Peter Donck schreef op zaterdag 12 januari 2008, 12:20:


nou ja tapijt, dat heb ik niet, maar toen hij ziek werd scheet ie idd de boel onder. s'morgens was dat wel eens erg vervelend om met je blote pote in de kaka e glibberen, maar hij deed dat dus gewoon, pas achteraf zei ik shit.

Blijde schreef op zaterdag 12 januari 2008, 11:30:


Sorry, ik vind dat onzin. Wanneer je met een ander mens praat en het dier daaruit commando's oppikt, dan schort er iets aan de communicatie. Hij moet toch heus het verschil weten tussen wanneer je een opdracht aan hem richt en wanneer je met een vriendin kletst. Daarbij kan het gebruik van de eigen spreektaal handig zijn als je een plotseling commando wil roepen omdat er haast is geboden zoals bij het de straat overrennen. "Don't!" of "Arrête!" ligt dan niet zo voor op de tong als "Ho!" of "Stop!" Ik zou mijn vocabulaire op momenten van tijdnood niet zo snel meertalig klaar hebben zeg maar.

Engelse teksten tot je hollandse paard spreken omdat je een rijstijl beoefent die in Amerika is uitgevonden plus het bijbehorend dragen van een hoed die Amerikaanse cowboys dragen (tegen de felle zon), doet mij onwillekeurig een parallel trekken met nagesynchroniseerde films waar de Duitsers onovertroffen smakeloos in zijn: "Wollen Sie einen Drink, sir?" en "Lassen Sie die Kanone fallen, mister! Wir gehen nach Kansas City!"

Christel Provaas schreef op zaterdag 12 januari 2008, 14:20:


en het lullige is ook nog dat die lippen niet gelijk gaan, yetzt schiesen wir der Dad kaput, und wer die das gemacht hast is pleiten gegangen. Nou ja das natuurlijk alleen voor Duitse Herders die bellen ipv blaffen.

Christel Provaas schreef op zaterdag 12 januari 2008, 14:20:


Ik vind het ook maar raar. Ik denk dat het nog al een menselijk waanidee is, omdat wij gesproken taal zo belangrijk vinden. Voor een dier, zeker en paard, is dat nogal onbelangrijk (denk ik toch). Ze letten op zoveel andere dingen erbij dat ze denk ik wel weten wanneer je tegen hun praat en wanneer niet. Tenminste, dat hoop ik maar, want als ik bv. met Huppel bezig ben en haar 'goedzoo' voor mooi voetjes geven kijkt Lolita toch niet verwachtingsvol naar mij om ook beloond te worden. Als ik met één paard bezig ben zijn de andere twee binnen hoorafstand, dus zij horen mij telkens ook bezig. Verzwakt mijn bridge daardoor? Of weten ze dat mijn bridge enkel gevolgd wordt door een beloning als ik mijn aandacht bij hun heb? Ik denk het laatste.

Groetjes,
Nathalie

Christel Provaas schreef op zaterdag 12 januari 2008, 14:20:




Natuurlijk de leren hoed met ingebouwde cap (bij Pien te koop en te zien op de foto hiernaast), kan net zo goed overtrokken worden met een hollandse ijsmuts.

Groetjes, Michiel

Nathalie Lagasse schreef op zaterdag 12 januari 2008, 17:49:
Ik ook. Ik denk dat we daar tevens het onbewuste focussen (contradictio in terminis) te pakken hebben.

Christel Provaas schreef op zaterdag 12 januari 2008, 23:47:


Alleen de onbewuste focus werkt goed, de bewuste focus is verwarrend. Je doet de dingen alleen bewust als je zelf de techniek nog moet aanleren. Ken je de techniek dan hoef je alleen nog maar bewuste beslissingen te maken, de uitvoering met lichaamstaal is dan onbewust gestuurd. Gelukkig maar daar hoef je niet meer op te letten, voor een paard wordt het dan pas als vloeiend en duidelijk ervaren en zal beter reageren. Voor lesgevers is het goed dit te weten en te stimuleren.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zondag 13 januari 2008, 12:18:


ja, en als je op dat niveau met je paard werkt, dan lijkt het alsof die je "gedachten kan lezen". Maar stel je niet om het hoekje!