sibyl de jager schreef op woensdag 30 december 2009, 23:49:


Nee, het is die zwarte dravers-merrie die bij Pête staat.
Dat paardje staat nog maar enkele maanden bij ons. Ze kwam van een pensionstal waar ze in de winter niet buiten mocht en is net bij ons komen staan zodat haar paard het hele jaar door toch overdag buiten kon lopen.
Ze is 20 en heeft nogal wat last van artrose door een oude breuk. (Paard heeft koersen gelopen in haar jonge jaren en een ongeluk gehad.) Daarom dat ze echt moet bewegen.
Maar nu met die peesblessure... Zullen wel maanden rust worden. En ze heeft erg veel pijn. Het advies wat door de DA werd gegeven (boxrust) is volgens mij niet haalbaar met dit paard. Ze wordt compleet gek in een stal en voor die artrose moet ze ook net bewegen.
Zo jammer, arm dier.

Ze liep al minstens een halve dag buiten als't gebeurd is. Op de middag liep ze nog erg vrolijk rond en was ze aan het spelen. En toen ik haar s'avonds vond was haar pees ook nog niet dik. (Pas de volgende ochtend) Het moet dus net gebeurd zijn voor ik haar vond.
Ze staat wel 4-kant op de ijzers trouwens.

Ans Jondral schreef op donderdag 31 december 2009, 0:03:


Wat 'n triest verhaal..... Maar in principe moet zoiets dus wel kunnen genezen weer? Nee boxrust is gewoon geen haalbare kaart he??
Aan de andere kant... als het ijzelt, glad is en er zitten vierkant ijzers onder, is dit ook eigenlijk vragen om problemen he? Tsjonge....
Nou, sterkte voor die eigenaresse!

Tja, dan is het antwoord simpel vrees ik: met ijzers voelen ze niet veel meer. Spijitg voor het beestje. En denk je dat de eigenares de ijzers eraf wil laten doen?

Ans Jondral schreef op donderdag 31 december 2009, 0:03:


Een 20 jarige (merrie ook nog) die zo loopt te spelen? Is er niks anders gebeurd? Opgejaagd, gestressed, veel stil gestaan en toen een beetje door het lint gegaan? Zichzelf aangetikt met een ijzervoet?

4 kant op ijzers is helaas weinig gevoel in de voeten en minder bodemvastheid.

Rottig voor dat paard....

Groet, Pien

sibyl de jager schreef op donderdag 31 december 2009, 0:06:


Eerlijk, Ik denk dat het paard dit niet gaat overleven. Maar dat de eigenaresse dat nog niet goed beseft.
Ze heeft alles tegen, haar leeftijd, haar karakter (erg zenuwachtig), die artrose, het feit dat het 3 scheuren zijn,... Ik heb er geen goed oog in.

Ik wil eigenlijk ook graag geloven dat de ijzers mee aan de oorzaak liggen. (geloof dat ook wel.) Maar als ik dan Pête, Puzzle en Charly net zo goed onderuit zie gaan op hun blote voeten,... tja.
Ik ben er toch niet gerust in.

Spirithorses schreef op donderdag 31 december 2009, 0:14:


Geen idee, het zou allemaal kunnen. Ik was er niet bij. Ik heb haar alleen maar gevonden.
Ze loopt uit zichzelf wel veel rond en is redelijk actief.
Er staat ook nog een 19 jarige ruin bij, en dat is nog de zotste van het stel.
Tempête is de jongste en ook de kalmste.

Ans Jondral schreef :

Ans, als ze op stal staan zijn ze veel drukker dan paarden die nooit op stal komen. Dan krijgt de ondergrond de schuld terwijl dat niet de oorzaak is natuurlijk, want een buitenpaard is bekend met de grenzen van het terrein en zijn mogelijkheden.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op donderdag 31 december 2009, 0:18:


Ja begrijp ik.
Maar Puzzle en Charly staan niet op stal. En Charly heb ik vorige week ook zien vallen. (Was ook nog ff schrikken omdat ze drachtig is.) Puzzle valt ook wel eens, maar die doet wel vaak gek ook.

Eerlijk, ik weet niet wat de oorzaak is.
Maar ik vermoed een combi van ijzers-ondergrond-zot doen?

Ans Jondral schreef op donderdag 31 december 2009, 0:22:

Een hoop is afhankelijk van hoe handig het paard op de benen is, ijzers zijn niet altijd de schuldige, hoewel we dat graag willen geloven natuurlijk. Cadiz stond de afgelopen jaren op ijzers en kletterde zonder uitglijden over bevroren kluiten en ijs. Hij is veel vaster ter been, staat er veel meer 'onder', dan Buck, die nota bene in de Pyreneeën is opgegroeid en heus handig is. Cadiz maakt op onbetrouwbare bodem gewoon vele kleine pasjes, zodat de kracht nooit schuin op de gladde ondergrond komt, waardoor uitglijden niet zo snel voorkomt.

Ans Jondral schreef op donderdag 31 december 2009, 0:03:


Ach jee, moet dan onze merrie 2 jaar geleden denken, tijdens het spelen een verschrikkelijk peesblessure opgelopen. (weggezakt in de blub precies in een bocht in een snelle sprint) Toen was ze 21, na een jaar revalidatie, lees gewoon haar gang laten gaan, is ze toch weer berijdbaar geworden. Maar never nooit op stal gezet, ze wist zelf heel goed wat ze moest doen, Ze heeft ong. 3 weken bijna steeds gelegen en kon heel erg moeilijk opstaan, daarna duurde het ook 5 minuten wel voordat er beweging in kwam. Dus je ziet, dit kwam ook goed, houdt de moed erin zou ik zeggen.

Spirithorses schreef op woensdag 30 december 2009, 23:29:


Oh Fantastisch. Dat is een goed begin van het jaar