Tony schreef op donderdag 29 juli 2010, 0:37:


Ik heb hier voor het ogenblik ook enkele (jonge) katten die op en boven en over me heen springen, neem aan dat een wilde kat nog een tandje erger is .
Wat leuk dat je daar woont, wie weet lukt me het ook ooit wel .
Winterspelt ligt wel nog een eindje veraf van waar m'n paarden zitten, maar zet locatie niet graag op openbaar forum...voor veiligheid, maar daar hebben we wel al eens gecampeerd.

Ja groeien moet ze nog een stuk, maar het is nu al een hele tante.
Als je trouwens iets met dit type kat wit, dan mag je haar overnemen hoor.
Anders wordt ze over 2 maanden weer uitgezet. (wel hier ver vandaan)
Ik denk niet dat je haar moet kruisen met een huiskat, want de jongen krijg je niet zindelijk.
Maar of dat goed gaat met je andere katten...

Ik heb nog een wilde kat uit Zuid Frankrijk, die heeft veel langere haren en meer gebouwd op koude en berggebied. Maar dat is weer een kat die het wel heel goed doet en qua karakter veel relaxter is.

Inderdaad, het hooi is minder vet dan in Nederland. Normaal zou voor de paarden (polopaarden) een rantsoen van 10 kg en lichte arbeid voldoende moeten zijn, maar dat haal je niet. 15 kg is wel voldoende, maar dan nog moet ik het gewicht in de gaten houden en in de winter toch brokken bijvoeren, anders worden ze te pezig en bouwen ze te weinig spiermassa op. Nu is het wel zo de jonge paarden nog iets verder uitgroeien en al gauw magertjes lijken.

Overigens halen we de brokken uit Luxemburg en die leveren hier ook in Duitsland zonder meerprijs. Het voordeel bij hun is dat je eventueel op "maat" de brokken kan laten samenstellen op ingrediënten.

De huizen zijn hier in ieder geval een stuk goedkoper dan in België. Daar weten ze inmiddels ook van prijzen. Hier koop je een oude siedlersboerderij met een paar Ha voor onder de ton. En als je geluk hebt, dan kom je in aanmerking voor allerlei saneringsubsidies die aardig kunnen oplopen.

Tony schreef op vrijdag 30 juli 2010, 0:09:


Graag, maar dat zal niet lukken met mijn katten vrees ik. Vandaag jaagde de langharige lapjeskat de herdershond van de buren weg die blijkbaar over de omheining van de weide gesprongen is en plots in ons huis zat. Ik vrees dat het op leven en dood zou zijn als ze vechten.
Ik hoorde dat ze zelf vonden dat ze mager stond en dat ze haar wat zouden bijvoeren. Toen wij gingen kijken was ze wel echt mager. Volgende week ga ik nog eens gaan kijken, dan zie ik wel hoe ze eraan toe is.

Wij geven het nu ongeveer een jaar en ze at het bij ons ook niet. Ik was ten einde raad. Iedere keer als ik voerde met dat spul erin at ze het NIET Totdat.... mijn vriend een keertje ging voeren toen ik met griep op bed lag. Hij kwam thuis en vertelde dat Iris vreselijke honger had en haar slobber in een keer op at... Tja.. ik ben toen maar gaan nadenken en wat bleek.. het lag aan mijzelf!!
ik roerde natuurlijk de magnesium erdoor en ik dacht toen al bij voorbaat dat ze het nooit op zou eten! Maar weet je?? magnesium-chelaat smaakt nergens naar. dus nou ja.. ff trainen, hoofd leeg maken en een open houding enzo en dat hielp. Mijn achterdochtige houding maakte haar achterdochtig waardoor zij dacht: no way dat ga ik dus niet opeten want hier zit iets heeel raars in!!!

Was het maar zo gemakkelijk. Nancy at het eerst wel. Nu de dosering wat hoger is vertikte het gemengd met 'iets' te eten.
Madam blieft het spuitje eigenlijk ook niet meer... maar moet. Wanneer ze toevallig nog wat hooi in haar bekkie heeft is ze zelfs in staat het uit te spugen... lastig hoor.....

Maar waarom geef je het niet met een handje slobber dan?