Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 4 december 2007, 10:27:


Voor eens en voor altijd:
Over Ollanders gesproken, je voorouders hebben net in het verkeerde stukje Oostvlaanderen gewoond.

Het was het vroegere gebied van de Menapiërs, wier territorium toentertijd nog gelegen was aan de Noordzee. Het gebied tussen Schelde en Dender behoorde echter tot het land der Nerviërs. De Nerviërs woonden tussen de Schelde en de Dijle.

Bij de verdeling van het Frankische rijk in de 9de eeuw kwam het gebied ten westen van de Schelde aan West-Francië, terwijl de gouw Brabant, ten oosten van de Schelde, Lotharingisch werd. Na de verdeling van Lotharingen kwam de volledige gouw Brabant aan Oost-Francië. Pas in de 11de eeuw veroverde de graaf van Vlaanderen het land tussen Schelde en Dender. Zo ontstond Rijks-Vlaanderen.

In 1795 werd, na de verovering door Frankrijk, het departement van de Schelde gevormd. Dit vormde de basis voor de huidige provincie, waarvan echter Zeeuws-Vlaanderen, dat ook tot dit departement behoorde, na de Franse tijd weer werd afgescheiden en toegevoegd aan de Nederlandse provincie Zeeland.



Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Caatje schreef op dinsdag 4 december 2007, 11:05:


Het gaat nu om heel precies gedrag te markeren, niet om tegen je paard te zeggen ga eens opzij he?
Wij mensen zijn het zoogdier met de zwakst ontwikkelde lichaamstaal. We flodderen maar wat aan. Omdat we het niet echt nodig hebben, omdat we dingen zeggen. Bij ons is lichaamstaal slechts ondersteunend.
Als ik mijn paard leer dat yes is wat ie moet horen dan komt dat in ieder geval altijd duidelijk en precies bij een paard over.
Daarbovenop: probeer nu eens wat wat sneller werkt je hand optillen of de Ka van Caatje zeggen. Bovendien hoeft je lichaamstaal niet altijd zichtbaar te zijn voor je paard als je in een hoek staat waar hij je niet ziet, of van je afdraait.

Het verhaal van die grote merrie is uiteindelijk wel gelukt. Ik vertrouwde te weinig op het systeem , heb me laten beinvloeden door bepaalde meningen van hier, van mensen die het kunnen weten om zelf nog langer vol te houden. vergeet niet dat ik de eerste was die alle vier haar voeten kon vragen he? dat de eigenaar daarbij stond te gapen met ogen als theeschoteltjes.
Gelukkig heb ik daar getuigen bij: Cedric, Eva, Jolien waren erbij.
Het paard is een paar weken na ons laatste bezoek bekapt, met een lichte verdoving, maar zonder nog degene die aan de achterhoeven kwam naar het leven te staan. terwijl ze voordien , afijn als je het gevolgd hebt weet je wat er voordien allemaal gebeurd is.

Nu het paard wat me ondersteboven wil lopen Mooi voorbeeld weer de jonge Shire hengst die z'n baas met opengesperde mond de paddock uitjoeg. Die er dan ook niet meer bij dorst.
Alleen al door hem voor zijn veiligheid van achter de lijn , of planken waren het geloof ik, het clikkeren aan te leren, veranderde de eigenaar van een minderwaardige klojo die je weg moest jagen in een zeer interessant persoon waar je respectvol mee om moest gaan. Want hij maakte alles wel heel interessant. Zijn baas sloeg niet meer, hij vocht niet meer, hij gaf hem lekkers als hij hem yes kon laten zeggen.
Zoals ik zei, een hele korte tijd later kreeg ik foto's dat ze samen in de paddock lagen. Staan hier ergens in een album.
en zo heb ik, niet veel zo spectaculair als deze, maar toch vele voorbeelden van hoe mens en paard leren samen te werken. Zelfs 'gevaarlijke' paarden.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 4 december 2007, 12:26:


Zou het niet mensapies moeten zijn?
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction

Vanavond in Sint- Niklaas geweest, paar aardige dames een hand gegeven en een enkeling gemist Op weg naar de uitgang Ans haar achternaam verkeerd gespeld, (sorry Ans) maar eerst geluisterd naar Professor Odberg.
Hij begon te vertellen wat zo ongeveer op deze site staat en verder zijn me een aantal uitspraken bij gebleven, Trainen en ontspanning is daar een van, ga ik je zo iets over vertellen, Hij liet verzameling zien, vertelde over oude dressuur meesters, Gaf Ankie veel vegen uit de pan met haar rollkur, maar het kan natuurlijk aan mij liggen, hebben de andere bezoekers zoveel nieuws gehoord? Of ben ik nu al de helft vergeten?
Ik weet niet of jullie nog lang zijn gebleven, maar ik was samen met Conrad en die jongen moest nog terug naar Utrecht, dus hij wou naar huis , geen tijd voor een pint.
Volgende keer beter, ik denk ook dat ik nog wel naar Machteld ga. Hoewel de mevouw over 14 dagen me nog interessanter lijkt.
Ik lees graag het verslag van de andere aanwezigen.
Ik was eigenlijk nog enthousiaster over het half uurtje dat we met mijn kanjer getraind hebben. (De rest van de middag gereden met Don)
Na het probleem van vorige week, nu weer samen met Angela Met Cap
met hem gewerkt.
Gewoon even van nul begonnen en elke verzwaring , uitbreiding,
drie keer geoefend en bij totale ontspanning verder gegaan. Hij was zo relaxt dat hij het vervelend begon te vinden en ging 'kappen' met zijn voorbeen.
Ze lag 3 seconden op zijn rug en hij brieste met zijn hoofd laag ! Echt een overwinning vond ik dat.
Uitgebreid tot vijf, dat drie keer en GENOEG!
Hebben we nu wat bereikt vroeg ik aan Angela? Ja, ze kon me precies vertelen wat we bereikt hadden, de cap was geen probleem, de schade van vorige week was weggetraind en hij was nooit eerder met iets op zijn rug zo ontspannen geweest.
Helemaal mooi. Volgende week gaan we verder en als hij rustig genoeg blijft komen we een heel eind.
Conrad vond het een felicitatie waard.

Piet
The opposite of positive reinforcement is no reinforcement, not correction