Nou heb je - puin - en gebroken puin - en gezeefd puin en ook dat gebroken heb je in maten. Het is maar welke maat je neemt.
Op dat aangetrilde puin zou je wel (een gedeelte) een grind bak/pad kunnen storten/aan leggen. Pete Ramey adviseert fijn grind en dik genoeg dat de hoeven er in weg zakken.
Moet wel rivier grind zijn (= rond), geen gebroken grind.
Gebroken grind is net als gebroken puin, het vormt na verloop van tijd een harde gesloten laag. Al die hoekjes "haken" in elkaar. Rond grind blijft altijd los.
En ik denk zeker te weten, dat daar ook gevoelige hoeven doorheen willen lopen
Dat is echte massage voor - zool en straal
Steentjes op het asfalt wilde Olly nog wel eens op "zwikken", door de losse grind stapt ie als of het op de wei loopt. Zelfs heel grove grind, (20mm) maar wel dikke laag en los.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

joop schreef op donderdag 17 februari 2011, 19:17:


Allemaal waar wat je schrijft, maar je moet toch ergens beginnen.
Wachten tot die kale grond (omgeploegd bv ) vanzelf begroeit raakt en een gesloten zode heeft gevormd, kan je heel lang moeten wachten. Toch maar gewoon je paardjes daarop zetten? zet ook geen zode aan de dijk, hebben ze de eerste jaren echt niks van te vreten.
Dus toch maar in zaaien en een goede zode laten vormen. Daarna kan je het aan de "natuur" over laten. Het is een start.

Vergeet ook niet dat 1 ha grond, ook maar een postzegel is.

Daarnaast ben ik van mening, dat wat je van/uit de grond haalt er ook weer in moet stoppen.
Of te wel, geen mest meer ruimen, of de gecomposteerde mest terug er op

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Wil schreef op donderdag 17 februari 2011, 17:13:


Mee eens Wil, maar gras is echt wel het hoofdmenu.
Ik merk het momenteel aan mijn paard: nu het winter is en ze nauwelijks vers gras krijgt, ga ik af en toe met haar grazen in de buurt.
En dan eet ze echt alleen maar gras. Kruiden die ze normaal echt lekker vindt (bv paardenbloem, smalle weegbree) daar graast ze nu omheen. Gras heeft de voorkeur!

En het filmpje van de wilde paarden in Portugal laat ook een stukje zeer kaal gevreten grasland zien waar de paarden de kleinste stukjes gras vanaf proberen te peuteren.

Het is mijn ervaring dat paarden pas aan kruiden beginnen als ze ruim voldoende gras te eten hebben.
Zelfde geldt voor bladeren en takken van bomen. Tweede keus NA gras!