Als ik jou was zou ik mijn eigen stekje echt niet opgeven, hoor! Ik weet niet hoe het in jouw omgeving is, maar een paardvriendelijke pensionstal heb IK nog niet gevonden! En ik zou er knettergek van worden als iemand anders gaat bepalen wat en wanneer mijn paard eet (bijv.). Genoeg rampverhalen over pensionstallen voorbij zien komen o.a. hier.

Zoek desnoods een bijrijdster of een weidegenootje, zodat je een dag in de week je klusjes uit handen kunt geven.

Groet, Dani

Je hebt in mijn ogen alles waar een paardenliefhebber van droomt, nl de mogelijkheid om je paarden zelf een natuurlijk bestaan te geven. Uiteraard komt al het werk op jou neer, het zijn immers jouw paarden. Ik vind het steeds zo vreemd dat mensen wel 1,2, 3,... paarden willen en dan niet even vooraf bedenken dat zo'n dier best wel wat werk met zich meebrengt. Als je een hond gaat kopen weet je toch ook al dat je ermee zal moeten gaan wandelen en onderweg de drolletjes die er eventueel achteraan uitvallen moet oprapen. Het is heus niet zo dat je naast het onderhoud geen tijd meer hebt om fijn met je paard bezig te zijn.
Wat Jacqueline schrijft vind ik heel herkenbaar. Ook ik sta voor dag en dauw op de weide te ploeteren en met water te slepen, ijs te breken, enz. Grappig om te lezen dat elders iemand precies hetzelfde aan het doen is. En ja, wanneer ik naar m'n werk vertrek heb ik steevast een grote moddervlek op m'n jas en hooi in m'n haar, maar ben ik o zo voldaan dat m'n dag gestart is met een lieve aai van mijn twee troetelhafs!
En nee, ik ben geen enkele dag vrij. Ook niet in het weekend, zelfs niet wanneer ik uitgebreid Nieuwjaar gevierd heb en er misschien net twee uurtjes slaap op heb zitten. Maar dat hoort erbij en dat vind ik prima zo.
Als het je fysiek echt te zwaar wordt, dan zou ik ook voorstellen om een verzorgmeisje of bijrijdster te nemen of zo. Met twee is het vaak ook gezelliger poepscheppen

Groetjes,

Debbie

Debbie VG schreef op woensdag 3 november 2010, 11:22:



jep
op mijn werk plukken mijn collegas al eens het hooi uit mijn haar, kom ik tot de ontdekking dat er modderspaten op mijn kleren zitten en dat mijn nagels soms ;..ja ahum....
en dan regent en stormt het nog niet
(dan te weten dat ik op het werk vaak het eerste contact vorm met de klanten )
En ja, sweekends na een feestje, ik sta er altijd.... niet altijd met evenveel zin maar eenmaal op de wei ben ik weer zo content...bellen ze me weer van thuis waar ik blijf, dat het ontbijt klaar staat (= voordeel )