Spirithorses schreef op donderdag 3 januari 2008, 8:41:


Dit verhaal lijkt sterk op een paard dat op de dvd van AdB voorbij komt. Als Eddy deze heeft, kan hij je hem misschien lenen. Het gaat over een bruine quartermerrie die in stap aan de hand geleid wordt. Baasje komt met het (western)zadel aanlopen, paard doet een stapje achteruit, zadel wordt erop gelegd, paard wordt weer in stap geleid en wat blijkt? Stokkreupel, in stap en zonder ruiter. Dit paard heeft zoveel spanning in de rug dat het gewicht van het zadel blijkbaar alleen al reden is tot kreupel lopen.
Er is niets gefaked of gephotoshopt aan deze filmbeelden.

Piet schreef op donderdag 3 januari 2008, 10:33:

Het extreme contrastellen en zigzaggen wat je veel in de clinics ziet, wordt toegepast zodra het paard kreupel is geworden. NIET EERDER. Het is nl therapeutisch. Eerder heeft het geen zin, is het verwarrend en uit balans trekkend.
Zolang je paard goed loopt is er geen reden om deze extreme oefeningen te doen. Het enige wat je dan doet (een goede ruiter met veel gevoel doet dat al uit zichzelf, maakt er niet eens een punt van, heeft wellicht niet in de gaten dat hij 'iets' doet, maar een mindere ruiter zal het zich eigen moeten maken door het aan te leren en te leren voelen) is wanneer je rijdt, ervoor WAKEN dat je paard zich niet eenzijdig belast.
Een klein kneepje in één teugel, iets meer nadruk op de losse teugel, of een paar meter lichtjes buitenstellen wanneer het zadel naar 1 kant glijdt, kan dan voldoende zijn om het evenwicht weer over twee schouders te herstellen. Dan blijkt ineens dat het helemaal niet zo'n afwijkend systeem is en gewoon een welkome aanvulling.
Wat goed gaat hoef je nl niet te veranderen. Een goedlopend paard hoef je niet therapeutisch te gaan rijden. Uitbreiding van je rijkunstig gevoel is echter altijd welkom. Kennis van deze rechtricht-materie vind ik een must voor iedereen die lesgeeft.

A Olivier schreef op donderdag 3 januari 2008, 17:09:


Allereerst wil ik opmerken dat je naar mijn mening veel te vroeg bent begonnen met beleren. Een driejarig paard is nog een kleuter en geestelijk noch lichamelijk klaar voor het loodzware proces van zadelmak maken. Het zou goed kunnen dat haar gebrek aan eetlust daaruit te verklaren is. Zeker omdat het een heftig paard is zoals je schrijft. Die uiten hun stress eerder door te stoppen met eten.
Ook zit ik te denken aan een maagzweer, die ontstaan kan zijn door het te jong beleren en de daarmee gepaard gaande stress. Omdat je schrijft dat ze daar 3 maanden geleden mee begonnen is, zou het met het beleren te maken kunnen hebben.
Onderzoek heeft niks opgeleverd, schrijf je, wat is er dan onderzocht en door wie? is er een dierenarts bij geweest en wat vindt die ervan?
Een maagzweer is te determineren door een gastroscopie, wat bij de kliniek plaatsvindt. Als de verdenking naar een maagzweer uitgaat, zou je ook enkele maanden het paard rust kunnen geven met alleen leuke aandacht, en intussen bv het voedingssupplement Pronutrin toedienen. Dat beschermt de maagwand en helpt irritatie van het maagslijmvlies voorkomen. Zo kun je kijken of er verbetering optreedt en daar misschien de oorzaak ligt.

Intussen zit je met een veel te mager paard. De huidige kou vergt ook veel, dus dat werkt niet mee. Heeft ze het koud?

Wat voor voer heb je allemaal al geprobeerd? Misschien heeft het zin om zonnebloemolie door het voer te doen zodat het makkelijker naar beneden glijdt? Qua ruwvoer zou je ook Grasmix van Hartog kunnen overwegen, het is gedroogd gehakseld gras.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 3 januari 2008, 19:27:

"Zogenaamde" kennis? Het lijkt erop dat je mijn uitgebreide uitleg niet serieus neemt, Eddy. Het ontneemt me behoorlijk de lust tot geduldig uiteenzetten kan ik je melden.
Dat er in jouw persoonlijke omgeving toevallig allemaal mensen verkeren die geen onderscheid zien tussen druk- en trekwerk, betekent toch niet dat iedereen zo in elkaar steekt? Nogal een aanmatigend standpunt, niet? Het zegt meer over het niveau van jouw klantenkring dan over de gemiddelde ruiter, dunkt me. En dat bedoel ik louter constaterend.
En gek genoeg zie ik de "gemiddelde ruiter met zijn beperkte ervaring" in de clinics van AdB zijn paard toevallig wel ALTIJD goed aan de praat krijgen. Maw: zo moeilijk is het niet! Ook al wil jij ons/mij doen het tegendeel doen geloven.
(Ik zou haast denken dat hier ordinaire afgunst aan ten grondslag ligt...)

Kijk, je kunt wel vanaf je ivoren toren -zonder überhaupt de man ooit aan het werk te hebben gezien- blijven oreren dat niemand er iets van bakt, maar waarom zie ik dan zoveel kreupele paarden ruim en swingend worden? Zijn die ruiters dan toevallig allemaal per ongeluk super getalenteerd?

A Olivier schreef op donderdag 3 januari 2008, 20:36:

Is ze nu nog steeds 3 of is ze al 4? Wat bedoel je precies met dat ze 's nachts niet eet? Heeft ze wel de beschikking over voer en eet ze het gewoon niet op?
Ik ben heel benieuwd naar het vervolg hierop, fijn als je ons op de hoogte wil houden.

Patricia ter Haar schreef op vrijdag 4 januari 2008, 14:15:

Okee, komtie nog een keer!

http://users.telenet.be/peter.ryckeboer/artikels/welzijn/oudgenoeg.html

Esther schreef op vrijdag 4 januari 2008, 15:48:


Is het iets wat typerend is voor eilandpaarden als IJslanders?
Wat is LDH?