Michiel schreef op zaterdag 8 maart 2008, 22:31:


Starterspakket....

Als ik helemaal opnieuw zou moeten beginnen, echter met de kennis die ik nu heb zou ik beginnen met 2, veel liever nog 4 hengsten en even veel maar niet méér merries. Ten overvloedde: ruinen komen in mijn verhaal niet voor omdat ik ze binnen dit kader sociaal schadelijk vind.

Vooral het eerste jaar komt er uiteraard nageslacht als je alles de gang laat gaan. Die zou ik houden, en daarmee reken ik op een groep van ongeveer 7 het opvolgend jaar en 8 als stabilisatie richtpunt. Je snapt vast wel dat ik eerder hengsten dan merries zou aanhouden (méér elkaar bekende hengsten die het goed kunnen vinden geeft minder "problemen"!)

Daarna zal er echt af en toe nog wel wat gebeuren. Er wordt er 1 ziek, gaat misschien wel 1 dood, krijgt een ongeluk ofzo, er komt er 1 bij, verkoop er 1, je eet er voor mijn part 1 op, etc. maar de lijn van de groep is naar mijn verwachting redelijk stabiel.

Ik ben het met je eens dat vooral dekkingen van jonge (al dan niet dochter van ...) te verwachten zijn. Toch zal die verwachting enerzijds erg meevallen (omdat de dadendrang van de heren allang genormaliseerd is) en anderzijds is de kans dat hier nakomelingen van komen nog veel kleiner (ook hier is onderzoek naar gedaan al kan ik dat zo uit mijn hoofd niet zo snel terug vinden). Er is nmm trouwens geen beter bewijs voorhanden dat ook paarden seks net als wij voor hun plezier van de directe biologische beloning doen (daar hebben we hier ook al eens een polemiek over gehad) en daarbij écht waar niet aan geboortenplanning denken bem
Of je het wil voorkomen lijkt me eerder een kwestie van projectie van menselijke moraal dan iets anders eigenlijk (weet je nog hoe heerlijk emotioneel er gereageerd werd op die foto's van mij uit de Oostvaardersplassen waar de jonge merries ge-gangbang'd werden?). Ik vond het ook een bijzondere belevenis, maar kijk er blijkbaar toch anders tegenaan en zou me er niet mee moeien.

e m kraak schreef :


Waarom blijf je dat nou steeds beweren ? Zijn daar ook onderzoeken naar gedaan dan? Zelf heb/wil je geen ruinen, oké, maar zo om mij heen kijkend ken ik tal van ruinen die een heel belangrijke plek in de groep hebben. Bij ons is elke ruin gewoon de leider van zijn eigen merriegroep, en daar gedragen ze zich ook naar, zij het weliswaar minder fel dan een hengst, maar toch....
Ikzelf zal nooit een van mijn hengsten castreren, maar dat neemt niet weg dat mijn ruinen een zeer prima leven hebben en de merries wel varen met een ruin aan het hoofd van de groep. Dus hoezo 'sociaal schadelijk'? Is daar onderzoek naar gedaan in groepen met ruinen in gevangenschap? Want dat is waar ik het hier over heb. Dat ze in de natuur niet voorkomen betekent nog altijd niet dat ze met-een-hek-eromheen een heel belangrijke rol in het groepsgebeuren kunnen hebben. Dat gez**k hier altijd dat ruinen niet waardevol zijn en dooie dienders zijn die tot niks dienen, wát een onzin, Egon.



Daarmee zeg ook jij: 'laat 'de natuur' maar z'n gang gaan en de paarden lekker laten f*cken'. Wéét je hoeveel mensen dan zullen zeggen: ach laat maar gebeuren, met een overschot aan veulens of verzwakte exemplaren tot gevolg? Toevallig ken ik een paar paarden die het produkt zijn van inteelt (volle broer en zus en vader/dochter, etc) en al die paarden zijn niet helemaal goed in het hoofd of de veulens te vroeg geboren of zelfs overleden.

We hebben het hier over paarden in gevangenschap, waarbij de mens toch al flink heeft ingegrepen in hun sociale structuur en de manier van houden-van. Kan me niet voorstellen dat dat gelijk loopt met de onderzoeken naar (ver)wilde(rde) paarden met een heleboel ruimte en eigen keuzes om zich heen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 9 maart 2008, 8:29:

Daar ben ik het helemaal mee eens. Apache regelde hier ook alles. Waar wie mocht eten, wie in de stal mocht, wie waar moest slapen, wie dichtbij Indy mocht. Hoever Couscous moest wegblijven. Hij blokte zijn merries voor andere paarden af, vocht met een uitgebroken, of liever binnengebroken hengst. En het liefst van al at hij al hun eten op.

Ik vind dat wij nu maar een heel mat groepje hebben staan.

Marianne

marianne laenen schreef op zondag 9 maart 2008, 8:48:


Ook hier is zo'n soort ruin.

Moniek

Moniek schreef op zondag 9 maart 2008, 10:32:


hier ook! Darwin is pas volledig tot zn recht beginnen komen als hij twee merrries had om voor te zorgen. Was vroeger een zielig sloefke en is nu mister big chief... Niemand passeert Darwin zomaar op de wei hoor. Vorige zomer stonden er nog een ruin een een merrie bij, now way dat die ruin bij zijn merries mocht hoor!

Moniek schreef op zondag 9 maart 2008, 10:32:


Ja onze leider is ook een ruin en zijn leiderschap is ongelooflijk! Hij moet altijd alles eerst controleren en weten! Eten wordt door hem ook bepaald wie waar mag! Op wandel is mijn merrie graag koploopster maar af en toe vindt hij dat ze nu maar achter moet blijven, geweldig zo ne ouderwetse huisvader.
Myr