Nils Vellinga schreef :

Ow ik zie nu dat ik iets vergelijkbaars schreef van die kat

Bij het blinde paard zou ik ook kunnen kiezen voor een balken omheining, hoog genoeg, waarlangs het paard kan lopen. Geen stroom in elk geval. En een ander rustig paard erbij zodat het blinde paard niet opgejaagd wordt. Maargoed, dat is allemalal theorie, zoals zoveel aangedragen oplossingen. Je komt denk ik zoveel tegen wat je op voorhand helemaal niet kon bedenken en beredeneren. Je zult maar een blind paard hebben, dat lijkt mij een constante bron van zorgen om het welzijn en levensgeluk van het dier. Ik weet ook niet of ik daartegen opgewassen zou zijn.

Groet, Pien

Bedankt!
We beginnen eerst met enkele grachten te graven en daarna zien we wel wat we doen met planten/struiken.

We leggen ook een kleine zandpiste aan, gedraineerd: we hebben het geluk(on?) naast een grote rivier (de dender) te liggen om af te voeren.
En dan heb ik ook eindelijk mijn eigen kleine piste !

Spirithorses schreef op zondag 12 december 2010, 17:52:


Die laatste zin Pien, daar gaat het om. Ik heb toch al heel wat lichamelijk gehandicapte paarden voorbij zien komen hier, maar ik weet niet of ik zelf tegen de zorg om een blind paard met alle risico's van dien opgewassen zou zijn. Ik denk eerlijk gezegd van niet, uit realiteitszin. Op stal kan niet en buiten eigenlijk ook niet.
Ik begrijp heel goed dat Anja heeft besloten haar blinde paard te laten inslapen. Het gaat er namelijk om of je nog kan verdragen een dier zo te zien lijden. Dat gaat ten koste van jezelf, dat weet ik uit ervaring. De kruik gaat te water tot hij barst, en dan moet je er gewoon doorheen. Hoe moeilijk het ook is.

Als het afgelopen jaar wel één ding geleerd heb (zijn er wel meer, maar in deze draad is deze nou eenmaal het meest relevante), dan is dat dat je niemand of niets kan veroordelen als je hen nooit onmoet hebt of als je er nooit een diepgaande kennis van hebt opgedaan.
Ik was bv de eerste om te zeggen dat osteopathie en craniosacraal therapie nonsens zouden zijn, maar hey hoor nu! Ik ben mij gans gaan verdiepen in die stof, ben alle verbanden aan het ontrafelen, ben zelf na jaren pijn behandeld geweest (en jaaaaa hoor ik weet nu exact welk effect het kan hebben op verschillende niveau's), enz enz. Nu pas kan ik een mening en een oordeel hierover hebben. En geloof mij vrij, die is exact the opposite van wat ik ooit gedacht heb!

DUs:
Als mensen problemen hebben met paarden, schiet ze meer op met iemand die hen ter plaatse komt observeren en te hulp schiet. Misschien kom je op dat moment, als je even je ego aan de kant kan schuiven, dan ook daadwerkelijk tot besef dat er geen hulp baten kan. Het ene geval is het andere niet (denk maar eens aan hoe zwaar Ingenioso getraumatiseerd was itt bv het paard van Branderup, ...)

Dezelfde gedachtengang moet je voor jezelf ook kunnen omdraaien. Misschien denk je dat geen enkele hulp baten kan, maar misschien is er toch die ene persoon of die ene methode of die wel baten kan.

Beslissingen kan je veroordelen, maar daar schiet niemand wat mee op!

In het geval van de topic starter:
Zou ik bv. ipv met een electrische band te proberen (jezus!), proberen rond de omheining een andere ondergrond aan te brengen. Zo leren ze misschien " als ik dit onder mijn voeten voel, kom ik binnen een halve m tegen de omheining". Zo doe je het dier niet bewust pijn, en hoef je niet altijd in zijn buurt te zijn.

Sarah_Noah_Sol schreef op vrijdag 10 december 2010, 13:22:


Hoi
wat een moeilijke vraag!
Hoe heeft zij de blindheid opgelopen, hoe lang geleden en hoe lang heeft ze wel gezien?
Is de blindheid plots gekomen of gefaseerd?
Hoe heeft ze voorheen de blindheid geleefd en erna (tot 8/12?)?
Heb je al nieuws van de DA?
Is de blindheid van korte duur? Definitief? Omkeerbaar?
Ik heb helaas nul ervaring met blinde paarden, maar ik wil wel meedenken zo ver als ik kan.

Eva Saegerman
clickertraining.be

Goed idee!