Spirithorses schreef op vrijdag 7 maart 2008, 20:47:


Ik heb niet beweerd dat je met een hengst niet met andere paarden op stap kunt gaan. Lijkt me heel goed om ervan uit te gaan dat het wel kan. Vraag me echter wel af hoe de praktijk bij deze en gene is.

De buren hebben misschien merries en zouden bang kunnen zijn voor ongewenste veulentjes???????of zoiets....

Met de uitdrukking: 'Pas op, hij bijt", dacht ik aan die bordjes die sommige mensen op hun deur of hek hebben hangen, maar die gaan over honden.
Dus gek genoeg, dacht ik niet aan een bijtende hengst. Ons veulen doet dat tot nu toe ook niet.

Over het dagelijks met je jonge hengstje bezig zijn hoor ik zeer verschillende meningen. In de IJslanderwereld beweert men juist dat je ze beter met rust kunt laten in een kudde. Dat zorgt dan voor hun opvoeding en jij als mens kunt niets bederven. Paarden uit de begrazing zouden als vanzelf respectvoller naar mensen zijn. Vooral hengsten. Ik zeg dit, niet omdat ik dat ook vind, maar meer omdat ik nog niet weet wat ik vind. Ik inventariseer, omdat ik toch besloten heb onze hengst aan huis te houden (ruimte en paarden genoeg, alleen niet eentje van zijn eigen leeftijd)) en omdat ik dat wel een experiment vind, waarvan ik de afloop niet kan voorspellen. Dus probeer ik een beeld te vormen uit de ervaringen van anderen.
Op een bepaalde stoeterij ltrouwens laten ze de hengstjes met rust behalve een week per half jaar. In die week leren ze van alles. Lijkt me ook niet verkeerd.

Moniek

Spirithorses schreef op vrijdag 7 maart 2008, 20:47:


Nog even: die back-up is een goed idee. De onze gaat wel achteruit op vraag, maar ik had er nog neit bij stil gestaan dat dat wel eens heel handig kan zijn.
En inderdaad, het niet meer vanzelfsprekend alle paarden bij elkaar kunnen zetten, lijkt me ook heel moeilijk. Maar zoals ik Egon begrijp is het bij hem geen probleem (behalve de twee hengsten dan) en worden er ook al drie jaar geen veulens meer geboren.

Moniek

Moniek schreef op vrijdag 7 maart 2008, 22:08:


Dat kan omdat de productie van nageslacht lang niet zo groot is blijkbaar als verondersteld wordt. Het zelfde kun je in sommige natuurbegrazingen zien.
Het in één keer in de roos schieten (en dat liefst 30x daags) is een boerenwens, geen natuurlijke waarde.


Over wat jij wilt heb ik geen info noch oordelen.


Ik had "paarden" in mijn hoofd zitten in deze, echt niet noodzakelijk hengsten.


Ik berijd slechts mijn hengst Dyggur, af en toe...
Verders genieten we hier de luxe van het kunnen rondslechteren in ledigheid, enig gemijmer, af en toe lekker seksen, een uitstekende cuisine en redelijke drankvoorraad


Leeftijd bij afspenen loopt zeer uiteen, van 1/2 tot 1 jaar tot wel 3 jaar. Het is moeilijk te zeggen of mams het zat is of dat het veulen zelf de interesse verliest. Ik heb beide meegemaakt.
Als je slechts een (1) opgroeiend hengstje hebt kun je er wel wat om verwedden dat hij dekpogingen gaat doen, al dan niet met mams, al dan niet succesvol in het raakschieten.
Dit lijkt me de meest reeele, eerlijke verwachting die ik je geven kan.

Daarentegen, aan het gedrag van MIJN groep kan haast niemand hier enige referentie ontlenen, simpelweg omdat mijn manier van houden teveel verschilt.


Ik probeer je vragen te begrijpen, maar vind het ook lastig te antwoorden.

Wat je eigenlijk nodig hebt is een zowel qua geslachtsverdeling als in leeftijdsopbouw redelijk gezonde groep. Daar kun je in NL naar zoeken als naar die bekende naald in de .... juist ja. Daar horen nmm trouwens geen ruinen in.

e m kraak schreef op zaterdag 8 maart 2008, 16:23:


Egon wat vind je van het houden van een mini kudde van: 1 hengst, 2 merries en de veulens daarvan te houden tot ze ergens tussen de 2 en 5 jaar zijn? Of zie je dit meer als een starterspakket die nog ontwikkeling nodig heeft? Zoals ik er nu over denk zou ik bijvoorbeeld dekking (van vader of broer) voorkomen bij het jonge nageslacht. Of valt dat beter aan het toeval over te laten, wat ten goede komt aan de groep als geheel?

Groetjes, Michiel

e m kraak schreef op zaterdag 8 maart 2008, 16:23:


Nou Egon, met dank voor de genomen moeite!
Tja, waarschijnlijk verstoren ruinen wel een en ander in het kuddeleven, maar hoe dat dan zit?
En misschien valt er geen referentie te ontlenen aan het gedrag van JOUW groep, maar het is wel degelijk leerzaam en informatief.

Wat mij betreft mag je er wel een boekje over schrijven, mooi geillustreerd met foto's "natuurlijk"!

Ik hoop dat we ons hengstje kunnen laten zoals hij is, lekker compleet!
We zullen zien. En wie weet, komt er nog wel een hengstje bij.

Moniek

Michiel schreef op zaterdag 8 maart 2008, 22:31:


Starterspakket....

Als ik helemaal opnieuw zou moeten beginnen, echter met de kennis die ik nu heb zou ik beginnen met 2, veel liever nog 4 hengsten en even veel maar niet méér merries. Ten overvloedde: ruinen komen in mijn verhaal niet voor omdat ik ze binnen dit kader sociaal schadelijk vind.

Vooral het eerste jaar komt er uiteraard nageslacht als je alles de gang laat gaan. Die zou ik houden, en daarmee reken ik op een groep van ongeveer 7 het opvolgend jaar en 8 als stabilisatie richtpunt. Je snapt vast wel dat ik eerder hengsten dan merries zou aanhouden (méér elkaar bekende hengsten die het goed kunnen vinden geeft minder "problemen"!)

Daarna zal er echt af en toe nog wel wat gebeuren. Er wordt er 1 ziek, gaat misschien wel 1 dood, krijgt een ongeluk ofzo, er komt er 1 bij, verkoop er 1, je eet er voor mijn part 1 op, etc. maar de lijn van de groep is naar mijn verwachting redelijk stabiel.

Ik ben het met je eens dat vooral dekkingen van jonge (al dan niet dochter van ...) te verwachten zijn. Toch zal die verwachting enerzijds erg meevallen (omdat de dadendrang van de heren allang genormaliseerd is) en anderzijds is de kans dat hier nakomelingen van komen nog veel kleiner (ook hier is onderzoek naar gedaan al kan ik dat zo uit mijn hoofd niet zo snel terug vinden). Er is nmm trouwens geen beter bewijs voorhanden dat ook paarden seks net als wij voor hun plezier van de directe biologische beloning doen (daar hebben we hier ook al eens een polemiek over gehad) en daarbij écht waar niet aan geboortenplanning denken bem
Of je het wil voorkomen lijkt me eerder een kwestie van projectie van menselijke moraal dan iets anders eigenlijk (weet je nog hoe heerlijk emotioneel er gereageerd werd op die foto's van mij uit de Oostvaardersplassen waar de jonge merries ge-gangbang'd werden?). Ik vond het ook een bijzondere belevenis, maar kijk er blijkbaar toch anders tegenaan en zou me er niet mee moeien.

e m kraak schreef :


Waarom blijf je dat nou steeds beweren ? Zijn daar ook onderzoeken naar gedaan dan? Zelf heb/wil je geen ruinen, oké, maar zo om mij heen kijkend ken ik tal van ruinen die een heel belangrijke plek in de groep hebben. Bij ons is elke ruin gewoon de leider van zijn eigen merriegroep, en daar gedragen ze zich ook naar, zij het weliswaar minder fel dan een hengst, maar toch....
Ikzelf zal nooit een van mijn hengsten castreren, maar dat neemt niet weg dat mijn ruinen een zeer prima leven hebben en de merries wel varen met een ruin aan het hoofd van de groep. Dus hoezo 'sociaal schadelijk'? Is daar onderzoek naar gedaan in groepen met ruinen in gevangenschap? Want dat is waar ik het hier over heb. Dat ze in de natuur niet voorkomen betekent nog altijd niet dat ze met-een-hek-eromheen een heel belangrijke rol in het groepsgebeuren kunnen hebben. Dat gez**k hier altijd dat ruinen niet waardevol zijn en dooie dienders zijn die tot niks dienen, wát een onzin, Egon.



Daarmee zeg ook jij: 'laat 'de natuur' maar z'n gang gaan en de paarden lekker laten f*cken'. Wéét je hoeveel mensen dan zullen zeggen: ach laat maar gebeuren, met een overschot aan veulens of verzwakte exemplaren tot gevolg? Toevallig ken ik een paar paarden die het produkt zijn van inteelt (volle broer en zus en vader/dochter, etc) en al die paarden zijn niet helemaal goed in het hoofd of de veulens te vroeg geboren of zelfs overleden.

We hebben het hier over paarden in gevangenschap, waarbij de mens toch al flink heeft ingegrepen in hun sociale structuur en de manier van houden-van. Kan me niet voorstellen dat dat gelijk loopt met de onderzoeken naar (ver)wilde(rde) paarden met een heleboel ruimte en eigen keuzes om zich heen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 9 maart 2008, 8:29:

Daar ben ik het helemaal mee eens. Apache regelde hier ook alles. Waar wie mocht eten, wie in de stal mocht, wie waar moest slapen, wie dichtbij Indy mocht. Hoever Couscous moest wegblijven. Hij blokte zijn merries voor andere paarden af, vocht met een uitgebroken, of liever binnengebroken hengst. En het liefst van al at hij al hun eten op.

Ik vind dat wij nu maar een heel mat groepje hebben staan.

Marianne

marianne laenen schreef op zondag 9 maart 2008, 8:48:


Ook hier is zo'n soort ruin.

Moniek

Moniek schreef op zondag 9 maart 2008, 10:32:


hier ook! Darwin is pas volledig tot zn recht beginnen komen als hij twee merrries had om voor te zorgen. Was vroeger een zielig sloefke en is nu mister big chief... Niemand passeert Darwin zomaar op de wei hoor. Vorige zomer stonden er nog een ruin een een merrie bij, now way dat die ruin bij zijn merries mocht hoor!

Moniek schreef op zondag 9 maart 2008, 10:32:


Ja onze leider is ook een ruin en zijn leiderschap is ongelooflijk! Hij moet altijd alles eerst controleren en weten! Eten wordt door hem ook bepaald wie waar mag! Op wandel is mijn merrie graag koploopster maar af en toe vindt hij dat ze nu maar achter moet blijven, geweldig zo ne ouderwetse huisvader.
Myr