Hier gelukkig ook geen dazen! Elke keer denk ik 'ah met de zomervakantie ga ik de paarden meenemen daar en daar naartoe', maar eigenlijk ben je overal slechter af dan hier. Dazen... en omdat mijn paarden dat ook niet gewend zijn gaan ze denk ik volledig uit hun stekker als ze wel onder komen te zitten. In brabant waar ik een tijdje werkte op een fokkerij was het ook zo erg. Reed je door het bos, zag je paard helemaal zwart

Hier ook eigenlijk geen dazen. Soms een verdwaalde gast.

Ik kom net bij m'n paard vandaan. Zag ik me toch een leuk schouwspel!

Het heeft hier de hele middag geregend. Nu is het droog. Dus op 't land, in de luwte van de bomen en struiken, zitten (zaten ) heel wat mugjes. Hele vluchten zwaluwen scheerden erdoorheen. Prachtig om te zien! En zij kunnen hun buikjes weer vullen!

Wij zijn heel zuinig op 'onze' zwaluwen. Er zitten heel wat nestjes in en om de boerderij!

Liefs Marsha

Hmmm, hier hebben we deze week al weer dazen gesignaleerd en ook de hertenluisvlieg. Dáár worden paarden pas gek van

Hier geen dazen (nooit niet, teveel wind) en ook een overdosis kamikaze-zwaluwen!

Ik heb een vraagje voor de mensen die regelmatig paarden introduceren in hun kudde: hoe doen jullie dat bij voorkeur? Eerst standaard achter een draadje introduceren of zet je het nieuwe paard meteen helemaal bij de groep?

Ik heb hier nu 3 ruinen en er komt binnenkort een 4e ruin bij. 2 van de bestaande groep zijn behoorlijk dominant. Toen de 3e begin januari kwam knalde het ff behoorlijk tussen de nieuwe en de bestaande baas... maar toen hadden we nog een stuk minder ruimte dan nu. Toen éénmaal de pikorde duidelijk was werden alle 3 dikke maatjes en spelen met z'n 3en.

Hoe doen jullie dat meestal? Er is nu dus ruimte zat, ze hoeven niet met z'n allen op een relatief klein stukje meteen. Ik vermoed dat hij 3e in rang gaat worden.

Zit hier behoorlijk te zweten van mega stress zonet. Ik was wezen rijden maar ben eraf gekukeld (stom, paard schrok van koe, draaide om, gleed beetje weg en ik keek net ook om, had dus een ander momentum, en hups, ik gleed eraf, bijna is slow motion). Het paard schrok nog meer van mijn rare actie (koeien zijn normaal niet boeiend) en ging er dus in volle vaart vandoor, weer terug. M'n andere 2 heb ik al jaren en die komen juist naar me toe als zoiets gebeurt. Maar deze jongen is er nog niet zo lang.
Tja, en dan sta je moederziel alleen in een dal van de Eifel met godzijdank ontvangst op je gsm... pffff. Na 20 minuten belde m'n buurman of alles goed met me was... hij had namelijk m'n paard bij zich! Maar geen ruiter... Zo blij met een telefoontje ben ik nog nooit geweest...
Niet normaal, wat een slim paard. Dit was de 2e keer dat ik dit rondje met 'm liep sinds we hier wonen... Mensen in het dorp zagen 'm op de kruising in het dorp ff twijfelen tussen links of rechts maar hij koos de juiste richting. Slimme jongen!
Toen ik thuis kwam stond hij mega relaxt, edoch zeiknat bij z'n maatjes.

Stephanie Pots schreef op vrijdag 6 mei 2011, 8:04:


En dat wordt het langzaam maar zeker steeds meer voor haar !

DIT is het 'Paard Natuurlijk' zoals ik het wil voor haar.

Quote;

Hi Marianne,
Just a quick update.She has healed perfectly and has now settled sufficiently to no longer be on a rope.She has found her place as part of the herd and I am happy to let her go with the rest of them.They roam the hills eating all night and come home for breakfast and shade every morning.I think and hope thats the end of the problems with her,fingers firmly crossed!
See you soon
Rob

Op dit moment dus een erg confused Pnenny Granny, ik kan haar geen hele kudde bieden en denk niet dat ik het over mijn hart kan verkrijgen om haar daar weg te halen.

Een oplossing komt wel denk ik. Hoop ik.

Wat het 'breakfast' is weet ik niet. Maar ze ziet er glanzend uit. Maya is het paard dicht bij het huis.

Nu Rob nog naar de bekappings cursus sturen en van bitloos en ijzerloos overtuigen en dan kunnen jullie allemaal op Maya komen rijden en op de Botev peak komen hiken/rijden en dan echte wilde paarden zien.

Groetjes Marianne

Bij mij is het nogal wisselend. Bij mijn eigen paard en zijn 'groepje' (allemaal ruinen) zwier ik alles gewoon erbij, het zijn allemaal nogal rustige paarden en onderling is de rangorde duidelijk. Ik zorg wel voor voldoende ruimte, dus niet op een klein stukje samen.

Bij de vzw wisselt het natuurlijk enorm qua paarden, als er eentje geadopteerd is komt er een nieuwe in de plaats. We hebben ook enkele permanente 'kneusjes' dus daar moeten we wel voorzichtig mee zijn. Hier doen we dus eerst een draadje tussen gedurende enkele dagen, gaat dit goed, dan is het kennismaking op de grote weide. We blijven erbij om eventueel in te grijpen. Tot nu toe is er nog maar één paard geweest dat we altijd achter een draadje hebben blijven houden, die viel de andere paarden zelfs door de draad heen aan. Omdat deze paarden zich amper kunnen verweren hebben we besloten hier geen risico te nemen.

Ik zou dus kijken naar je huidige groep, is de rangorde daar een beetje bevestigd? Gedragen ze zich eerder rustig naar elkaar of zijn ze gemakkelijk geïrriteerd? Dan kan je een beetje voorspellen hoe ze op een nieuweling gaan reageren.

Mijn ruintjes, twee, zijn vrij rustig en beleefd. Er zijn nu sinds Arno's paarden wegzijn, een logee geweest en twee wisselingen. De max kudde grootte is vier. Eigenlijk ging het allemaal heel soepel. Eerst even in een weilandje in het midden van de track, en de kudde op de track eromheen. Kennismaken en soms zelfs dezelfde avond al bij elkaar. Even pie pie ren ren, en al snel eet eet graas graas.

Er is nu recent een nieuwe bij gekomen, die naar mijn idee als veulen niet fijn opgegroeid is geweest en daardoor nooit echt goed gesocialiseerd is. Ik vermoed dat dit paard als veulen jong weggehaald is bij de moeder en in een eigen box is geparkeerd. Het paard wist niet echt om te gaan met mijn paarden. Mijn paardjes kwamen zich beleefd voorstellen, maar toen ze op 10 meter afstand waren begon het nieuwe paard maar gelijk te piepen uit voorzorg (en onzekerheid denk ik). Ze vindt het heel moeilijk om met andere paarden om te gaan en weet eigenlijk niet precies wat ze moet doen. Ze reageerde ook in het begin amper op kuddesignalen als 'oh nu gaan we rennen want er is een kwestie in het weiland hiernaast'. Totaal geen groepsgedrag of connectie met wat een kudde hoort te doen. Nu begint het een beetje te komen. Als de rest aan het stuiven is, dan rent ze er wel achteraan met boven haar hoofd een groot vraagteken.

Toen ze zo piepte in het begin keerde mijn paardjes om en gingen verderop staan grazen. Zo van 'ok geen behoefte aan contact, volgende keer beter, wij gaan nu weer eten'

Het hangt ook helemaal af van de kudde die je nu hebt. Arnos draver was bijvoorbeeld nogal euh overheersend. Elk nieuw paard moest in principe dood. Pas na wat langere tijd accepteerde hij dan dat er een nieuwe bij was.

Marianne Gomes schreef op maandag 30 mei 2011, 16:50:


Ze staat nog wel wat apart van de rest van de kudde. Of is dat toeval?
Mijn ervaring is dat paarden graag in een grotere kudde staan, maar dat alleen vinden prettig als ze een eigen maatje hebben binnen de groep.
En zo te zien heeft Maya dat nog niet.
Wie weet is ze wel blij als je haar daar weghaalt?