit als we geen veulens willen. Maar we hoeven niet van iedere merrie een veulen nee. 1 á 2 per jaar vinden wel wel voldoende.


Voor mij niet. Wat ik al zei: Beide merries mogen nog een keer gedekt worden, Puck de tweede keer door Spirit en BD voor het eerst door Spirit, zij is nu drachtig van Ilias.


Eddy houdt zijn hengsten weer iets anders dan wij; hij heeft ze allemaal bij elkaar zonder merries, wij hebben nu nog alleen Spirit in de Winnergroep met 3 merries. Daarnaast een paar laat gecastreerde ruinen die elk hun eigen merries hebben, Spirit staat vaak bij die ruinen en dan zetten we de merries elders op de weide, kunnen ze klooien met elkaar. Maar helemaal in de mannengroep wil ik hem niet, ik wil hem gesocialiseerd houden met de merries.

Groetjes, Pien