Idunn schreef op vrijdag 7 maart 2008, 6:59:


Ik zat nog eens te denken tijdens het poepscheppen , en eigenlijk had ik nog steeds niet geschreven wat ik nu eigenlijk bedoelde.
Wat ik bedoel is nl. dat ik vind dat we niet over hengsten moeten spreken alsof het een ander 'ras' is of alsof ze van een andere planeet komen. Dat bedoel ik. Gewoon paarden, anders als ruinen, maar merries zijn ook anders als ruinen....en ruinen anders als merries, en merries anders als hengsten...of is het anders dan?
Nu weer verder met poepruimen, die hengsten joh die poepen me toch wat af! Das echt een nadeel hoor, kan beter maar de ballen eraf dan poepen ze veel minder

Groetjes Sas

eddy DRUPPEL schreef op zondag 9 maart 2008, 17:23:


Of ons zeer geavanceerde modieus in blauw uitgevoerde stalhalster

Saskia

Peter Donck schreef op zondag 9 maart 2008, 21:20:


Bij bloemen die niet speciaal bekend staan om hun geur zijn het vaak de gele die wel (nog) ruiken. Bij ruikende bloemen zijn het gele die het sterkst ruiken.
Geel is de 'oerkleur'.

Saskia

Piet schreef op maandag 10 maart 2008, 15:19:


Hoi Piet,
ondanks de frustraties die ik je heb doen oplopen is gezien je enthousiasme het kwartje nu écht gevallen heb ik de indruk
Toch heb ik iets toe te voegen om het toch de schijn van ingewikkeldheid te laten houden:
Niet alleen WAT maar ook het HOE is soortspecifiek. Vervolgens is er (zoals waar wij het hier over hebben de wisselwerking tussen mensen en paarden) sprake van 2 soorten, dus moet je zoeken naar een grootste gemene deler tussen die 2 soorten wat dat WAT en HOE betreft ("De ontvanger bepaalt" werkt naar 2 kanten - dat is de cognitief-ethologische laag die eroverheen komt).
Nog altijd heeft dit echter niets te maken met buikgevoelens e.d. Is helemaal exact en puur kennis en techniek.
Als simpel voorbeeldje: bij het trainen van varkens werkt p+ categorisch niet. Apart he? Soortspecifiek.....

Piet schreef op maandag 10 maart 2008, 15:29:


Het succesvol doen van een "omloop proef" bewijst NIETS iets over vermeende intelligentie. Het kan nml. ook een kwestie van meer of minder exploratiedrang zijn. Hieromtrent zijn uitgebreide experimenten met mieren gedaan.
Pas wanneer significant nonrandom verbetering van vaardigheid optreedt kun je van intelligentie spreken.

Spirithorses schreef op woensdag 12 maart 2008, 0:20:


Groep 1: Hvuiski hengst 14 jaar, Asti hengst 5 jaar en Bleika merrie weet niet uit mijn hoofd een jaar of 10 denk ik. Bleika is moeder van Asti. Asti heeft pas sinds een jaar of zo door dat ie een hengst is maar heeft nog nooit gedekt. Hij fleemt een beetje en raakt ook duidelijk wel opgewonden maar doet hier verder niks mee. Hij gaat vreselijk in de weg lopen en ondertussen veulensmakken (met zijn 5 jaar!!) als Hvuiski versierpogingen aan het doen is.
Bleika wordt appart gezet als ze hengstig is.
Groep 2: Dyggur hengst 8 jaar, Tyra merrie weet niet uit mijn hoofd een jaar of 15 denk ik en Frilla merrie 3 jaar. Frilla is dochter van Bleika en Hvuiski. Tyra is onvruchtbaar, dat is dus erg handig. En Frilla lijkt nog niemand interesse in te hebben, die doet nog mee als veulen.
Verder kan iedereen bij elkaar alleen Hvuiski en Dyggur vinden elkaar niet lief.
Dyggur gaat in principe wel goed alleen is mijn Hvuiski de spelbreker dat is een soort pitbull die niet meer loslaat als ie op een gegeven moment besluit te bijten. Hij gaat er dan echt inhangen. Verder valt het wel mee, gaan echt niet direct in de aanval alleen die manier van bijten is gevaarlijk en willen we uiteraard niet.
Ik wil proberen zo'n soort van antidekenbijtdinges te kopen en die dan bij hem aandoen als ware het een muilkorf en ze dan weer bij elkaar laten. Dan is die ene factor weg (nogmaals Dyggur doet wel lief) en hopen dat dat na een tijdje goed gaat en dat ze elkaars gezelschap 'normaal' gaan vinden en dat dat ding dan weer af kan. Ik weet niet of dit een goed idee gaat zijn...het is het proberen waard. Maar dan moet de modder eerst een beetje opdrogen, wil geen geholderdeboldergestruikelzonderopteletten in de modder.

Saskia