hejj
mijn paarden (4) staan altijd ook op de wei en in de winter is het altijd een dikke modderpoel, maar dan ook egt de hele weide, je ziet geen grasprietje meer staan.
Maar als we weer tegen de zomer aanlopen gaan de paarden naar een andere wei en groeit alles weer zo snal aan (we doen wel soms gras zaaien). en naar een maand of twee staad er gewoon weer gras en gaan ze weer naar die wei dus egt een probleem is het niet.

x´

Cinzia schreef op zondag 28 februari 2010, 20:34:

Het probleem is, dat dit nieuwe gras zich nog niet echt heeft gehecht, stevig is gestoelt.
Het word door de paarden gemakkelijk met wortel en al uit de grond getrokken en moet je letten op zandkoliek. Koeien laten het gras wel heel, zij snijden veel meer het gras.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Nils Vellinga schreef op zondag 28 februari 2010, 21:47:


Alweer een argument tegen ploegen en opnieuw inzaaien. Hoe beter de zode is ontwikkeld, hoe minder modder en hoe beter het gras in het voorjaar weer aangroeit.


Koeien kunnen het gras niet zo kort snijden omdat ze geen boventanden hebben. Ze draaien hun tong om het gras en trekken het langs de ondertanden om het af te snijden. Het blijft altijd relatief lang. Geiten, ook zonder boventanden, zijn voorzien van een hoornplaat in de bovenkaak, zij kunnen het gras nog korter snijden dan een paard.

Ik las in het boek van mark rashid dat paarden niet het dominanste paard als leider kiezen, maar het paard waar zij zich het best bij voelen en dat is dan de alfa merrie (vooral dat vb trof me over het 'kit' paardje) dat is geen bitch en dominante merrie, maar een merrie met een voorbeeldfunctie. Ik denk dat het een misse opvatting is dat mensen denken dat een dominante merrie daarom ook een goeie opvoedkundige waarde heeft binnen de groep. In het wild zijn het paarden die uitgekozen geweest zijn door de leden ervan, in onnattuurlijke stuatie's zal de sterkste het meest te zeggen hebben, maar daarvoor hebben ze niet persé een goeie opvoedkundige waarde voor de andere leden in die kudde... moeilijk allemaal...

Wat ik hier dan weer zie is dat als ik m'n best gedaan heb om het hooi zo ver mogelijk van elkaar te leggen zodat ze op hun gemak kunnen eten, in kleine protie's verdelen, dat ze dan toch weer zo dicht mogelijk bij elkaar kruipen en smeken om dicht bij de kudde te eten. Er wordt even gegeten van de verdeelde portie's en dan kruipen ze terug dicht bij elkaar en nippen met voozichtige hapjes dan kleine beetje uit de pot van de meer dominantere... precies of ze de veiliigheid van de groep missen als ze wat verder van elkaar staan.
Er wordt veel gedreigd als ik in de buurt ben, maar als ik weg ben, dan kruipen ze weer vredig zo dicht mogelijk bij elkaar.

De dominanste in de groep, is de baas, die verdeeld de taken dus.
De dominanste is meestal niet de gene die voorop loopt, daar heeft/hebben ze personeel voor.
Woody en de bastaard zijn verrekte dominant, vliegen als eerste weg bij vermeent gevaar, maar voorop lopen homaar, daar moet Olly de kastanjes uit het vuur halen en die doet het braaf.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Ohja, die was ik nog vergeten, volgens mij hoort een hengst zeker thuis in het opvoeden van veulens, die geeft het dier vaardigheden, waar de merrie het laat afweten.

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.

Maria Delavega schreef op maandag 1 maart 2010, 14:30:


Interessante mails, Maria (ook je mail voorafgaand aan deze).

Wat mij opvalt als ik een groep(je) paarden observeer (leer kennen):
Een paard dat vaak agressief is (veelvuldig gebruik maakt van P+, positieve straf, kun je ook zeggen), is meestal een eenzaam paard. De ander paarden in de groep hebben vriendjes, maar hij/zij niet of nauwelijks. Ja, hij/zij krijgt als de situatie zich daarvoor leent het meeste voer, de lekkerste hapjes en het favoriete plekje om te staan dutten of rollen , etc. Maar uitingen van vriendschap, die krijgt hij/zij niet of nauwelijks.

Of dat altijd opgaat dat weet ik niet; de groepjes paarden die ik kan observeren zijn heel beperkt in aantal.

Bij mijn groepje heeft het wel (veel) meer rust gebracht nu de hooinetten en hoopjes hooi op grotere afstand worden opgehangen/neergelegd. Wat ik wél zie is dat nu veel vaker dan voorheen vriendjes samen één hoopje hooi of hooinet delen. Dichtbij elkaar is dus gezellig en/of veilig, neem ik aan, als het om vriendjes gaat .
Fálki met Joris samen, Jomanda en Juul samen, de geiten samen of soms de geiten bij Fálki en Joris; en Donna in haar uppie...
Donna jaagt minder dan voorheen de anderen weg. En op momenten dat ze het wel doet moet ze een aardig eindje lopen waardoor de "slachtoffers" het ruim op tijd aan zien komen. Het aantal rake klappen (letterlijk raak) is daardoor drastisch verminderd.

Als ik jou verhaal lees (Maria) dan is het meest agressieve paard in jouw groep bij lange na niet zo agressief als mijn Donna. Je schrijft:
Donna staat geen enkel dier (behalve mij en m'n partner) toe om een hapje mee te eten van haar portie. No way! Geen vd andere paarden/ezels, maar ook geen geit, geen varken, geen voor Donna onbekend mens... Ook niet als ik niet in de buurt ben (ik kan de dieren zien vanuit het raam). Dat is een verschil met jouw situatie, de mate van agressie.

grt,
Karen

Oei oei oei...onattuurlijk...

@ karen: neen, ze is helemaal niet agressief. Ze is heel erg sociaal, altijd in kudde gestaan in bergen. MAAR als er voeding nadert, dan krijgt ze voedernijd en komt ze erg op voor haar deel. Het is weer onnatuurlijk dat een mens hun voeding aanbrengt, maar kan nu eenmaal niet anders, anders zou dat probleem niet bestaan. Ze dreigt dan enorm, vooral met de mond, maar is geen zoals m'n Haflinger die een ander paard zou verwonden.

Ik merk dat als ze enkele happen binnen heeft, kalmeert. Je hebt wel gelijk dat vooral de vriendjes samen gaan eten, maar merk dat bij die merrie de meest onzekere veulens graag eten ondanks dat ze vriendje hebben en voorzichtig strootjes nippen uit haar pot. Ofwel kicken ze erop om te zien hoe ver ze kunnen gaan, testen ze haar, weet het niet...

Maria Delavega schreef op maandag 1 maart 2010, 18:17:


Ik snap deze niet, maria
Wil je 'm even uitleggen (op wat het een reactie is)?

dank je!
Karen

Snap je'm echt niet ? Schreivfout
Pff, toen ik dit tikte zijn m'n sloebers uitgebroken in de schapeweide van de buurman....of eerder ingebroken

Heb nu gehoord dat als hij binnen een maand niet verkocht is hij naar een kerel in de buurt gaat die hem gaat "trainen"

Ik weet niet meer wat ik moet doen.

Paarden met plezier is een hele mooie organisatie maar die gaan hem nooit kopen.

Is er niets anders op te verzinnen?
please help!!!!!!

Maria Delavega schreef op maandag 1 maart 2010, 20:34:


ow, op DIE manier!
en ik maar zoeken in de berichten hierrvoor, wat er nou onnatuurlijk was....


Hopelijk was 't ze om het gras te doen en niet om een hapje schapenvlees .

grt,
Karen

Ik zie alleen een 2 jarige uit Bladel voor zon prijs, staan er twee op de foto....
Als ze er zon prijs voor vragen moet er serieus wat mis zijn met hem?
Ik wou dat ik hier al klaar was met mn paddock-paradise, dan zou ik er serieus over denken.
krijgen de dames ook vast wat meer beweging, naast het rijden...
Je kan ook zelf proberen een advertentie te plaatsen met foto?

Sta ik vanavond mest uit de wei te verweideren , komt de overbuur naar me toe;
wat zijn het toch stomme Paarden die jij hebt!
Hoezo?
Gisteren windkracht 7- de ene stortbui na de ander en jou paarden staan hier vooraan met de kont naar de wind, terwijl achter de stal is, waar ze zó in kunnen gaan staan. Snap ik niet

Tja, dan is buiten toch veiliger denk ik en de regen ze niet deerd

Nils en Olly
A horse that gets enough to eat will not be injured
by the cold, nor suffer from it in any way.