marianne laenen schreef op dinsdag 19 februari 2008, 21:50:


Artificiele kudde met jonge onervaren hengst, die krijgt klappen net zoals jolijn de hare .Ne ruin is noch mossel noch vis !

Ok, hier ben ik weer... Heeft even geduurd, ben wel af en toe eens komen checken, maar echt geen tijd gehad om te schrijven. HEEL DRUK met stage en Boy en alles wat erbij komt.

Dus, ehm.. In de laatste week heb ik nog een keer binnen getraind (met zadel), ging weer goed. Dan ben ik ook buiten gegaan, in de buitenpist en daar staan paarden langs. Ging heel goed de eerste paar minuten, en toen kwam iemand een paard uit de wei halen. Ik keek ernaar en haalde mijn aandacht van Boy af. Gevolg: hij begon wild te doen en ineens te steigeren. Hij heeft 4 keer gesteigerd, niet veel dus. Heb hem rustig terug aandacht kunnen vragen en heb doorgetraind. Hij was weer helemaal braaf en gehoorzaam. Wat me een toch een beetje verrast heeft is dat hij zo goed terug te vragen was zonder bit. Hij was sneller terug rustiger dan met bit. Misschien omdat ik niet in zijn mond kon zitten en hem geen pijn kon doen. Ben echt heel blij dat hij zo goed op dat bitloze dingetje reageert. hihi.

Dan heb ik ook nog eens los gelongeerd in de longeerpiste. Ging super. Hij heeft me wel proberen uit te dagen, maar die dag was hij echt hyper. Ik zette hem in de piste en wachtte even, laat hem even wennen aan de paarden erlangs, anders moet ik echt aandacht EISEN en AFDWINGEN. Laat ik hem even gek doen is hij veel beter te vragen. Maar die keer was het echt wel fel. Heel hoog steigeren, zich echt omhoog gooien, die staart de lucht in, briesen, hinniken etc. Spijtig dat ik mijn fototoestel niet bijhad. Ik stond midden in de piste. Hij gallopeerde enzo, maar ik kwam niet van plek. Een paar keer dicht langs me gekomen en laten weten dat het te dicht was. Daarna heel braaf. Ik stond daar dus in het midden. Ik liet hem gek doen, en toen kwam hij ineens naar me toe. Kwam gewoon voor me staan. Zo van: 'ok, ik ben gereed met showen, gaan we nu werken?' Daar had ik moeten ingrijpen, maar stom als ik ben deed ik niets. En hij draaide zich om om terug naar de paarden te gaan. Dan heb ik aandacht gevraagd en hij was wel direct bij de les. Super dus, dat kon ik 2 maanden terug echt niet vragen, dan kon ik mij beter achter de omheining zetten!

Zaterdag naar huis. Superbraaf voor het vervoer. We kwamen thuis aan, ik wil hem uit de trailer halen, en hij wou al omdraaien voor hij goed en wel uit de trailer was :) . Hij staat op straat en ineens EEN HINNIK amai men oren!! Hij was duidelijk blij thuis te zijn. Hij was heel opgewonden, maar bleef mooi bij me. De straat op en af gedraafd met hem, hij was echt knietjes hoog enzo, heel mooi, en superbraaf. Traag en snel draven, alles aangepast op mijn tempo. Ok, naar achteren, naar zijn weike. Och zijn weike, zijn weike!! Ik liet hem erin en hij stond te trappelen, dat halster kon niet snel genoeg uit! Hij wou naar de paarden langs zijn wei, die immers ook op hem stonden te hinniken (wat ze normaal niet doen). Hij gallopeerd naar achter, steigeren, gek doen, snuiven, knabbelen over de draad heen. Vervolgens op zijn mesthopen een kak doen (dat moet nu eenmaal, hij heeft 3 mesthopen op zijn weide). En dan: ROLLEUH!!! In de manege was hij zo mooi! Geen spatje modder, hij rolde daar niet. Hij had hooguit een paar houtkrullen op zijn vacht. Maar na 2 minuten in de wei had ik terug een zwarte pony :) . Hij ziet er momenteel ronduit smerig uit, maar echt smerig, alles hangt vol, zelfs het plekje dat meestal niet volhangt juist achter zijn schoft. Zelfs op zijn ballen hangt modder! Maar ben blij hem zo te zien.

Ben dan ook in het veld oefeningen gaan doen. Hij was braaf, maar heel erg afgeleid, tjaja, da zal wel normaal zijn na zo lange tijd. En ben merries tegen gekomen onder zadel die hij heel interessant vond. Ik zag (gelukkig vroeg) dat hij toen de leiding over wou nemen en heb me direct zeer zichtbaar en voelbaar opgesteld. Hij heeft zelfs niet gesteigert of gehinnikt. :) Hij was alleen een beetje opgewonden, maar liet zich heel goed leiden. Toen ik aandraafde (te vroeg na de merries) heeft hij wel geprobeerd mij te drijven. Direct terug naar stap, en de keer erna niet meer geprobeerd.

ik heb echt kriebels voor wanneer hij naar Pien en Jack gaat!! Hij gaat het zo leuk vinden!!

Is niet zo geanimeerd geschreven, maar moet mijne eigen stal ook nog poetsen :) .

Doei, groetjes, Jolijn.

Hoi iedereen,

Het is een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb, maar heb wel elke dag meegelezen. Zeer interessant eigenlijk, ook op hoefnatuurlijk.

Spijtig genoeg is het niet doorgegaan om Boyke naar Pien en Jack te doen. De weien daar zijn erg nat en er nu een hengst bij zetten is wel wat om prbs vragen, zeker omdat de groep waar hij in zou gaan nog niet zo goed loopt. Nu ja, niet getreurd, veiligheid en zekerheid voorop en we zullen zien wat de tijd brengt. Hij staat nu immers ergens anders met 2 ruinen in de weide, krijgt hooi en stro naar believen en worteltjes en liksteen etc. Hij blijft 24/7 in de wei, dus natuurlijk paarden houden blijft. Er staan ook merries langs hem in de wei, en hij doet het heel goed, heel braaf.

Zijn ijzers zijn er nu ehm 2 weken, bijna 3 onderuit denk ik, en het gaat heel goed. Hij is totaal niet gevoelig, op straat, steentje, brokafval, ... hij stapt er gewoon over. Zijn hoeven groeien ook ferm snel ineens, veel sneller dan met ijzers. Zal wel goedkomen, ze zien er niet supermooi uit, maar hij heeft toch geen pijn. Alleen op straat als er één steentje ligt waar hij verkeerd op trapt zakt hij even door, maar hij loopt niet op eieren of zo.

Hij heeft nu al buh, van toen ik wegging uit die manege niet meer gesteigerd (1,5 maanden?), super dus. Alleen toen een hengstige merrie langs kwam toen hij aangebonden stond, was hij even nerveus en gaf de indruk van te willen steigeren. Maar ja, los gemaakt en even gestapt en het was ok.

Het grondwerk gaat ook goed, in een piste waar langs 3 kanten paarden aan staan, hij was in het begin nogal afgeleid, maar nu gaat het vele beter. Hij laat zich heel goed leiden, nu bijna altijd met slappe koord, ook bij andere paarden (behalve hengstige merries) Het rijden zonder bit gaat ook ok, hij reageert er goed op, maar eergisteren is hij toch even de verkeerde kant op gegallopeerd, naar de merrie toe, maar ik kon hem na drukverhoging wel terugnemen. Rij nu ook zonder zadel. Ben dan ook even op de weg op hem gaan zitten, en toen we voorbij paarden kwamen wou hij ineens niet door, ik dacht echt dat hij ging steigeren, ik had geen tok, geen zadel, niets. Maar hij stopte en na wat aansporingen ging hij gewoon door! Hij was wel nerveus, maar hij deed het toch maar! Super goed! Ben heel blij!

Nu hangt het er vanaf of ik les kan krijgen van iemand, wil echt les.. Maar er is niemand in de buurt nu.. Iemand suggesties? Iemand die in Tongeren les kan komen geven?

Dan nog een vraagje, ik weet dat het allemaal paardvriendelijk is enzo, maar eens boos zijn en mijn stem verheffen, mag dat ook niet? Gisteren was hij bij grondwerk echt met mijn voeten aant spelen dacht ik. Hij wou niet stilstaan enzo, de hele tijd draaien, kopje draaien, etc. En na een kwartier had ik er zo genoeg van dat ik 'genoeg!' tegen hem geroepen heb. Hij bekeek me zo van 'jow, wat heb jij ineens', maar de rest van het trainen was hij weer superbraaf. Ik voelde me wel schuldig dat ik mijn geduld verloren was, maar misschien had hij het wel nodig (omdat hij erna zo braaf was)? Ik weet het niet, kunnen jullie misschien suggesties doen hoe het anders kan? Ik probeer dan ook niet te lang te trainenen als het goed gaat gewoon te stoppen.

Hmm, zo gaat het nu ongeveer met Boyke, en ik wil nog veel meer realiseren met hem, want zo is het ook maar magertjes he.

Groetjes, Jolijn.

Jolijn schreef op vrijdag 4 april 2008, 11:30:


Het roepen van "genoeg' is geen misdaad hoor.
Het moet nou niet gekker worden!

Christel Provaas schreef op vrijdag 4 april 2008, 15:21:


Hihi, ja, maar het was wel hard geroepen, verschoot er zelf van. Het zou er ook zonder moeten kunnen, niet? Maar ja, hij werkte erna wel vele beter mee dus.. Hopelijk moet ik het niet te vaak gaan doen, das al.
Groetjes

Jolijn schreef op vrijdag 4 april 2008, 16:39:


Cadiz heeft zonder acceptabele reden mijn hond een keer gegrepen waarna een zware operatie volgde. Later haalde hij weer naar de hond uit en toen heb ik behalve een schreeuw, hem ook een rotschop onder zijn kont gegeven. Sindsdien houdt hij zich gedeisd. Daar heb ik nog steeds geen spijt van en ik zou het zo weer doen.

Ja, ik begrijp helemaal wat je bedoelt.
Dan ben je zo met het positieve bezig, maar dan van die irri momenten heb waar je niks mee kan.
Als ik weer naar huis ga, geeft ik de paardjes een zooitje winterpenen, Alex (niet opgevoed,vind ik), loopt als het kan dwars door/over je heen.
Ik heb dan een emmer die ik rondzwaai of m'n armen, en maak me groot.
Nu loopt hij sinds 2 dagen gewoon naar zijn bak, en wacht daar op mij, grappig he?!

Toch kan je in bepaalde momenten beter 2 dingen aan elkaar koppelen en dan 1 daarvan later achterwege laten, b.v stem en een beweging en later de stem weg.
Aflijden is ook een mooie, als Zalitha aan het hek knabbelt maak ik een beweging dat ze afgeleid is en dan beloon ik haar voor de reactie.

Anita Cats schreef op vrijdag 4 april 2008, 17:15:


Ja ik weet het, het was een reflex van me. De hond heeft zo gegild die eerste keer, het was vreselijk traumatisch, dus ik was omgekeerd evenredig woedend op Cadiz. Bij zijn tweede poging om de hond te grijpen kreeg ik dezelfde scheut adrenaline van die keer en was redelijk handelen niet meer mogelijk. Bij mij ging de tolerantieknop om zogezegd.
Als Cadiz nu de hond ziet, legt-ie alleen zijn oren plat.
Hij heeft het trouwens met andermans beesten niet. Kippen scharrelen in de trailer probleemloos tussen zijn benen door en hij is tamelijk vriendelijk tegen andere honden.
Ik had vroeger een shetlander, die joeg achter eenden aan en vrat ze ook op. Maar vooruit, da's off-topic.

Christel Provaas schreef op vrijdag 4 april 2008, 18:48:



In een noodsituatie moet je handelen en is er niks af te leiden, dat kost teveel tijd. Ik zou precies hetzelfde gedaan hebben als Christel in zo'n situatie!

Groet, Pien

O, ik had het tegen Jolijn, met haar vraag over "genoeg".
Ik denk dat we allemaal wel reflex dingen meemaken,
Anita

Anita Cats schreef op vrijdag 4 april 2008, 19:36:


Heb ik zowel met clickeergetrainde hond James al met Piablo. Soms zijn ze allebei aan het klooien, als ik dan even boos en luid "gedaan" zeg is dat voor James al genoeg (oh jee, baas is boos, staart gaat meteen van hoof naar halfstok), bij Piablo moet ik soms eens een serieuze ophouding geven bij eht rijden als mijnheertje er een sneller tempo dan ik op dat moment vind kunnen of mogen op na wil houden.
Maar je hoeft daarom niet boos te zijn. Je kan ook boos en kordaat spelen. Om direct daarna terug zacht en vrolijk iets te vragen en daar dan weer voor te belonen.
uiteindelijk wil ik dat mijn honden en paarden doen wat ik zeg, zo lief en samen en belonend mogelijk. Maar dat kan niet altijd, dus soms, heel soms (en hoe langer hoe minder gelukkig) moet ik even iets duidelijker zijn.
Halt is halt, en dan liefst nu of binnen de drie passen en niet na 10 meter (sta je zomaar midden op het kruispunt).
Wat ik van o.a. Bertie Prinsen leerde blijft waar: paarden hebben nood aan duidelijkheid, zwart-wit, niet te veel in dat grijze gebied.