joop schreef op maandag 8 februari 2010, 10:05:



Ja, ik weet dat het helpt om de darmflora weer op pijl te krijgen. En dat het ook wel wordt gedaan dmv enten wanneer een paard ziek is geweest en bijv. AB kuur heeft gehad. Ik heb het alleen nog nooit eerder gezien dat een volwassen paard bewust poep eet. Ik kijk het nog even aan. Ze is per slot van rekening nog maar 2 maand bij ons en nog niet lang op ander voer gezet. Zolang ze glimt en niet afvalt maak ik mij er nog maar niet druk om.

Anita Cats schreef op vrijdag 5 februari 2010, 19:28:


ALLEEN als er geen koolhydraten zijn. En daarom lukt afvallen zo moeizaam als je koolhydraten eet. Zolang er koolhydraten zijn, waarom zou je dan vetten gaan verbranden?


Nee, geen "spierherstel". Daar zijn toch echt eiwitten voor nodig, en niet zozeer energie. Eiwitten zijn bouwstenen, energie is geen bouw- of herstelstof.
Maar, energie is wel nodig voor het aanvullen van de glycogeenvoorraad in de spieren. En dat glycogeen kan worden aangevuld uit koolhydraten en uit vetten. Je lichaam kan namelijk prima koolhydraten uit vetten maken. Het is het omgekeerde proces als hoe je lichaam ooit dat vet had gemaakt uit koolhydraten.


Nee, geen eiwitverbranding. Wel vetverbranding. Eiwit-verbranding is crisis-verbranding, als er werkelijk niks anders meer is. Daar krijg je oedeem van. Zie de opgezette buiken bij mensen in hongersnoodgebieden. Dat krijg je met een normale voeding bij geen enkele sport voor elkaar, dus eiwitverbranding kun je gerust uit de hele beschouwing laten.


Het TOP-vermogen wel ja. Het vermogen dat je hebt om in 1 klap een enorme krachtsinspanning te leveren is minder bij vetverbranding. Maar daar dient nou net die glycogeenvoorraad IN je spieren voor.
Voor alle DUUR-sporten kun je evengoed vetverbranding gebruiken, want dat doe je nooit op top-vermogen.


Die truuk werkt sowieso niet, want het gaat om de glycogeenvoorraad IN de spieren. Waarom dacht je dat die voorraad IN de spieren zit? Omdat bij werkelijk top-vermogen het energieverbruik zo hoog is dat dit nooit via het bloed kan worden aangevoerd. En zelfs al zou je aan een suikerinfuus liggen, dan nog krijg je het niet voor elkaar om langdurig top-vermogen te leveren. Kan niet.
De werkelijke training begint pas als je glycogeenvoorraad op is. Want dan zal de energie "van buiten" moeten komen, en zal dus de bloedsomloop moeten worden geoptimaliseerd. Training is niet alleen maar spieropbouw, maar ook het laten ontwikkelen van een goede doorbloeding in de spieren. En dat wordt pas gedaan als er een noodzaak voor is (dus wanneer de glycogeenvoorraad op is).
Iemand met een enorm overgewicht, keislechte conditie, niks training, kan prima in staat zijn om een zwaar gewicht te heffen. Dat doe je dus op je glycogeenvoorraad, desnoods zonder zuurtstof te gebruiken.
Er is geen training voor nodig, en het eenmalig tillen van dat gewicht kun je ook niet als training beschouwen. De training begint pas wanneer die glycogeenvoorraad niet meer beschikbaar is. En DAN valt zo iemand genadeloos door de mand.


Zie boven. Alleen voor het topvermogen.


Nee, niet meer zuurstof. Maar vetverbranding kan, in tegenstelling tot bij koolhydraatverbranding niet zonder zuurstof. Dus, voor normale verbranding heb je evenveel zuurstof nodig bij vetverbranding als bij koolhydraatverbranding. Alleen bij koolhydraatverbranding kun je nog een stapje verder gaan en meer verbranden dan je aan zuurstof beschikbaar hebt. Waardoor verzuring ontstaat. Maar wat het soms wel doet lijken alsof je voor koolhydraatverbranding minder zuurstof nodig hebt. Als de puinhoop na de anaerobe verbranding niet al te groot is kom je er zelfs vanaf zonder spierpijn.

Als je in je training werkelijk meer wil verbranden dan met je zuurtstoftoevoer mogelijk is, en DUS je spieren wilt laten verzuren, dan moet je inderdaad koolhydraten verbranden. Als je wilt trainen op duurvermogen, dan is het veiliger en slimmer om te trainen op vetverbranding. Dat geeft ook een betere doorbloeding, omdat voor vetverbranding nou eenmaal zuurstof nodig is, en dat moet wel kunnen worden aangevoerd.


Wat is "sneller"? Je hebt er niets aan bij om het even welke duursport dan ook. Het is ook niet effectiever, want ook vet kan voor 100% worden verbrand.

Kortom:
1) Iemand die traint op vetverbranding kan daar langdurig minstens net zo veel energie uit betrekken als iemand die traint op koolhydraatverbranding.
2) iemand die traint op vetverbranding vult zijn glycogeenvoorraden aan door vetten om te zetten in glycogeen.
3) Iemand die traint op vetverbranding kan niet verzuren.
4) iemand die traint op vetverbranding krijgt een betere doorbloeding omdat er geen anearobe short-cut mogelijk is, en alle zuurstof werkelijk door longen-hart-bloedvaten moet worden aangevuld.

Het enige significante verschil is dat wanneer je hebt getrained op koolhydraten, je spieren zijn geoptimaliseerd op de verbranding van koolhydraten, en je een tijdelijk lagere prestatie krijgt als je begint met trainen op vetverbranding.

Frans

Anita Cats schreef op zaterdag 6 februari 2010, 19:42:




Alleen de grote misser in het verhaal is dat de ontdekking ontbreekt dat cellulose (bouwstof van hooi en gras) door de darmflora wordt omgezet in vluchtige vetzuren, die door het lichaam als VET worden opgenomen.

Kortom: geef je paard hooi, zorg voor een goede darmflora, en je paard heeft vanzelf een enorm vetrijk dieet.

Vetten of olieen door het voer mengen is dan ook een onzinnig idee. Het paard is niet bedoeld om vetten en olieen op die manier te consumeren. Een indicatie daarvoor is het volledig ontbreken van de galblaas. Die hebben paarden namelijk niet. En de functie van gal is om vetten en olieen oplosbaar te maken zodat ze kunnen worden opgenomen in de darmen.
Paarden zijn bedoeld om vetten en olieen te betrekken uit cellulose, wat via de dikke darm, zonder gal, kan worden opgenomen. Maar alleen als het paard maar heel weinig koolhydraten krijgt in zijn voer, want anders gaat de darmflora dood en lukt deze truuk niet meer.

Stapje voor stapje komen we uiteindelijk wel bij de conclusie dat hooi het geschiktste paardenvoer is, ook voor de sport.


Jij hebt wel een galblaas, je paard niet. Jij kan geen vluchtige vetzuren maken uit celwanden van planten die jij eet, je paard wel.

Voor jou zijn noten-olie en kwark dus prima, voor je paard is hooi geschikter.
In beide gevallen stimuleert het de vetverbranding.


Je kunt nog veel meer te weten komen hoor!

Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 14:03:

Voor alle DUUR-sporten kun je evengoed vetverbranding gebruiken, want dat doe je nooit op top-vermogen.

Zelfs in marathons lopen de deelnemers slecht de eerste delen (tot 25KM ) in hun vetverbrandingszone .Gekoppeld aan de hartslag en bij iedereen licht verschillend maar je mag nemen van een dikke100 tot 130 slagen per minuut .Ga je hierboven !! Kan je dit slechts beperkt volhouden .Armstrong bv kwam boven op de Mont ventoux met hartslag 198 !! Door training wist hij dat hij dit 19 min kon volhouden .Dus van zodra je UIT een bepaalde hartslagzone komt zit je zowiezo ook UIT je vetverbrandingszone .Daarom ook dat "niet begeleide duurloop" niet zéér effektief is ALS DIEETVORM omdat mensen met gewichtsproblemen zéér snel UIT hun vetverbrandingszone komen en dan hun suikers gaan aanspreken wat je dus maar zéér beperkt aankan .

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 februari 2010, 14:52:


Eh, net andersom dus he? Eerst wordt de suiker opgemaakt, daarna de vetten.


Ik weet niet waar je dit vandaan hebt of wat je er uberhaupt mee bedoelt, maar je hartslag heeft niets te maken met wat je aan het verbranden bent, een eenmaal in de vetverbranding blijf je in de vetverbranding, want daar kom je in terecht als de suikers op zijn, en zolang je geen nieuwe suikers eet zul je door moeten blijven gaan op je vet.


Begeleide duurloop is niet effectief om af te vallen omdat mensen met gewichtsproblemen overal krijgen te horen dat ze "vetarm" moeten eten, en dus vooral koolhydraten gaan eten, en dus een suikerverbranding stimuleren. En dus nog moeizamer vet gaan verbranden.
Laat die mensen met gewichtsproblemen maar eens stoppen met al die koolhydraten, en laat ze vet eten. En DAN gaan bewegen. Dan gaan die kilo's er heel rap af.

Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 15:03:


Frans je zit serieus verkeerd hoor !


Neen Frans . De vetten zorgen voor de langdurige verbranding en de suikers (je hebt bovendien nog eens snelle en trage (vrijkomende) suikers !!) voor de explosieve en kortere verbranding .Waarom denk je word de tabletten druivesuiker gebruikt in duursport als je een dip hebt ? Omdat dit meteen de bloedbaan in gaat en energie levert Dan mag je een kilo vet slurpen maar je gaat geen meter meer lopen hoor !! Suikers zijn véél sneller als energie omte zetten maar zijn ook sneller uitgeput .Zit je met een tekort aan suikers dan ga je door je knieen ONherroepelijk, eer je vet voorraad op is duurt een stuk langer


Das eind jaren 80 waar jij nog van spreekt .Heb je nog verzadigde en onverzadige vetten BIG DIFFERENCE;

Raadpleeg een fysische arts /sportarts / Lic Fysische /Trainers van mensen die sport prestaties moeten leveren enz...

Vetverbranding

De laatste tien jaar is een kentering te constateren in het eetgedrag van de consument. In Amerika is bijvoorbeeld de gemiddelde inname van vet gedaald van 38 tot 34 procent van het aantal calorieën. Goed nieuws, maar helaas worden er nog altijd meer calorieën ingenomen dan verbruikt, en dus ook nog steeds te veel vet. Het resultaat: te veel mensen zijn te dik. In Amerika hebben twee van de drie mensen last van overgewicht en kan er officieel van een epidemie worden gesproken. Europeanen zijn trouwens ook aardig op weg.

Eetpatroon
Wie van dit artikel niets denkt op te steken, moet het volgende onthouden:

Wie stelselmatig meer calorieën consumeert dan verbruikt, zal zwaarder worden, ongeacht het eetpatroon.

Toch zwaarder
Mensen die minder dan dertig procent vet (van het aantal dagelijkse calorieën) nuttigen, en het percentage verzadigd vet tot tien procent beperken, worden toch zwaarder als zij meer calorieën innemen dan ze verbruiken. Verbaasd? U bent niet de enige.

Heel pak crackers
Vooropgesteld dat de consumptieverlaging van verzadigd en onverzadigd vet ten goede komt aan de gezondheid, is het een fabeltje dat de inname van minder vet leidt tot gewichtsafname. Wie een heel pak crackers opeet, consumeert veel calorieën. Die bestaan weliswaar uit veel koolhydraten, maar koolhydraten kunnen door het lichaam worden opgeslagen als vet als u er te veel van binnenkrijgt.

Hetzelfde geldt voor eiwit en uiteraard voor vet zelf. Dit wil niet zeggen dat koolhydraten, eiwitten en vetten één pot nat vormen. Vet is om verschillende redenen duidelijk de grote boosdoener als er te veel van wordt geconsumeerd. Een te hoog cholesterolgehalte en hart- en vaatziekten staan in een sterke relatie met een te hoge vetconsumptie. Vet bevat bovendien veel meer calorieën dan koolhydraten en eiwit.

Fabel
Het tweede misverstand komt op het volgende neer: de beste beweging om vet te verbranden, is een activiteit met een lage intensiteit, zoals wandelen. Fout!

Hardlopen is een veel betere methode dan wandelen om vet te verbranden. Wie op 65 procent van het maximale uithoudingsvermogen (VO2max; zie woordenboek) loopt, in feite een rustig tempo, verbrandt beduidend meer vetcalorieën dan iemand die op 25 procent van de VO2max loopt (wandelen). En wie enkele intervallen afwerkt van anderhalve minuut, op 95 procent van de VO2max, zal drieëneenhalf keer meer vet verbranden dan iemand die in een gestaag en gemiddeld looptempo traint.

Effect
Het verhoogde stofwisselingsproces stopt niet gelijk na een inspanning maar blijft na een intensieve training langdurig actief. Enkele jaren geleden werd een test uitgevoerd, waarbij bleek dat vijftien uur na een zeventig minuten durende training, op zeventig procent van de VO2max, het proces van vetverbranding nog steeds plaatsvond. Het komt er in de praktijk op neer dat door lopen het lichaam meer vet verbrandt.

Enzymen
Langdurige inspanning heeft een gunstig effect op activiteiten van bepaalde spierenzymen, hetgeen weer invloed heeft op de vetverbranding. Deze spierenzymen bewerkstelligen de opslag van glycogeen (gevormd uit koolhydraat en broodnodig in de marathon) en een hogere vetverbranding. Uw lichaam leert met andere woorden door een bepaalde mate van activiteit meer vet te verbranden ten opzichte van het lichaam van iemand die op een stoel blijft zitten.
Alarm

Vorig jaar werden veel atleten gealarmeerd toen er in enkele publicaties negatieve effecten van koolhydraten aan de orde werden gesteld. De strekking was als volgt: mensen worden dikker omdat ze te veel koolhydraten consumeren en te weinig eiwit. De stof insuline zou hierbij een sleutelrol spelen.

Men ging ervan uit dat een koolhydraatrijk dieet als bijwerking een stijging van het insulinegehalte heeft. En wel een stijging naar een zo hoog niveau, dat de vetverbranding wordt afgeremd. De oplossing hiervoor zou gevonden kunnen worden in het nuttigen van meer eiwit en minder koolhydraten, zodat het insulineniveau normaal blijft en het vetverbrandingsproces niet zou worden verstoord. Er werd gesteld dat een zogeheten '40-30-30-dieet' uitkomst zou bieden: 40 procent van het totaal aantal calorieën bestaat uit koolhydraten, 30 procent uit eiwit en 30 procent uit vet.

Zin of onzin?
Onzin, zegt de overgrote meerderheid van sportdiëtisten en bewegingsfysiologen. Er worden niet te veel koolhydraten genuttigd, er wordt simpelweg te veel gegeten! Ondanks de wetenschappelijke discussies kent het 40-30-30-dieet de nodige aanhangers; van Mark Allen, zesvoudig winnaar van de triatlon van Hawaï, tot Peter Snell, voormalig olympisch kampioen op de 800 en 1500 meter. Snell is tegenwoordig bewegingsfysioloog en verloor in twee maanden ongeveer tien kilo gewicht met behulp van dit dieet. Hij stelt dat een koolhydraatrijk dieet niet op iedereen een even gunstig effect heeft, en het 40-30-30-dieet vormt dan een prima alternatief.

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 15:03:


Ik ben geen specialist en geef geen begeleidingen maar werk wel op een fitnesscentrum en zie en hoor daar 't één en 't ander.
Trainingsschema's worden er gemaakt op basis van hartslagzones en ik train in de vetverbrandingszone, dus ja op basis van mijn hartslag.


Idd Eddy, zelfs ongetrainde en totaal uit zijn vorm zijnde mensen kunnen langer cardio doen dan ze hadden gedacht als ze in hun hartslagzone blijven van vetverbranding. Gaan ze erover, dan zijn ze in een mum van tijd stikkapot.

Begeleide duurloop is toch wel effectief hoor.
Om af te vallen zijn er velen die trainingen combineren met een proteïnedieet, koolhydraten worden aanvankelijk zelfs geschrapt.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 februari 2010, 15:24:


Oh? Leg eens uit dan? Wijs de fout aan in onderstaande redenering:
1) Eerst gebruik je de suikers.
2) Het lichaam kan geen suiker opslaan, behalve in de vorm van vet.
3) Als de suikers op zijn zal je lichaam de vetreserves moeten gaan aanspreken.
4) Als je eenmaal bezig bent met vetverbranding kun je geen suikers meer gaan verbranden, want de suikers waren immers al op. Anders was je nog niet bezig met vetverbranden.


Oh? Nou er zijn soms toch wel weken dat ik zonder koolhydraten leef, en nochthans ben ik nog nooit door mijn knieen gegaan...


Ik denk dat JIJ achterloopt. Dat hele "vet-is-slecht / suiker-is-goed" verhaal komt uit de jaren 70 / 80.
En dat was precies de periode waarin het aantal mensen met overgewicht explodeerde. Als gevolg van deze idiote theorie. Er is inderdaad een lineair verband tussen vetconsumptie en overgewicht, maar dan net precies andersom als de meeste mensen denken. We hebben nog nooit zo vetarm gegeten als de afgelopen decennia, en dat zijn precies de decennia waarin overgewicht een groter probleem is geworden dan ooit tevoren.

Frans

Britt Claeys schreef op dinsdag 9 februari 2010, 15:39:


Trainen op basis van je hartslag is iets anders dan beweren dat je hartslag bepalend is voor het soort energie dat je gebruikt.


Dat zeg ik dus ook, haalde het zelfs als voorbeeld aan. Die hartslagzone is de zone waarin je zuurstofgehalte nog toereikend is voor de verbranding van vet. Vet kan niet anearoob worden verbrand, ga je meer energie leveren dan zul je inderdaad weer moeten overschakelen op de verbranding van koolhydraten. En waarom zijn die mensen dan "stikkapot" zoals jij zelf zegt? Simpel, omdat ze terug zouden moeten naar koolhydraatverbranding MAAR DIT ONMOGELIJK IS. En DUS zijn ze dan inderdaad stikkapot.
Het feitelijke probleem is dus een zuurstofprobleem. Te weinig zuurstof voor aerobe verbranding. En bij te weinig zuurstof gaat je hartslag omhoog, om met die verhoogde bloedsomloop nog wat meer zuurstof uit de longen te schrapen. Maar het geeft aan dat de grens is bereikt. En daarom moet je onder die bepaalde hartslag blijven.



Dat is toch precies wat ik ook beweer? Koolhydraten weg om een vetverbranding te stimuleren.

Frans

Britt Claeys schreef op dinsdag 9 februari 2010, 16:26:


Nee, ook al niet.
Krachttraining gaat vooral over spieropbouw. Dus door de spieren zwaar te belasten ze prikkelen om sterker te worden. Daar zijn vooral eiwitten voor nodig. Waar de energie hier vandaan komt is minder belangrijk, voor zover ik weet gebruik je bij krachttraining eigenlijk alleen maar de glycogeenvoorraad die in je spieren zit opgeslagen. En die kan dan NA de training weer worden aangevuld, uit koolhydraten of vetten (waarbij het verschil tussen die twee alleen gaat over wat er gebruikt wordt als bron, glycogeen = glycogeen, eenmaal aangemaakt is het verschil niet meer te traceren).


Wat versta je onder sport?
Ik ben geen lid van een sportclub, maar gebruik mijn spieren wel, voor talloze activiteiten. Kan rustig een partij hout hakken, 20km (of meer, maar komt niet vaak voor) in de hoogste versnelling fietsen, een hele dag skieen, paardrijden, verbouwen, you name it, zonder moe te worden of spierpijn te krijgen.
Dit soort dingen gaan me zelfs beter af sinds ik nauwelijks koolhydraten meer eet: vroeger kon ik duidelijk merken dat "de suiker op was", had ik geen puf meer en een dwingende behoefte om wat te eten, maar kan nu zonder krachtsverlies een hele werkdag zonder eten.


Waarom? We weten dat spieren vetten kunnen verbranden, dat is niet eens een theorie of zo, maar gewoon een vaststaand gegeven.

En waarom denk je dat mensen een vetvoorraad aanleggen als ze teveel eten? Omdat het een prima brandstof is, die goed bewaard kan worden, tot er meer energie nodig is dan er is gegeten.

Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 14:17:




Frans, jij weet zoveel over dit onderwerp, kan het goed omschrijven in leesbare taal... ik begrijp niet dat jij niet alláng een website hierover hebt opgezet.
Mens natuurlijk..... Misschien, ooit?

Wil.

Wil schreef op dinsdag 9 februari 2010, 16:45:


We spelen soms wel met dat idee hoor, om zoiets te doen.
TIJD is altijd weer de beperkende factor.

Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 14:17:



Hoe zit het dan (bij mensen) die geen galblaas meer hebben? Bij ons in de familie is de galblaas bij alle vrouwen verwijderd. Houdt dit dan in dat de vetten en olieen niet meer oplosbaar worden gemaakt of neemt iets anders dit over?

Groet,

Raymonde

Frans Veldman schreef op dinsdag 9 februari 2010, 16:45:


Ik eet al een jaar zo weinig mogelijk koolhiedraadjes en dat bevalt me prima, ik wou alleen dat ik wat minder in de verleiding gebracht werd om te smokkelen, want alles wat ik niet mag wordt dubbel zo lekker
En volg dit natuurlijk met veel belangstelling.
Ik heb toch nog wel een vraagje
In Koewacht komt altijd een ploeg wielrenners slapen die mee doen aan een internationale juniorenwedstrijd, De driedaagse van Axel.
Mijn vader wijst nog altijd aan op welke stoel Sven Kramer gezeten heeft en waar zijn vader Alle grote mannen van nu zijn In axel geweest...
Wijnie krijgt dan het menu op wat die jongens moeten eten.
Dat is rijst, spaghetti en bami..... altijd!
Ik heb het er wel eens met zo'n ploegleider over gehad, dat wielrenners vroeger grote biefstukken aten. Antwoord is dan onveranderlijk dat dat achterhaald is.
Ik heb de kennis niet om daarover te discussiëren, maar jij zegt het tegenovergestelde is waar?