Piet schreef op vrijdag 1 februari 2008, 20:26:


Ah ok, dan was ik wat verward omdat je hierboven ook de diergeneeskunde erbij haalde.
Maar ik kan je geruststellen, denk ik, de meeste dingen die ze doen qua voorbereiding voor operatie zijn niet overbodig hoor. En er schiet me niet direct iets te binnen wat me zou opgevallen zijn door onnodig te zijn.

De manier van patientenbehandeling varieert hier ook wat per arts, maar dat is wel normaal denk ik.

Piet schreef op vrijdag 1 februari 2008, 20:30:


Wij gebruiken vanalles, oa chlorhexidineoplossing, povidonejood,... maar dat dan eerder ter ontsmetting van wonden of om te scrubben. Voor injecties is het steevast alcohol, percentage ken ik niet vanbuiten, maar tzal wel vrij straffe zijn want t piekt behoorlijk als je toevallig een sneetje in je vinger hebt.

Afhankelijk van de contacttijd die alcohol krijgt elimineert dat toch nog het best van al de kiemen(dixit cursus hygiene). Even vluchtig erover strijken met een watje zal dus niet veel uithalen.
Maar idd, der blijven er ook nog wat zitten, maar hoe minder er overblijven, hoe kleiner het risico op infectie hoe beter.

Caatje schreef op vrijdag 1 februari 2008, 20:35:


Een vlinderkatheter dient voor eenmalig gebruik. Kan er niet meteen een plaatje van geven dus zal proberen het te beschrijven. De katheter bestaat uit een flexibel dun buisje waarin een verschijfbare naald zit die net iets langer is dan het buisje. Op het einde van het buisje zitten 2 vleugeltjes, vandaar de naam die wij eraan geven. De vleugeltjes dienen om de katheter te fixeren met je vingers, het deel dat in het paard moet mag je immers niet aanraken, moet steriel blijven. Achter de vleugetjes zit het uiteinde van de naald, die kan je eruit schuiven. Dan heb je een opening waar je je spuit aankoppelt.
Je prikt de vene aan onder een hoek van 45-30 graden, als je bloed hebt dan ontkoppel je de naald. Dit doe je door met pink en ringvinger de naald een halve centimeter eruit te trekken. Zo kan je de vene niet verder beschadigen. Vervolgens schuif je de katheter evenwijdig met de hals helemaal op tot in de vene, zet dopje er even op voor je een hele plas hebt daarbeneden en dan kan je beginnen spuiten.
Voordeel is dus dat de naald er maar even inzit, enkel voor het aanprikken, en verder de vene niet kan beschadigen. Flushen hangt idd ook af van de stof die je inspuit, maar meestal aspireren we in het begin even om te zien of we bloed hebben en dus nog juist zitten, en op het einde wordt dat ook nog effe gedaan.
Na injectie wordt de katheter gewoon verwijderd en weggesmeten.

Geen blijfkatheter dus, want denk dat dat een beetje te riskant is voor een paard dat buitenloopt en om het even waar dat ding van zn hals kan schuren.

Denk dat jij dit ook wel mag doen, is niet veel moeilijker dan een gewone ivinjectie, eerst DA laten voordoen en dan eens zelf proberen. Het ontkoppelen is het moeilijkste deel.

Hirudoid is een heparinezalfje dat gebruikt wordt bij blauwe plekken, bloedblaren etc.
http://www.consumed.nl/medicijnen/4901/Hirudoid_zelfzorg

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 1 februari 2008, 20:58:


verschUIfbare naald dus ...

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 2 februari 2008, 21:09:


Zaterdagnacht de volle lading griep over me heen gekregen, vandaar efkes niet hier geweest.

AB bij wonden wordt hier ook afgeraden, al zeker geen lokale want dan werk je resistentie nog meer in de hand. Da's enkel nuttig wanneer je al een antibiogram laat nemen. Algemeen doen ze hier enkel bij risico op ontsteking van het gewricht, dus als de wonde het gewricht schijnt geraakt te hebben. Dan ben je veel verder van huis natuurlijk als je dat aan je been hebt....

charlot van r schreef op zondag 3 februari 2008, 19:42:


Er zijn wel meerdere soorten kuil hoor Charlotte, tegenwoordig heb je dat ook voor paarden, is veel droger.
250 kg lijkt me wel veel voor 2 paarden en een shet, of is dat maar een gedacht? Beginnen die zaken niet te schimmelen als dat wat te lang ligt?

Piet schreef op zaterdag 9 februari 2008, 9:40:


Afkoken met Dash, lukt vrij goed en dan zijn de botten ook nog eens witter dan wit...

Peter Donck schreef op zaterdag 9 februari 2008, 22:55:


Koken in Dash lukte prima bij mij, maar dan heb je idd enkel botten meer.
Om alles te bewaren kan je het proberen te vriesdrogen.

xdaanx schreef op maandag 11 februari 2008, 18:43:


Luizen?
Kijk hier eens:
http://www.dierenklinieklemmer.nl/page37/page99/huidaandoeningen.html#luizen

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 12 februari 2008, 11:48:


Magnesiumsulfaat wordt nochthans wel gebruikt als 'osmotisch laxativum' bij sommige kolieken. De DA zou dat toch moeten weten.
Het sulfaat ontrekt water uit het lichaam naar de darmen en lost de boel wat op. Het gevaar is dat bij sommige kolieken, zoals bv thv de blinde darm, dit kans kan geven op scheuren doordat de boel zodanig uitzet.

Liesbet schreef op vrijdag 22 februari 2008, 13:12:


Bij ons wordt dat eerst gezaaid, dan krijg je zoiets als wortels met een pluim groen kruid eraan. De wortels worden dan van het veld gehaald, het groene loof wordt eraf gesneden waarna de wortels in een kuip zand worden geplant. Daar gaat een jutten zak over, in onze kelder geplaatst en na een tijdje heb je heerlijke grondkweek witlof. Althans zo gaat het bij ons thuis nog, maar ik vermoed dat ze die gigantische velden witloof in de waterkweek dumpen na oogst om uiteindelijk dus 'wit'loof te laten groeien.

Vicky Verreycken schreef op vrijdag 22 februari 2008, 13:22:


tdoeme Peter was me voor!

Eva Saegerman schreef op dinsdag 26 februari 2008, 10:26:


Arme Apache, het had niet mogen zijn.
Veel sterkte Marianne!!!

Eva Saegerman schreef op woensdag 27 februari 2008, 9:59:


Denk je dat het aan de barefoot lag? Heb je er toen heel vaak mee gereden? Of is ze nu rechter door de behandelingen en het vooral onbereden werk?


éla! éla! Ni lachen hé!!!
De vinger is nog redelijk oké, stuk nagel hangt er nog steeds aan.

Corinne oet Belsj schreef op woensdag 5 maart 2008, 19:59:


Oef, gelukkig is hij er weer bovenop!
't Is me wat, al die kolieken de laatste tijd!!!