A
Gaan we niet vaak te ver in onze drang om te 'redden?"

Bij ingenioso oa, en dan doel ik om te beginnen op de 'reddingsactie' om hem naar nederland te halen, maar ook op andere dieren die ten koste van alles 'gered' moeten worden maar waarbij de levenskwaliteit uit het oog wordt verloren.

Ik denk dat mensen als Pien en Joop (eigenlijk Letje, toch) er inmiddels een aardige nuchtere kijk op hebben. Maar hoe vaak worden dieren bijna opgedrongen bij een ander omdat hij anders dood gaat (gebruik makend van schuldgevoelens van een ander) , bedragen ingezameld en gespendeerd om te 'redden' etc.

Natuurlijk zijn er goede acties van mensen, maar ik denk dat er hier en daar ook aan het doel voorbij geschoten wordt.

Dank voor je tips, zal het zeker allemaal in gedachten houden. Eerst alle wonden laten genezen zowel lichamelijk als mentaal.. daarna de rest.

Piet schreef op woensdag 15 december 2010, 12:22:

Oke!! EN VAN JOU BEN IK ZOLANGZAMERHAND KOTSMISSELIJK>

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Sandra van Bommel schreef :

Laat ik het zo zeggen; je leert steeds bij....

Het komt wel voor dat wij gebeld worden door goedwillende moeders-van-een-verdrietig-manegemeisje met het verzoek of wij een afgedankt manegepaard willen opnemen omdat het anders 'morgen' naar de slacht gaat. Onder druk zetten noem ik dat, hoe goed bedoeld ook. Ik antwoord standaard dat wij geen plek zijn die maar elk paard opneemt maar als ze écht wat voor zo'n dier willen doen gaan ze op de manege/internetsite met de pet rond (of ze maken een mooi verhaal zodat ze het dier gratis krijgen), huren ergens een weide en verzorgen ze met z'n allen zo'n paard tot aan z'n eind. 1 euro per kilo is zo'n dier waard, moet toch op te brengen zijn als ze dat zo zielig vinden. Wat kost zo'n weitje nou, de verzorging als je het deelt door een paar ouders-van-verdrietige-manegemeisjes....
Dát is verantwoordelijkheid nemen!

En ik zeg je dit; er is er geenéén die dat doet.
Want dat is te moeilijk/hebben geen tijd/ruimte/weide.
Het bekende 'jamaar' verhaal....

Spijtig he. Moet ík het dan maar allemaal op me nemen????

Groet, pien

Spirithorses schreef op donderdag 16 december 2010, 20:05:

Dat zouden ze wel willen, wel hun geweten sussen en niet de lasten

Vroeger toen de guldens nog van hout waren,
paarden nog met bitten gereden werden en ijzers
onder hun voeten hadden....

Even iets 'anders' dan het overentweer geruzie over iets dat irreversiebel is en niet onze verantwoordelijkheid draagt naar mijn mening, laat staan alle veroordelingen vanachter een PC. Daar blijf ik bij.

Gisteren waren al mijn paarden op de verste weide aan het grazen. Ik had ze daar via een tweede poort naartoe laten gaan (die heel de dag openstond trouwens net als alle andere doorgangen daar naartoe). Normaal 9/10 doe ik de eerste poort open, maar wegens grondwerken was dat niet mogelijk.
Tussen haakjes ... die grondwerker is ook nog eens met volle kar achter zijn Jhonn Deere in de gracht terechtgekomen tussen onze weilanden Maar dat is niet echt aan de orde.

Alle coole paarden (Sunny en Invierno) s'avonds heel voorzichtig over bevroren ondergrond door de tweede poort. Behalve Amaroc en Enno die eerst niet wilde komen en achteréénvolgens als twee wilde dwaze spanjaarden in volle rengalop kwamen afgestormd over de bevroren grond. En op de eerste poort afstevende, mijn armzwaaien kon er niets meer aan veranderen. Amaroc zag het pas om de laatste meters en gaf nog gas bij. Beter hard er dwars door heen knallen dan traag en vast komen te zitten. Sprong over de onderste draad en tussen de twee andere. Twee draden over en dan .... zijn even emotioneel opgeladen schaduw Enno een tiental meter er achter rennend doet net hetzelfde Hoogste draad thv halsstreek .... al een geluk knalde alles uit elkaar en kwamen zij er zonder kleerscheuren vanaf. Stonden ze achteraf nog schaapachtig te kijken naar me, kop tegen kop. Alsof ze nog geneens begrepen hebben dat ze door die draden gelopen hadden.

Dus nu plastieken zakjes aan de poorten die gesloten zijn en waar verwarring over kan bestaan in het schemer. Maakt geluid en is duidelijk zichtbaar.

Dwazerikken!

Spirithorses schreef op donderdag 16 december 2010, 20:05:


Dat is wat ik bedoel...
dood maken is slecht. Dat mag niet.
Dus staan de advertentiesites vol met paarden die snel een nieuw goed thuis nodig hebben. Oude paarden, paarden die afgekeurd zijn, paarden die gedragsproblemen hebben etc.
Want de eigenaar wil de handen in onschuld wassen en eigen geweten sussen met de mededeling dat ze hun paard een perfect laatste thuis hebben bezorgd.

Weet je wat nu erg cru is? Op het zweedse forum is daar nu een heeeeel lang topic over... een groep mensen hebben besloten dat daar brood in zit en zich getraind in het betrouwbaar overkomen, mooie verhalen opspelden (al of niet met gezin), inclusief foto's van prachtige stallen en weides etc en kopen die paarden op voor een schijntje of krijgen ze voor niets. Sporadisch nemen ze zogezegd alleen de verzorging op zich ,uiteraard wel bij hen aan huis.

Je kan het raden he... die paarden worden opgehaald, er vind een vlugge selectie plaats en de volledig onbruikbare individuen gaan regelrecht op een buitenlands schriktransport richting salami (brengt het meeste op) en de rest wordt opgelapt, ff stevig doorgereden zodat ze de mond houden en verdwijnen de handel in. En zo zien eigenaars dan hun afgekeurde paard in een advertentie staan als springpaard met potentieel.

Gezien mensen zelf geen verantwoordelijkheid meer willen nemen, is dit tegenwoordig Big Bussiness. Helaas.

En weet je wat.... menig eigenaar die zijn gebrekkig of oud paard op het net aanbiedt, weet dat die praktijken bestaan. Sterker nog... dat het schering en inslag is.
Er staan vaak genoeg waarschuwingen op dezelfde sites waar ze hun advertentie plaatsen.
Maar ze kiezen ervoor het niet te 'weten' en verkopen het paard aan die aardige meneer of mevrouw... En kunnen zeggen dat ze alles voor dat paard hebben gedaan-

Verantwoordelijkheid verleggen. Dat willen ze naar jou toe doen Pien en dat doen ze op grote schaal op het net. Want we willen niet dood maken he.

Hallo,

ondertussen blijf ik meelezen, met de onstane discussie ga ik mij niet mengen, maar ik wil wel even megeven dat ik Anja haar beslissing wel begrijp. Je voelt je heel machteloos op zo'n moment en je kan niet 24/7 bij je paard zijn om het te behoeden van alle onheil. Dat gezegd zijnde...

Ik lees hier ook veel over 'in de ogen van het dier kijken' enz. Daarom heb ik een fotoreeks geplaatst (ga ik zo even doen) van Prinses van dag één bij ons tot nu. Niet om een bepaald punt te bewijzen, maar om aan te tonen waarom we zoeken naar oplossingen, want ze is zelf (in mijn ogen dan he) nog zo vol leven... Ik kan perfect meedenken in de reacties van 'alle gehandicapte paarden weg' en 'plaats voor de gezonde'. En in principe ben ik het ook met die gedachtengang eens. Maar zoals Pien ook al zei, iedereen moet zijn eigen verantwoordelijkheid nemen voor z'n eigen paarden. WIJ hebben gekozen voor Prinses te zorgen. Als DE REST zo graag voor de gezonde paarden zorgt, ga je gang. Maar veroordeel niet iemands anders keuze zonder dat je zelf iets doet om de situatie te veranderen. Dat is al te gemakkelijk...

Overigens, de keuze is tot nu toe gevallen op een combi van houten hekwerk, rubberen band ervoor, strook snippers ervoor. Eventueel is er een optie dat ze met een maanblind paard samen zou kunnen staan. Maar dit is allemaal nog niet concreet en hangt af van wat we vandaag van de dierenarts te horen krijgen. Ik hoop goed nieuws...

Sarah_Noah_Sol schreef op vrijdag 17 december 2010, 8:40:


Oh jee... zo bedoelde ik dat niet hoor. Ik zit hier al drie jaar met gehandicapte paarden. Zal er alleen zelf niet meer voor kiezen om willens en wetens een dergelijk paard te kopen en wil alleen aangeven dat ik heel goed begrijp dat anderen dat ook niet doen.

In jou situatie heb je bewust die keuze genomen en bent vastbesloten om te kijken naar het dier zelf, en dat is belangrijk. Als jij die uitdaging wilt aangaan, is dat prima. Je eigen keuze.
En ik hoop ook dat het je lukt om dit paard een paardwaardig bestaan te geven. Wellicht idd een goede keuze om er een ander blind paard bij te zetten en idd een gedegen omheining.
(zie die stroomband echt niet zitten)

Ik hoop voor je dat het wordt wat je ervan hoopt, maar vind ook dat ermee doorgaan of ermee stoppen, wanneer dan ook, altijd een beslissing is die bij jou en alleen bij jou mag liggen omdat jij dan als enige de situatie echt kent.
Ik vind niet dat anderen daar dan over mogen oordelen of het probleem in iemand anders zijn schoenen mag worden geschoven.
Maar je lijkt me nuchter genoeg om de situatie goed in te schatten

Wens je dan ook veel succes met je Prinses.