Piet schreef op zaterdag 8 december 2007, 11:09:
> Wat  me de  laatste  tijd  opvalt, omdat ik  er  nu  oplet  is 
 > dat  wanneer  ik  met een paard  werk  met een interval van 1 
 > of  2  weken ze  eigenlijk  niets  van het geleerde  vergeten 
 > zijn.
nee joh tuurlijk niet :)
(ollands he)
> Een  snelle  herhaling   van het  voorgaande  brengt  ze  weer
 > helemaal  bij  de  les.  
Hoeft zelfs niet eens, die herhaling
Dat doen we  bij  kinderen  ook,
> herhalen  en iets  nieuws  aanleren, maar  zelfs  3  lessen per
> dag  beginnen met een herhaling  van het  laatst geleerde.
> Natuurlijk  ben je  eerder  klaar  als  je  je  paard  elke  

> weken mochten oefenen van te  voren.
 > Merken jullie dat  ook?
 > Wanneer  je je paard  iets aanleert en je komt  daar dan een
 > paar weken later  op terug, weet  ie  et dan nog?  
ja gij tzal wel (vlaams he)
Na paar maanden ook nog, en ja, zelfs na een jaar kennen ze het nog!
Is  ie et 
> vergeten? 
Nee gij, tzal wel nie 

Of  is  het  alsof  je  het  gisteren  nog  geoefend 
> hebt?
vandaag nog zelfs 

> 
 > Een veel gebruikt  voorbeeld van de  'stommigheid' van een
 > paard  is  altijd:  'verplaats de  doorgang  van een weide 
 > naar  het  water   en je  paard sterft  van de  dorst'.
alst hij nog niet geleerd heeft ja 

maar eenmaal hij de doorgang ként, nowwww way dat paard vergeet hoe die er geraakt; het moet wel duidelijk zijn zodat de weg erheen goed gekend is he (geen doolhof van maken he) 

Ik herinner me trouwens een onderzoek hiernaar.  Hoe een paard wel of niet de weg in een doolhof kan terugvinden naar de eetplaats. ra ra ra wat het resultaat was? 

 Ik vind het msischien nog wel ergens
> eenmaal  dan doet  ie  et  vele  malen  beter  dan  een mens!
 > Als  ik  hem  erop  zou  trainen, dat  ie wel  gaat  zoeken
 > naar een doorgang, zou  ie  ze  dan   voortaan altijd  kunnen
 > vinden?
ja hoor 

> Hoe  verklaren  we bv. dat  een paard  ook zonder  ruiter 
 > thuiskomt  als  hij de  weg eerder gelopen heeft. 
eens de weg gekend, altijd bekend 

Beereke heeft altijd op manege gestaan (zo een mini stalleke met donkere muren, schimmel in de hoeken, en een keer per dag uit zijn cel om een kind van 5 op zijn rug op hem te laten meppen met een zweep als hij begon te bokken; en dat deed hij elke dag) Maar dat ter zijde 

Na 2 jaar lekker op een fris weike, tussen queenie en maia, met een baasje als jolien, (hij bokt nog zelden!) dag en nacht, kwamen we op een wei waar een automatische drinkbak staat (zo een als in de stallen van de manege).
Ik had gedacht dat hij er tegenaan zou bokken (hij had gemogen van mij 

, ik had het wel vergoed 

) maar neen, hij dronk er uit alsof hij nooit anders gedaan heeft (was ook zo eigenlijk 

)
Maar goed, na twee jaar kende hij het systeem van de lepel en drinkbak dus nog uitstekend goed
Allee zo zijn er duust voorbeelden he, dus ik ben er 100% zeker van:
"paarden vergeten NIET"
OOK GEEN TRAUMA's trouwens
Ik vind het een vaak verkeerd begrepen fenomeen dat trainers denken dat ze een trauma kunnen wegtrainen. Het trauma blijft echter bestaat en kan en zal weer de kop op steken (de response) als de prikkels voldoende aanwezig zijn.  
> Afijn, hoe  zit  het, hoe  denken jullie  daarover.
 > 
 > Piet
 > The opposite of  positive reinforcement is no reinforcement,
 > not correction
"De beste dagen v j leven zn dié waarin j denkt dat d beste dagen nog mtn 
komen"