Aafke schreef op zaterdag 2 februari 2008, 9:00:


Die Nancy kan leuk bewegen zeg!
Ik kan niet goed zien of er 1 teugel losser hangt dan de andere, ik zie wel dat er weinig teugelcontact is waardoor het paard een beetje aan zijn lot wordt overgelaten en makkelijk op een schouder valt, met name in de wendingen. Als je dressuur rijdt, is het belangrijk dat je paard weet waar je hand is, dus een contactteugel is dan wel handig. Ze maakt op het filmpje een gevoelige indruk want ze reageert erg goed op het aandraven en weer stappen, ondanks het losse teugelcontact. Ik denk dat wanneer je dochter wat aandacht kan besteden aan het teugelcontact (en dan bedoel ik niet in de krul trekken, krijg straks het forum over me heen), dat Nancy wat meer 'aan elkaar' en de wendingen beter over twee schouders gaat lopen. Er is dan meer begeleiding, het is minder vrijblijvend.
Het gaat in elk geval hartstikke goed zo. De neusriem lijkt mij niet zo erg te hoog te zitten, het is geloof ik alleen Eddy die hem graag lager ziet.

Patricia ter Haar schreef op zaterdag 2 februari 2008, 17:39:


Het hoeft voor je paard geen trauma te zijn hoor! Ik heb het vaak genoeg meegemaakt dat paaarden weer vrolijk de kar in stappen nadat ze er iets verschrikkelijks in hebben meegemaakt. Geef je paard het voordeel van de twijfel en probeer het gewoon nog een keer, onbevooroordeeld, niet terughoudend. Het kan nl goed dat alleen JIJ nu niet meer trailermak bent...!

Kynshiri schreef op zondag 3 februari 2008, 10:52:

Er zijn verschillende soorten pallets. Ze bestaan ook met de planken dichter bij elkaar, die zijn bestemd om zwaardere last te dragen. Daar loop je het risico op een vastzittende voet niet. Of anders aan stuk schapengaas op de pallet nieten?

Monique Meijer schreef op zondag 3 februari 2008, 11:29:

Om de hoeven lekker te laten ruiken...?

Peter Donck schreef op zondag 3 februari 2008, 13:09:

Haha, ik had een keer hooi, ze vraten het beslist niet. Het rook lekker naar thee, was niet stoffig. De boer-leverancier had ook geen verklaring, (hij was blij dat ie eraf was). Een bevriende mevrouw met een antenne of pendelachtig ding vroeg mij het hooi eens uit te mogen pendelen. Wat bleek? Volgens de pendel was het hooi helemaal goed!
Maar mooi dat ze het niet moesten!
Een buurman nam het over en voerde het zijn schapen, die het niet aten. Uiteindelijk verpatste hij het aan een andere buurman met geiten. Ook die wilden het niet.

Muguet schreef op zondag 3 februari 2008, 19:40:

Ik zou er nooit achteraan gaan. Bij het afgevallen slachtoffer blijven en wachten tot het op holle paard terugkwam. Eens komtie bij zinnen, reken maar. Erachteraan racen betekent alleen maar nog harder rennen, de chaos en snelheid vergroten. Mocht je um al te pakken krijgen, moet je het daarna in je eentje met twee (opgefokte) paarden zien te redden.

jacqueline postmes schreef op maandag 4 februari 2008, 11:55:


Right! Vroeguh toen ik nog in Maastricht woonde was ik een erg fanatieke carnavalvierder. (Ik ben tenslotte een zuiderling, dus ermee opgegroeid). Vanaf november ging iedereen al aan de gang met zijn 'pekske', overal klonk alvast muziek, een zaat hermenieke passeerde incidenteel je raam, steeds meer winkelramen werden beschilderd, dus je leefde ernaar toe, dat kon niet anders. Als het dan uiteindelijk losbarstte dompelde je je dagenlang nonstop onder in de allesverblindende nietsontziende heerlijkheid. Ziek worden kwam dan op aswoensdag.
Nu ik al jaaaaren steeds noorderlijker ben gaan wonen is dat gevoel helemaal weggeëbd. Heb me wel ooit nog een keer over laten halen om naar Den Bosch te gaan voor een mager aftreksel, bleh.
Gisteren echter bekeek ik de carnavalsoptocht in het dorpje Zwaag, op een steenworp afstand van mijn eigen dorp. De optocht in Zwaag is beroemd om zijn grootsheid en veelheid aan actieve carnavalsverenigingen. En ik moet zeggen... er zit hier wel iets herkenbaars, het bloed begon wat sneller te stromen.
Maar helaas moet ik het daarmee doen.

Spirithorses schreef op maandag 4 februari 2008, 13:25:

Haha Pien we hebben meer overeenkomsten dan je denkt!
Ik ben geboren in Klimmen maar heb van mijn 18e gestudeerd en gewoond in Maastricht.
Ja, de opkomst van de het zuidamerikaanse carnaval als nevenontwikkeling was in Maastricht geweldig. Leuk dat dat nog steeds zo is! In De Krul moest je daarvoor wezen herinner ik mij...?
En ach... dat dolen door de straten al dan niet achter een bandje aan, een ding in je hand dat herrie maakte, een glas of fles in de andere... café in, café uit, op de tafel dansen, kijken wie je tegenkomt, genieten hoor! Ik vergeet nooit dat ik mijn leraar Frans(e les) op straat ontmoette, verkleed als Roodkapje...
Maar misschien idealiseer ik het. Ben inmiddels heel wat jaartjes ouder geworden en wil liever niet ziek worden, vind nachtrust ook belangrijk, heb thuis wat afhankelijken zitten, vind inmiddels dat ik mijn werk niet kan laten liggen... en ach is bier nou wel zo lekker, kou is ook niet fijn, schminck is vies en hoe kom je thuis.
Ouwe wijven worden we.
Over wijven gesproken, geef het Mooswief maar een telepatische groet! Altijd een emotioneel moment als ze 'afgehaald' wordt.

Elzaliene Proost schreef op maandag 4 februari 2008, 13:29:

Maar dat doet Sinterklaas he!

sandratien2 schreef op maandag 4 februari 2008, 14:23:

Het is ook iets katholieks om niet al te streng/onaardig voor jezelf te zijn. Vasten is bv al op vrijdag geen vlees eten.
Trouwens, je kunt het niet vasten ook weer 'afkopen' door te gaan biechten.
Zo flexibel joh!

heidy smid schreef op maandag 4 februari 2008, 15:45:

Ik zou kiezen tussen twee kwaden en de dispenser verhogen. Dan moeten ze maar even het hooi niet van de bodem eten, zo vreselijk is dat niet. Intussen zou ik dan eens goed gaan nadenken over een ander of aangepast systeem.

amigobetty schreef op maandag 4 februari 2008, 19:46:

http://jovarna.atspace.com/indexban.htm
Dit is de site van Peet, bekend van dit forum en het zich hard maken voor bitloos rijden. Als je links naar beneden scrollt, kun je vanaf "een nachtje op stal" van dag tot dag lezen hoe zij zich door de bevalling en de veulentijd heeft geslagen. Misschien heb je er wat aan?
Ik heb nooit veulens gehad, kan je er dus niet in raden.
Wel heb ik één paard dat in de winter 's nachts op stal gaat. Omdat IK vind dat hij een paar uur de rust nodig heeft van niet weggejaagd te worden en op zijn hoede voor de ander zijn. Zo'n paard ga ik ook niet dwingen buiten in de bagger te slapen, die mag op een vlasbedje met heel veel hooi.
Maar goed, ik ben een pseudo dus naar mij mag je eigenlijk niet luisteren haha...!