Hoi Karen,

Toevallig ben ik gisteren naar de Eifel geweest om plekje te reserveren voor 'n veulens die er op vakantie gaan.
Is prachtig, kleinschalig (privé), grote weides op bergflanken, maar ook een paddock aan hun huis die in strook door de bergen loopt waar oude paarden lopen. Is er echt fantastisch en er is mogelijkheid om er zelf te verblijven.
Het is niet de eifelopfok.
Zend ik je link door? Zet dit niet graag op een forum.

Sorry, had niet goed gelezen, was niet Karen die plekje zocht dus. Mijn computer zit hele tijd vast en zag maar 1 post.

Verdorie, is dat enkel mijn computer die zich altijd verslikt op paard natuurlijk?

Hoi Karen,
Bedankt voor het advies, ik heb gister naar stichting pmp gemaild. Ziet er inderdaad erg veelbelovend uit dus ben heel benieuwd!

Hoi Maria,
ik ben degene die een adresje zoekt, ben benieuwd naar je link. Zou je hem kunnen sturen naar fam.meck@gmail.com? Bedankt!

Ok doe ik meteen

Tja, in dat opzicht zijn onze ervaringen minder traumatisch. We hebben 3 honden en ze hebben alle drie meer dan eens kennis gemaakt met schrikdraad. Onze oudste had vrij snel door waar het aan lag, de andere twee ... ik weet het niet.
Ze waren zeker van slag, maar in de meeste gevallen (uitzonderingen daargelaten) denk ik dat de reactie van de baas belangrijk meespeelt in de beleving ervan.

Als het gebeurde, maakten wij er geen punt van.
Hond kreeg schok, jankte, rende weg, bang etc... en wij negeerden dat eigenlijk.
Geen troosten, geen bij ons roepen etc, maar in feite negeren.
Dan is het snel over en de hond is weer net zo vrolijk als voorheen.

Vroeg of laat trekken ze het verband schrikdraad/schok wel. Voor de een duurt het wat langer als voor de ander. Maar net als bij alle angstaanjagende dingen voor de hond, denk ik dat de reactie (of uitblijven) van de baas meespeelt in de mate waarin het voor de hond werkelijk een probleem wordt.

Hetzelfde geldt ook als hier een geweer wordt afgeschoten of iets anders knalt. Een hond schrikt er steevast van, de jonge hond alleen in het begin.
Door ons wordt er op een dergelijk moment nooit getroost, tenzij we willen dat hij ergens bang voor wordt.

Sandra van Bommel schreef op zondag 21 maart 2010, 14:33:


Ja, vanzelfsprekend klopt dat Sandra. De hond (of het paard) troosten als hij schrikt is het domste dat je kunt doen. Maar voor mijn gevoel gaat dat voorbij aan de essentie van mijn bericht.

grt,
Karen

njah... ik bedoel alleen maar dat ik het wat minder dramatisch zie, om het zo maar ff te zeggen.
Ja, een shock is vervelend, maar ik vind het persoonlijk niet iets waarover ik mij dan druk moet maken.
Ik vind stroomdraad gewoon een erg praktische oplossing. We hebben ruim 5 ha wei. Daar zie ik mij nog geen stalen hekwerk omheen zetten (hout werkt dus niet, zoals ik eerder uitlegde... nog even afgezien van werk en kosten)
En dan vind ik stroomdraad een goed alternatief, al kunnen de honden daardoor een shock oplopen. Ze hebben er hier aardig mee leren leven en gaan evengoed de wei in
(al is dat niet de bedoeling)
Ze zijn er erg handig in geworden.
Reeen springen er losjes overheen (ze kennen het) en een eland dendert er gewoon dwars doorheen als je pech hebt.

Daarom heb ik gewoon wat minder problemen met het fenomeen schrikdraad.
Prikdraad... daar heb ik pas problemen mee. Heb een paard dusdanig gewond zien raken daardoor dat het afgemaakt moest worden.
Jammer dat gebruik van schrikdraad in die tijd nog niet zo gebruikelijk was.

Bedankt voor de reacties allemaal, mijn paard kan gelukkig bij onze kennis terecht, ik ben dus voorzien!

Fijn voor je, het is niet tof om je daar zorgen over te moeten maken.

Mijn hond ook een paar keer een opdonder bij de paarden en stroomdraad.
Nog nooit zo goed op het baasje gelet als daar. Ja lullig voor hem maar die let bij de paardjes nu wel goed op. Beter als een paar hoeven op zijn kop.
Met paardje was anders vandaag, 2 keer d'r hoofdje wilen aaien, 2x te laag, 2x een opdonder...shit! Da was ik niet he vrouwke! Ze snapt het gelukkig en liep verder gewoon mee. Oef! "t is wel een straf ja maar inderdaad beter als die scheuren en littekens van prikkeldraad. Dat is pas gemeen en de pijn duurt ook langer denk ik.

Goedemorgen mede Paard-Natuurlijk forummers,

Voor mijn aanstaande adoptiepaard ben ik op zoek naar een kudde in de omgeving Apeldoorn (Klarenbeek, Lieren-Oosterhuizen, Loenen, Beekbergen, Hoenderloo, evt. Otterlo, Hoog Soeren, Nieuw Milligen, Uddel, en evt. Kootwijk).
Uitrijmogelijkheden moeten aanwezig zijn.

Eerst stalling, dan paard....

Vergoeding in overleg. Bereid tot delen van de werkzaamheden.

Wie weet iets?

Hartelijke groet, Stephanie

Mijn bijna 6 jarige merrie staat nu bijna 1 jaar op deze fijne stal in een leuke kudde van 6 paarden , 4 merrie,s en 2 ruinen !
Echt duidelijkheid van Rangorde binnen de groep krijg ik niet . Het zit als volgt mijn merrie alle paarden wijken voor haar als ze dat wil , er staat een ruin bij daar wijkt alles voor ook mijn merrie op 1 andere merrie na . Ik denk dus dat mijn merrie hoog in rang staat omdat ze enkel wijkt voor een ruin .
Nu verwacht zij in de 3e week van mei haar 2e veulen , vorig jaar heeft ze een veulen gehad , die op 301 dagen dracht geboren is en maar enkele minuten geleefd heeft .
Ik wil haar ten tijde van het veulenen even apart in een weide doen ( wijsheid ? ) En daarna gewoon weer bij de kudde na een aantal uren of 1 dag als het veulen stevig op de beentjes staat !
Is dit wijs , of juist niet ?
Zijn er mensen met ervaring hierin ? Ik wil haar absoluut niet de hele zomer alleen met haar kind op het land doen ! De kudde splitsen misschien ??

Alvast bedankt :)