Nu ja, de kit is intussen al wel besteld, dus nog wat geduld hebben zeker... heb ik soms wel wat weinig van , vooral nu.
't Is dat mevrouw toch wel weer ergens last van heeft, idem als de vorige keer. Dat was de eerste keer dat ik wormen zag, je weet wel: van die "schattige rooie" en van die "lange witte" . Over het algemeen maak ik me weinig zorgen over wormen, maar nu met die drachtigheid die ook wel wat voeten in de aarde had...

En ja, de weides proper houden... beter dan we nu doen gaat echt niet hoor! Meestal dagelijks, op vrije dagen 2x/dag. Een mens doet zo zijn best en dan komen die etters weer opduiken... Daar word IK dan weer moedeloos van.

Groetjes, Lena
(Grandioos bitloos )

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 17:16:


+ sober houden.


dingetjes? mijn paarden hebben bijna nooit iets, behalve dat ik vind dat ze wel mogen afvallen, en daarvoor zouden de meesten veel meer moeten bewegen, want ze krijgen nooit iets extra's. De grote weilanden zorgen 's zomers niet voor voldoende beweging doordat de paarden eindeloos in de schaduw rondhangen ivm de vliegen


fanatieke wedstrijders doen hun paard vaak bij het eerste ongemak van de hand, na met wat chemie te hebben geprobeerd de zaak te lappen. Ik heb geen idee hoe vaak exceem bij dure wedstrijders voorkomt, ieg komen er bij de boxbewoners geen culloides aan te pas

Ik ken maar 1 benaming voor een bokhoef. Een bokhoef komt door een naar voren gebroken voetas dat betekend dat de hoek tussen de botten anders is dan bij een normale voetas. Hoewel bot niet geheel statisch is het mij een raadsel hoe je dit zou moeten oplossen met bekappen(op latere leeftijd). Ik zie nog wel eens discussies over het corrigeren van een "bokhoef" maar dan is het vaak meer een hoef die sterk op de toon land waardoor de hiel hoog is en de toon heel steil. Als je deze paarden de hiel verlaagt en met training het paard leert om anders te bewegen (vaak wat ruimer laat bewegen) zodat hij meer op zijn hiel gaat landen dan krijg je minder slijtage aan de toon en kan je de hoef in een normalere vorm krijgen.

Een paard heeft altijd een voorkeur voor een bepaald been sommige veulens zetten dus altijd hetzelfde been naar voren met grazen en ontwikkelen aan die kant een graasvoetje.
(sommige spreiden zelfs allebei de benen naar buiten net zoals giraffen).
Dat zij aan dezelfde kant ook het sterkst ontwikkelen lijkt mij dan ook logisch als zij bij alles de voorkeur voor dat been hebben. Tenslotte is ieder paard in mindere of meerdere maten scheef. Ik denk wel dat het verschil in voeten ook zal meehelpen in het versterken van het scheef gaan. Bij veulens los je het op door een snavelijzertje hierdoor zal het veulen met het andere beentje naar voren gaan staan en groeit hij recht. Voer aanbieden op een verhoging is ook zo een idee maar hoe je dat in een weiland moet gaan organiseren is mij een raadsel. Ik heb geen ervaring met het bekappen van paarden met ongelijke voeten, ik heb ze nooit gehad en wil ze liever ook niet hebben. Nu ben ik ook niet gek van paarden met korte halzen al had ik er wel 1 maar die is gelukkig mooi opgedroogd. Volgens mij is het vnl een probleem bij de steeds grotere gefokte rijpaarden en daar hou ik ook al niet van dus vind ze niet zo snel in mijn hoek.

Ik heb wel een paardje gekend dat haar been had gebroken, liep al 10 jaar met een ijzertje om dat dat 1 beentje korter was dan de rest. Kwam op een andere plek te staan waar men net een cursus van PN had gevolgd en omdat ijzers altijd slecht waren direct dat ijzer er af gehaald. Paardje is maandenlang steenkreupel geweest en heeft heel veel pijn gehad totdat er weer iets onderkwam dat ze weer recht was. Dit was niet de schuld van PN maar wel een voorbeeld dat je niet alles met bekappen kan oplossen.
Als een plaksnavelijzertje mijn veulen heel erg kan helpen om geen graasvoetje te krijgen
dan zou ik dit tijdelijk wel overwegen. Oplossen met bekappen moet je mij maar eens uitleggen hoe je dat zou willen doen.

mijn antwoord: multidisciplinair samenwerken, anders geraak je nooit tot de bodem van een probleem en blijven we gretig op ons zelf dweilen met de kraan open zowel als bekapper, als instructeur, als zadelpasser, als tandarts, als dierenarts, als osteopaat, ...
Durven zeggen aan de eigenaar dat zijn paard ook nog hulp nodig heeft van een andere professional. Zo stuur ik vaak mensen door naar Koen om binnen de 2 weken na mijn behandeling ook de hoeven te herbalanceren en omgekeerd. Of anders gaan mijn losgewerkte gewrichten terug blokkeren of anders blijven die hoeven toch scheef afslijten, ...Of ik stuur hen naar de tandarts als het kaakgewricht vastzat, of of of ... Het paard zijn gezondheid en gestel primeert En daarom moet je het totaalplaatje behandelen.

muriel schreef op donderdag 4 augustus 2011, 20:42:


Zoals ik zei is dit op latere leeftijd niet goed meer op te lossen omdat door de druk op de punt van het hoefbeen dit zó misvormd zal zijn dat de hoef geen gewone vorm meer zal krijgen. Ik heb ooit een heftig geval van dichtbij gevolgd. Door zéér regelmatig te bekappen verbeterde de stand zodat de hiel bijna normaal belast werd. R foto's wezen echter uit dat er te weinig hoefbeen overgebleven was om ooit nog normaal te hechten aan de hoefwand dus niet genoeg belast zou kunnen worden.


Dat is waar ik het over heb


Voor élke ziekte een ijzer... .Nérgens voor nodig hoor een snavelijzer. Gewoon zorgen dat er geen problemen in de rug of hals zijn en elke week bekappen. Meerdere heel jonge paarden geholpen nadat ze eerst bij een osteopaat geweest waren.

Dat heb ik hierboven gedaan.
Kan me niet voorstellen dat er geen andere oplossing mogelijk was. Maar hier verlaat ik het onderwerp en ik blijf liever korter bij de discussie rechtrijden en de reactie van voeten daarop of andersom

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Er is meer tussen hemel en aarde.....

Iemand heeft ooit eens een ontstoken(?) lympheklier bij Chaser zo behandeld.
Het was als een mandarijn zo opgezwollen. Ook door 'handoplegging'.
Binnen 'n paar dagen was het verdwenen en het is ook nooit meer terug gekomen.
Ergens heb ik dat hier ooit wel opgeschreven.
Wat maakt het uit? Als iemand dit wil doen voor Carmen en het helpt haar?
Gewoon lekker doorgaan, jouw Carmen geeft ook zelf wel aan of het goed is of niet.
Net zoals Chaser indertijd deed.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Piet schreef op donderdag 4 augustus 2011, 21:40:


Hé ho, wat grappig dat dit nu voorbij komt, want daar had ik juist een vraag over.
Mijn paard heeft zo'n voetje, en, hoewel ze geen toonlander is, komt dit voetje als enige wel eens met de toon eerst op de grond. Gisteren liep ik bergop met haar, en toen viel het me op dat ze bijna steeds op de toon terecht kwam, door de helling (op vlak terrein is dat misschien 1 van de 10 tot 20 stappen dat dit gebeurt).

Als ik zo jouw verhaal lees, Piet, over de vervorming van het hoefbeen, zou ik verwachten dat dit een zwak voetje is.
Maar dat is dus niet zo bij mijn paard: het graas- (hoog-gehielde) voetje is juist haar sterke been...
Hoe kan dit dan?

e m kraak schreef op donderdag 4 augustus 2011, 13:58:


Tja..
Het onderscheid tussen symptoom bestrijding en oorzaak wegnemen kom ik hier niet in tegen.
Valt allebei onder 'genezen'.
En in de praktijk is 'regulier' genezen meestal symptoombestrijding. Dus...

Coralie,

Bij jouw paard speelt er meer mee dan alleen maar 'af en toe' toonlanden.
Een betere verzorging van de hielen, steunsels, kwartierbogen en het zoolgedeelte bij de apex zullen zeker het toonlanden afremmen.
Waarschijnlijk zal de situatie er 'eerder' minder goed hebben uitgezien en heb jij met je wijze van bekappen de hoeven al een hele wending in de goeie richting gegeven, toch zal een optimale voet misschien nog even op zich laten wachten?!

Koen Theys

Hoefvorm is een gevolg van bodem, stimulatie, slijtage etc. Als een paard links- of rechtshandig is, zal dat zich ook vertalen in slijtage van de hoef. Ongelijke hoeven komen voort uit ongelijke belasting, ook graasvoeten, daarvoor zijn rechtrichtend trainen en ostheopathie belangrijk. Daardoor zal de slijtage symmetrischer worden.
Hoeven die ongelijk willen, maar naar symmetrisch model bekapt worden, zullen bij een duidelijk rechts- of linkshandig paard toch weer scheef afslijten als de houding niet verandert.

Cindy Helms schreef op donderdag 4 augustus 2011, 21:34:


Mooi zo, ik kan me daar goed in vinden. Kun je het volgende dan stellen?
Rechtrijden/werken is nuttig als je tegelijkertijd ook nog andere maatregelen neemt, zoals Osteopathie en Natuurlijk bekappen, anders is het een oefening met niet meer dan een tijdelijk gevolg.
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Een paard wat rechtgemaakt moet worden kan dat veel effectiever en makkelijker wanneer je uitgaat van gelijke voeten. Het is meer zo van "geef hem de mogelijkheden om zo symetrisch mogelijk te worden en zie dat hij zo blijft".

Hoewel je dat zeker zou moeten zien, moet ik eerlijk zeggen dat ik nog niet tegengekomen ben dat een hoef automatisch weer recht wordt doordat er alleen rechtrichtwerk mee gedaan wordt.
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 7:23:

Ja, toch wel. Maar je moet ook beseffen dat rechtrichten altijd maar een "tijdelijk effect" is, daar het constant "werken" is tegen scheefheden. Wie anders denkt, is een dagdromer. Rechtrichten is elke keer weer je paard beoordelen welke oefeningen jouw paard op dat moment nodig heeft. Je moet niet zo maar verder liggen breien aan waar je was de vorige keer. Stel je paard is linkshandig reeds gedurende jaren. Links is zijn voorkeursbeen vooraan, net zoals bij mij dat rechts is, los je dat op met enkel bekappen en osteopathie? Wellicht niet, want zijn motoriek en reflexen zijn daarop afgesteld. Maar we gaan er dan wel voor zorgen dat de hoeven correct gebalanceerd worden, dat links en rechts alle gewrichten dezelfde range of motion krijgen (als er geen ernstige artrose zijn ea natuurlijk) en osteopatische letsels opgelost geraken, misschien is er nog wel wat meer aan de hand en moet de DA of tandarts ook nog wel even komen, en dan geef je de paardeneigenaar de kennis mee dat hij rechtrichtende oefeningen met zijn paard moet gaan doen om optimaal resultaat te hebben en dit resultaat zo lang mogelijk te kunnen behouden. Aan onwetende onbekwaamheid heeft niemand wat, zeker het paard niet. Of de eigenaar daar wat mee doet, is zijn eigen verantwoordelijkheid.
De tandarts laten komen en alleen maar biks voeren ipv ook ruwvoer (zie ook bij konijntjes) is een ietwat vergelijkend voorbeeld.

Sieta schreef op donderdag 4 augustus 2011, 12:53:


En ik ben blij dat ik haar dit kan geven, ze heeft het zo verdiend. Ze is zo veranderd van een afstandelijke wantrouwende pony naar een pony die haar volk en dieren begroet als ze aankomen en ze blindelings vertrouwt (ondanks het wisselvallig humeur van Player )

Zalig toch he!

Cindy Helms schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 8:07:

Ik ga een kleine nuance aanbrengen:

... is nuttigER als je ...
Als je begrijpt wat ik bedoel. Ik vind een paard (doordacht) laten bewegen altijd nuttig. Maar het zou nog nuttiger kunnen zijn indien je het totaalplaatje in die gedachte meeneemt.