Piet schreef op dinsdag 22 januari 2008, 11:39:

Precies dààrom dat ik zowel bij Papillon als bij Veldre een proefperiode van 1 maand vroeg.
Als ik bij een potentiële koop het paard niet onvoorwaardelijk op proef krijg, dan gaat voor mij de koop zowiso al niet door.
Bij Papillon wist ik na 3 dagen al dat het dik ok was. Bij Veldre heeft het toch nog tot vorige week woensdag geduurd voordat de klick er hélemààl was.

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen.

Esther schreef op dinsdag 22 januari 2008, 11:56:


Bij Papillon zijn geen afspraken gemaakt. Ik was een volslagen no-no als het om paarden ging. Ik kreeg hem gewoon voor 1 maand op proef, omdat de eigenaar juist in zijn eindexames zat en dus tóch niet kon rijden.
Ik mag er niet aan denken als er tijdens die proefperiode iets met Papillon zou gebeurd zijn.

Bij Veldre hebben we een contract opgesteld, waarin alle aansprakelijkheden beschreven staan. Ook de uiteindelijke verkoopprijs stond erin. Ik heb - contractuele afspraak - de prijs betaald de dag dat we Veldre zijn gaan halen.
Klinische keuring was voor rekening van de eigenares en werd uitgevoerd voor vertrek, mét schriftelijk verslag van de DA.
Als Veldre nu binnen de maand tóch terug zou gaan naar de eigenares, zou opnieuw een klinische keuring plaatsvinden, deze keer op mijn kosten. Blijkt alles in orde, wordt het bedrag cash terug betaald.

Het was een héél strak, maar duidelijk opgesteld contract. Voor de uiteindelijke inhoud ervan hebben we meermaals onze wensen, eisen en opmerkingen naar mekaar doorgemaild. Na 1 week zijn we bij elkaar gaan zitten en hebben we alle belangepunten samen op papier gezet.
De inentingen die Veldre gehad heeft, en die ze nog moest krijgen, wanneer ze ongeveer terug moest bekapt worden, transport van Nederland naar België, ... àlles hebben we doorgenomen en daar waar relevant mee in het contract opgenomen.
En ja, er kan dan nog altijd van alles mislopen. Maar Veldre was al wél betaald.
Risico's kan je nooit voor 100% uitschakelen. Maar goede communicatie en duidelijke afspraken op voorhand kunnen toch al héél wat narigheid voorkomen.

De omgekeerde veronderstelling dan:
Ik heb mijn oog laten vallen op een onwaarschijnlijk mooi, lief en aanhankelijk paard. De eigenaar vertelt mij dat het beestje kerngezond is, licht op de hulpen reageert en ideaal geschikt is voor beginnende ruiters die graag veilige bosritten willen maken.
Maar het paard blijft bij de eigenaar tot de dag van verkoop.
De eigenaar vertelt me ook dat ik elke dag mag komen rijden na afspraak, zodat er zeker altijd iemand thuis is.
Ik bezoek mijn kandidaat-paard 4 tot 5 keer in de week. Dochterlief mag mee, en we rijden samen, verzorgen het paard en gaan er af en toe ook eens leuk mee aan de hand wandelen. We moeten teslotte op die maand zoveel mogelijk feeling krijgen met deze 4-voeter.
De maand is om en we kopen.
Alles lijkt goed te gaan, maar na een weekje begint het paard geleidelijk aan wat streken te vertonen. Dit wordt steeds erger totdat het paard al gauw niet meer te rijden is ... stampen, bokken, stijgeren, ...
Na een bezoek van de DA blijkt het paard medisch helemaal niet in orde, en al helemaal niet geschikt om als rijpaard te fungeren.
Tijdens de proefperiode echter ging alles zo lekker. De eigenaar spoot zijn paard plat om mankementen te verdoezelen. Eens het paard verkocht, zijn de medicijntjes vlug uitgewerkt en komen de medische afwijkingen terug.
Dan heb je voor véél geld alleen maar een hoopje ellende in huis gehaald.

Dààrom wil ik een paard onvoorwaardelijk op proef, in mijn omgeving, nóóit bij de eigenaar zelf.
Je zou er van te kijk staan hoevel zieke paarden als kerngezond op deze manier verhandelt worden.

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Diana Gerritsen schreef op dinsdag 22 januari 2008, 14:51:


3-werf hoera !!!
Ik zat hier al een tijdje vol ongeduld te wachten op dit verslagje
Dikke proficiat.
Moet voor je paardje ook een enorme openbaring zijn. Zo in enkele maanden van stal, bit, zweep en sporen, naar ineens buiten en zonder al die rommel om hem heen.
Wat een prachtige evolutie voor je paard, en een enorme cultuurshock voor de omstaanders

Hou ons op de hoogte hoe het verder gaat hé.

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Dierenbeul schreef op dinsdag 22 januari 2008, 20:28:

Inderdaad, ik ben NIET te beroerd om mijn beperkingen in kennis mee te geven in een discussie waar ik als 'gedupeerde klant' wel dégelijk een klankbord wil zijn. En de suggestieve vraagstelling als "zou het ook niet aan de eigenaar kunnen liggen (te lang wachten met ...)" is weerom de verantwoordelijkheid van de 'tradi hoefsmid' ridiculiseren tot het allerlaagste niveau. De hoefsmid kwam telkens HIJ het nodig vond. Hij kwam trouwens bijna wekelijks in de pensionstalling voor andere paarden. Dan keek hij ook altijd even hoe het met Papillon's hoeven gesteld was. Dus, als het aan iemand zou kunnen liggen, is het eenduidig wel dégelijk de hoefsmid zélf.

Hoefsmid verdient aan ijzers het meeste, want daarvan heeft hij aankoopfacturen, belangrijk voor zijn 'forfaitaire' berekening van BTW-kwartaalaangiften. Hierdoor is het makkelijker om 'gewone bekappingen' in 't zwart te doen. (voor d' Ollanders. in't zwart betekent hier in België: niet aangegeven aan de fiscus)
Als ik technisch niet onderlegt ben, wat moet ik de hoefsmid dan gaan vertellen? Hij moet MIJ adviseren. Als mijn kinderen ziek zijn, is het de huisarts die MIJ adviseert, NIET ík die de huisarts van goede raad moet voorzien. Maar weerom, het is inmiddels de 2de keer in amper een paar lijntjes dat je de verantwoordelijkheid van de hoefsmid bij de eigenaar legt.

Weet ik inmiddels ook wel dat spat op meerdere manieren kan behandeld worden. Alleen jammer dat ik daar eerst een prachtpaard voor heb moeten laten wegrotten omdat o.a. de hoefsmid gretig op de orthopedische ijzers sprong (en er dus in eerste instantie grof geld aan heeft verdient). Hij heeft mij ook niet gevraagt naar een doorverwijsattest van de DA. Het ging mij overigens vooral over de kostprijs van die ijzers. Terwijl er gewoon 2 stukjes afvalmetaal werd ondergelast.

En voor de 3de keer de fout bij een ander suggereren hé. Awel, ik zal je zeggen wélke hoefsmid verantwoordelijk was voor de maandenlange ellende van mijne maat zijn paard. Google maar eens op de naam Jack Deron. Zelfs op www.bokt.nl wordt er over hem gesproken als "de voetmoordenaar". Toch noemt zo iemand zichzelf een 'Rijksgediplomeerde orthopedisch hoefsmid.' Kijk maar op zijn 'geweldig' professionele website http://www.freewebs.com/jackdehoefsmid/index.htm

Niet natuurlijk bekapt, maar wél met kénnis. Veldre was tot dan nog nooit natuurlijk bekapt, en ik had haar nog maar enkele weken.
Goede bekappers mogen ook in the picture, dus hier ook zijn website http://www.hoefsmidstijn.be/ Meteen al een stukje professioneler, niet?
Trouwens, Veldre wordt nu alleen nog bekapt door volwaardige NB-ers.

Er is maar één manier om kortzichtige hoefsmeden te stoppen, en dat is door ze de pas af te snijden.
Als jij vindt dat ik te kort door de bocht ga, zit ik dus al aardig in de richting, niet?.

Herman,

"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Dierenbeul schreef op dinsdag 22 januari 2008, 20:30:


Ik vermoed dat je het hebt over mijn uitnodiging om Veldre te komen bekappen.
Spijtig dat je mijn tekst gewist hebt.
Ik veronderstel dat je er dus niet op wil ingaan. Jammer! Je zou jezelf en de héle tradi hoefsmederij-wereld een enorme meerwaarde kunnen bieden.
Je hebt ons in elk geval een dienst bewezen waarvan je zelf nog niet in de verste verte de impact van kunt inschatten.
Door jou weigering bevestig je wat wij inmiddels - soms met schade en met schande - hebben moeten ervaren dat Uw gepromote methode gewoon niet deugd. En zodra er een prijskaartje aan Uw systeem wordt opgehangen, druip je subtiel af, met de staart tussen de benen.

Je nickname liet het eigenlijk al wel vermoeden. Een beul verbergt zich ook achter maskers.
Enfin, my offer is closed, unless ...

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Nick Altena schreef op dinsdag 22 januari 2008, 23:22:


Yep, dat is dan 100 tegen 0 voor de NB-ers.
En zoals al eerder gezegd, een beul verschuilt zich achter zijn masker. Eenmaal dit afgelegd, kan hij ongemerkt in de menigte verdwijnen.
Nobody knows who he is ...

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Wil schreef op woensdag 23 januari 2008, 1:13:


In Merelbeke (Universitair dierenziekenhuis) heeft men a.h.v. foto's en verder onderzoek vastgesteld dat de spat uiteindelijk maar in zeer bescheiden vorm aanwezig was, en dat die "orthopedische" ijzers precies het tegengestelde effect hadden als waar ze voor bedoeld waren.
Maar Papillon had meer: hko.htm">hoefkatrol in fase 3, ouderdomsartrose, botontwaarding (zeg ik dat goed?) in de voorbenen, oude buigpeesfractuur die terug kwam opspelen, ...
Die spatijzers hebben zijn aftakelingsproces in een niet meer te stoppen stroomversnelling gebracht.
Had ik Papillon vanaf dag 1 dat ie bij mij was natuurlijk laten bekappen, dan was hij er nu nog. Maar, toenmalige DA en hoefsmid wisten beter ...

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Esther schreef op dinsdag 22 januari 2008, 23:50:


Hier wil ik nu toch wel héél eventjes - vanuit de zijlijn - op reageren.
Ester, Er staat in Eddy's reactie nog in geen 1000 kilometer, ook maar 1 letter die mogelijks zou kunnen geïnterpreteerd worden als een eventuele veroordeling met betrekking tot jou paard.
Het lijkt er héél sterk op dat je tot in het absurde gefocussed bent op alles wat Eddy schrijft, om dat adn telkens weer te gaan projecteren en naar jezelf en je paard.
Het spijt me, maar dit is gewoon ongezond!
Jammer dat boeiende en zéér verrijkende topics in één klap ontaarden in jammerlijk zelfbeklag. "Zie je wel, ze hebben het áltijd tegen mij. Ocharme ikke".
Wanneer zal de mens voldoende inzicht hebben om niet meer telkens met zichzelf te moeten bezig zijn?

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Esther schreef op woensdag 23 januari 2008, 3:23:


Moeilijke maar toch zéér interessante vraag.
Zoveel paarden, zoveel situaties. Maar ik zal er 2 uitlichten waar ikzelf al een tijdje over zit na te denken.

1. Wat nou met een veulen dat gehandicapt geboren wordt? Bijvoorbeeld met een hartafwijking. Ik stel me deze vraag omdat ik overweeg om Veldre te laten dekken. Maar wat als het veulen dus niet gezond geboren wordt. Zoals ik er nu tegen aankijk, zou ik zo'n veulen nooit wegdoen. En uiteraard de moeder ook al niet. Of er ooit op gereden of mee gewerkt zal worden moet de evolutie van het ziektebeeld in de toekomst uitwijzen.

2. Wat nou met een blind paard, blind geworden door één of andere rare oogziekte. Deze vraag kwam in mij op toen ik bij Veldre een vreemde vlek in haar oog ontdekte, wat later een onschuldige iriskorrel bleek te zijn.
Weerom nooit meer weg doen, maar er bijvoorbeeld een kameraadje voor zoeken. Misschien een betje naiëf, maar toch. Vond dit toevallig op internet. http://nl.youtube.com/watch?v=6__RlVKrI_4

In het algemeen zou ik geneigd zijn te stellen dat paarden die ziek zijn ook niet (meer) moeten worden bereden. Maar het hangt natuurlijk allemaal af van de aard en de ernst van het ziektebeeld, of de afwijking.
Persoonlijk denk ik ook dat het nóg veel moeilijker is om afstand te doen van een hulpbehoevend paard. Emoties spelen in deze nog véél meer.
Nóg moeilijker de complexiteit van de antwoorden.

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

linda lou schreef op woensdag 23 januari 2008, 11:14:


Het idee van Peter vind ik eigenlijk wel super.
Chris Dusauchoit is een belgisch radio en TV presentator, met een eigen dierenprogramma: "Dieren in Nesten" http://www.een.be/televisie1_master/programmas/e_diin_hetprogramma/index.shtml
Hij zou er zelfs een behoorlijke media-hipe van kunnen maken.
Chris werkt voor dit programma samen met Natuurhulpcentrum Opglabbeek. Het is het grootste en meest professionele in zijn soort in de hele Benelux. Zij proberen mensen ook milieubewuster te maken via allerlei acties en educatie.
Misschien dus ook een boek naar dit centrum?
http://www.natuurhulpcentrum.be/

Herman
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."