Frans Veldman schreef op maandag 3 december 2007, 14:19:
Beste Frans,
hierbij toch wel enige puntjes van kritiek. Om te zeggen dat 'de buigproef' waardeloos is, vind ik wel èrg kort door de bocht. En buigproeven worden ook niet uitgevoerd om per definitie HKO aan te tonen, maar m.i. zwakke plekken in de gewrichten die bij de buigproef gebogen worden.
bovendien bllijkt er uit het oorspronkelijke mailtje dat er al vaker wat aan het paardje te zien was, dus ik zou zeer voorzichtig zijn met een aankoop, want het loopt dus niet goed voor de rest.>
Hartelijke groet, Josine
ook geen voorstander van buigproeven hoor

Daarom ben ik ook in dubio... ik weet ook dat buigproeven een beperkte voorspellende waarde voor de toekomst hebben, maar omdat ik haar een week eerder al wat stijf zag lopen, twijfel ik er erg aan om haar te kopen, zelfs als de rontgenfoto's uitwijzen dat er geen reden is tot zorg.

Anyway: super bedankt voor alle reacties! - meer meningen en ervaringen zijn altijd welkom!

marianne25 schreef op dinsdag 4 december 2007, 13:42:


Pffff... moeilijk! Heb zelf net 2 weken geleden een ander paardje gekocht, die bij de klinische keuring overal doorheen kwam. Behalve op de kleine (in dit geval nóg kleiner dan de bedoeling is omdat ze niet meer ruimte hadden op het harde) harde cirkel liep ze linksom, linksvoor onregelmatig en rechtsom, rechtsvoor ook. Nou hadden haar hoeven ook wat achterstallig onderhoud met o.a. te lange steunsels, dus ik heb het met de DA besproken en haar toch gekocht. Heb haar sindsdien op geen enkele ondergrond met 1 of beide voorbenen onregelmatig meer zien lopen, maar ze is dan ook zo snel mogelijk bekapt.

Dit paardje komt toevallig bij een trainings- annex handelsstal vandaan waar je zowiezo een half jaar 'omruilgarantie' krijgt. Iets wat ik verder naast me neerleg want ik blijf het ondenkbaar om een dier als een 'ding' te zien, maar het feit dat de verkoopster na die mislukte proef op de (te) kleine harde volte ons nog een half jaar extra gaf omdat ze er van overtuigt is dat Peppermint niets aan haar voorbenen mankeerd, heeft ook wel geholpen bij de beslissing... Er is in het keuringsrapport natuurlijk wel een aantekening van gemaakt en Peppa is daardoor 'voorlopig' goedgekeurd. Mij benieuwen wat de verzekering hiervan gaat maken...

Heb ook nog gedacht aan een röntgenologische test, maar ook daar lees ik over dat die niet altijd waar voor hun geld geven! Dan zou je eigenlijk ook nog een echografie moeten maken voor de weke delen.

Peppermint is 4,5 jaar, wel al basis ingereden maar wel netjes op de 'Engelse' dressuurmatige manier, ondanks dat ze een Quarter is. Geeft geen tekenen van weerstand tegen het hoofdstel en zadel, of het opstappen. En ik heb het vermoeden omdat ze nog niet aan alle omgang gewoon is dat ze nog niet al te lang onder het zadel is geweest. Ook geen ijzers onder gehad gelukkig... En een dijk van een wintervacht, dus dat zegt denk ik ook wat over het berijden. Werd ze b.v. met 3 jaar al ingereden hadden ze haar vermoedelijk wel dekens op gegeven of geschoren. Plus dat haar conditie met proefrijden niet super goed was. Geeft denk ik ook wel aan dat ze niet erg intensief is bereden. Maar het blijft wel giswerk... De waarheid over minder goede zaken krijg je ook bij een particuliere verkoper ook niet naar boven.

Wat trouwens wel een goeie was bij de klinische keuring: de DA heeft Peppa een buisje bloed afgenomen zodat als ik achteraf vermoedens zou hebben over gebruik van kalmeringsmiddelen e.d. tijdens de keuring ik dat alsnog kan laten onderzoeken! Het bloed blijft een half jaar in opslag.

Da's een goede tip voor iedereen lijkt me die een paard laat keuren voor aankoop!

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 4 december 2007, 21:10:

Bij ons werd vorige week een ijslander afgekeurd op de buigproef en de volgende dag werden er talrijke rontgenfotos gemaakt
Niets op te zien en t paard werd alsnog goedgekeurd
Hi elzaline heb je er eentje bijgekocht?
hoe is t met Mikeij ?
greetz trudy

Trudy schreef op woensdag 5 december 2007, 0:15:


Met Mike gaat het uitstekend, alleen wel bij andere eigenaren. Hij is nu van vrienden van Eddy Druppel (van dit forum, alhoewel nu niet meer) en staat het hele jaar rond buiten op de wei met schuilmogelijkheid, bij hengsten, ruinen, en misschien vanaf het voorjaar bij de merries... Door Eddy is er hier heel veel kennis van (klop)hengsten en er zijn meerdere mensen die met hem aan de gang kunnen en dat heeft hij echt nodig.
Ze kunnen daar heerlijke bosritten maken ook!

Doordat mijn gezondheid niet top is kon ik hem schijnbaar niet genoeg 'geven' waardoor zijn gedrag regelmatig in strijd kwam met wat ik wilde, en dat was al even niet veel; alleen maar lekker wandelen langs de weg b.v.
Maar dat kon vaak al niet eens meer, dan liep hij me continu voorbij en dat werd me op gegeven moment gewoon te veel. Had op gegeven moment geen puf meer om hem überhaubt van de wei te halen omdat ik maar weer moest afwachten of hij van alleen al zo iets simpels als netjes meelopen een strijd zou maken of niet... ( Mike legde de lat voor mij op dat moment te hoog denk ik. Ik kon vaak naar zijn instinct de leiding niet aan denk ik, wat een hengst natuurlijk wel van je wil zien wil je wat van hem gedaan krijgen.

Daarom na maanden lang wikken en wegen heb ik de moeilijke beslissing genomen afstand van hem te doen en hem aan zijn nieuwe eigenaren geschonken waar ik al veel goeds van had gehoord. Heb dus niets voor hem gevraagd alleen dat ze hem een (klophengst) waardig leven zullen geven. En dat lukt daar goed!
Op veel pensionstallen zijn hengsten niet welkom: bij hen juist wel. Die komen als het 100% hengsten zijn lekker in een hengstengroep en dat gaat prima.

Heb nu sinds 2 weken een 4,5 jaar jonge Quarter merrie, heel lief karakter, maar moet nog wel wat leren natuurlijk. Is wel al basis (dressuurmatig) ingereden, maar het rijden laat ik even zitten tot het voorjaar. Eerst moeten haar voeten in wat betere conditie zijn want die hadden wat achterstallig onderhoud. Maar haar gedrag is al zo'n hemelsbreed verschil met dat van Mike! Overigens niets kwaads over Mikes karakter hoor! Daar mankeert niets aan. Maar ik denk achteraf dat mijn gebrek aan energie en daardoor niet zeer regelmatig met Mike bezig kunnen zijn en zijn testosteron (lees: leiderscapaciteiten) de onderlinge verhoudingen in mijn nadeel verstoorden. Dat werd een negatieve spiraal.

Had overigens niet gedacht 3 maanden na het afstand doen van Mike al weer een ander paardje te hebben! Maar Mike blijkt het zo goed te doen dat er al een hele last van mijn schouders is gevallen. En paarden zitten in mijn bloed, dat virus stak me met 8 jaar al aan. Dus daar zat ik dan, thuis... Geen werk want dat gaat nog niet... Miste de omgang met... Het in de frisse lucht zijn.... De lichamelijke arbeid...

Ga nu om de dag heen en dat gaat goed. Maar zoals ik al zei: Peppermint is heel anders dan Mike. Alleen al het ras is een heel verschil... En dat blijkt toch heel erg veel uit te maken in mijn conditie!