Suzanne Graauw schreef op donderdag 14 juli 2011, 17:28:


Hoi Susanne balen zeg. Soms heb je wel eens erg veel pech. Ik zal voor Damien duimen. Dit wordt wel een geduld klus voor jullie.
Heb je al een andere weide voor de winter?

Als het terugkerend is en niet te koppelen aan levensomstandigheden als stof oid, dan is het waarschijnlijk dat het dier zelf gevoelig is op zijn longen. Dan ligt het niet zo zeer om te voorkomen dat hij gaat hoesten. Maar ligt de vraag meer in: Hoe kan je hem zelf weerbaarder maken.

Ik ben zelf homeopaat voor dieren en met homeopathische middelen kun je dieren vrij makkelijk weerbaarder maken. Zie voor meer informatie mijn website: www.leonienoordhoek.nl

Suzanne Graauw schreef op dinsdag 12 juli 2011, 19:17:


Ik heb geen tijd om alle berichtjes te lezen maar wilde wel even mijn ervaring doorgeven.

Mijn (toen nog) 20 jarige paard heeft vorig jaar 16 oktober een ernstige peesblessure opgelopen. Nooit eerder heeft hij iets gehad en is in goede conditie. Mijn dierenarts zag het ook somber in en had het over een minimale herstelperiode van een jaar, als hij al zou genezen. Dit was n.a.v. de beelden van de echo's. Er zat een groot gat in zijn pees. Dat hij heeft opgelopen toen hij op de wei stond (helaas niet zien gebeuren).

Inmiddels rijdt ik hem weer zoals voorheen. We kunnen weer lekker bosritten maken, en op de wei kan hij lekker gek doen. Hij sprint en bokt als vanouds. Het enige dat hij eraan heeft overgehouden is een hoop littekenweefsel en vocht in zijn linkervoorbeen. Dit is rondom de pees dan ook zeker 2x zo dik als zijn rechtervoorbeen.

Ik heb hem van oktober tot maart gewoon lekker zijn gang laten gaan. In die tijd zag ik hem zelf alweer af en toe galopperen door de wei, al was het kreupel. Ik ben ervanuit gegaan dat hij zelf wel aanvoelde wat kon en wat niet kon. Vanaf april ben ik met hem gaan wandelen over het harde. Ik had een heel mooi revalidatieplan gekregen (bedankt Piet) en hiermee ben ik begonnen. Gaandeweg moest ik steeds mijn paard inhouden en wilde hij steeds verder en harder dan ik van plan was. Ik heb de teugels wat laten vieren en ben hem daarin wat meer tegemoet gekomen. Ik moest joggen om hem in stap bij te houden. Uiteindelijk ben ik met hem door het (zachte) bos gaan wandelen, zodat zijn pees wat meer belast werd, om te zien hoe dit ging. Dit ging echt super. Ik kon hem niet meer bijhouden in stap. En al gauw ben ik erop gaan zitten (53 kg), in mei. Hij liep als een trein, en hoe meer de tijd vorderde hoe vaker hij uit zichzelf begon te draven. En ook weer eens een galopje waagde. Ik heb hem altijd zelf laten lopen, rechte stukken door het bos en over het harde. Als laatste ben ik met hem weer in de rijbak gaan rijden. Grote figuren, geen korte bochtjes. En inmiddels kan ik alles weer met hem doen. Ik heb goed naar hem gekeken en heb er altijd voor gezorgd dat hij uit zichzelf meer deed, dan dat ik van hem vroeg. Zo was hij alweer een tijd met zijn maatjes aan het rondrennen en spelen in de rijbak, voordat ik het zelf aandurfde om weer met hem in de rijbak te gaan rijden.

Mijn advies is dan ook.....kijk goed naar je paard en laat je niet gek maken door een dierenarts. Zij weten veel, maar hebben ook geen glazen bol. Mijn dierenarts is nog steeds stomverbaast over het herstel van mijn paard. Is ook dezelfde dierenarts die mij vertelde dat het gekantelde hoefbeen bij mijn hoefbevangen pony nooit meer goed kwam. Toen mijn paard die peesblessure opliep en er ook rontgenfoto's van moesten worden gemaakt wilde ik perse dat er ook een foto werd geschoten van mijn (2 jaar geleden) hoefbevangen pony. De dierenarts kon zijn ogen niet geloven, de kanteling was totaal verdwenen en het hoefbeen stond weer goed. Volg dus gewoon je gevoel...jij kent je paard het allerbeste.

Groetjes Jolanda

Al veelal besproken, maar toch nog maar een keer voor de duidelijkheid...

Zoals jullie wellicht weten staat mijn shet billy ter verzorging op een ander adres bij een andere pony met aanleg voor bevangenheid. Hij staat daar op een kale wei en de verzorger neemt de verzorging voor zijn rekening.

Ik was er al een poos niet meer geweest (wel een aantal keren kontakt gehad) en ging vandaag weer naar hem kijken.
Ik schrok me rot.
Zijn hoeven waren veel en veel te lang. Maanden geen bekapper meer gezien.
Je mag gerust spreken van verwaarlozing.

Nu heb ik dus meteen een bekapster geregeld, die de hoeven en zijn shetgenoot (zijn hoeven zien er wat minder ellendig uit) donderdag gaat bekappen.
Gelukkig zijn er geen tekenen van bevangenheid en zelfs de zomereczeem valt mee.
Maar de hoeven zijn echt een ramp. Paardje staat zelfs daardoor slecht op de pootjes.

Ik wil hem dus naar huis halen en wel zo snel mogelijk. Ik heb geen geschikte wei, maar zal iets moeten regelen.
Mag ik daartoe nog even alles op een rij?
Geen gras? alleen oud gras? alleen beperkt op de wei? Hoe was het ook alweer?
Hooi bijvoeren?
Nog iets waar ik aan moet denken?

Voel me overigens wel een beetje kl** want hij kan goed overweg met de andere shet en die zou daardoor alleen komen te staan.
Ik heb aangegeven bij de man waar de pony's staan en bij zijn ex, die de verzorging zou waarnemen, dat ik mijn shet ophaal en dat ze iets dienen te regelen voor hun eigen shet omdat ze hier niet alleen mogen staan, maar de ex schijnt het vooral druk te hebben met de vriend en ligt enorm overhoop met haar voormalige echtgenoot waar de pony's staan.
De beesten zijn feitelijk de dupe van een onderlinge ruzie over verantwoordelijkheden e.d.

neem allebei de ponies mee, waar 2 honden vechten om een been.......................

joop schreef op woensdag 20 juli 2011, 13:11:


Heb ik idd aan gedacht en ook genoemd. Heb het alleen nog niet met mijn echtgenoot besproken.
Maar goed... is toch al de vraag of de eigenaars van die pony er akkoord mee gaat.
De exvrouw met name, waarvan de pony officieel is, maar die er verder niet naar omkijkt en dus ook degene was die hoefsmid en dergelijke zou regelen

Ik heb haar gisteren al een sms gestuurd, maar geen enkele reactie op ontvangen

ik had mijn pony ook magnesium gegeven (1 schepje per dag, hij is een welsch D pony) en merkte dat hij minder plastte. Is dat normaal? Ik heb het twee dagen gegeven, één schepje en heb hem niet zien plassen gedurende +/- 2uur dat ik daar was, ben ermee gestopt en dan zie ik hem 1 tot 2 keer plassen op die tijd. Was terug begonnen opnieuw niet plassen, terug gestopt terug wel...
Is dat bij jullie ook zo?
Of zou hij problemen hebben met zijn nieren...

ik had mijn pony ook magnesium gegeven (1 schepje per dag, hij is een welsch D pony) en merkte dat hij minder plastte. Is dat normaal? Ik heb het twee dagen gegeven, één schepje en heb hem niet zien plassen gedurende +/- 2uur dat ik daar was, ben ermee gestopt en dan zie ik hem 1 tot 2 keer plassen op die tijd. Was terug begonnen opnieuw niet plassen, terug gestopt terug wel...
Is dat bij jullie ook zo?
Of zou hij problemen hebben met zijn nieren...

Ik zit ook al een tijdje na te denken over deze kwestie... Ik heb een merrie en opgroeiend veulen (nu 3 maanden oud) en daarbij staat een ruin (van mijn moeder), die de kleine mee opvoedt. Ze leven met zijn drietjes op de wei... Mijn veulen is een hengstje en ben zo stilletjes aan het overwegen wat ik kan doen.

Ik ga ze sowieso niet scheiden van elkaar (wel tijdelijk voor af te spenen, hopelijk lukt dat met electric. draad, dat moet ik nog eens bezien...) maar daarna moeten ze terug samen.

Mettertijd zou het kunnen dat de andere twee paardjes van mijn moeder een merrie en ruin, die beide best wel dominant zijn, er ook bij komen... Mijn merrie en die ruin hebben al met hen samen gestaan (dus met z'n vieren), maar ze staan sinds de geboorte van het veulen niet meer samen met die twee...

Seks mag dus, maar liefst geen veulens beide merries hebben elk hun veulentje gehad dus die zijn in dat opzicht al gesteld...

Ik denk wel dat het zou kunnen om hem hengst te laten, die merrie van mijn moeder is echt wel een big boss (the leading mare van het groepje) en die van mij is ook wel streng voor hem...

Vanaf welke leeftijd kan je zo'n hengstje laten castreren of een vasectomie op laten uitvoeren? Ik ga nu wat opzoekwerk verrichten

Gelukkig heb ik nog een beetje tijd...

ps het is een enorm gevoelig mannetje, maar kan frank zijn... hij is heel angstig en daar ben ik nu al heel lang mee bezig om dat te verbeteren. Nu pas kan ik stilaan een halster aankrijgen (nu kan het over zijn neus, ik dwing hem niet want hij is uit pure angst al door de draad gegaan). Ik moet je wel zeggen dat zijn mama een verleden heeft, verwaarlozing enzo en ik heb haar nu een jaar (veulentje was een verassing, maar een mooie hoor) Zij is dus ook best wel angstig en wantrouwig van aard, zeer ongerust en overbeschermend... (ze heeft twee veulens verloren bij de vorige eigenaar)

Vandaag heeft een grote zwarte kwpn merrie van een jaar of 15 een spuitje gehad. Oorzaak onoplosbare koliek vanaf woensdag.
De eigenaresse heeft haar een paar jaar geleden gekocht,of overgenomen, dat weet ik niet, van de eigenaresse die haar weggedaan heeft, juist omdat ze zo vaak koliek had en ze er weinig mee deed.
Ik heb het paard gezien toen ze haar net had en ze was mager, weinig bespierd en liep slecht. Ze is er mee gaan werken, ik heb haar geholpen om het paard beter te laten lopen en je zag haar veranderen door betere voeding en veel meer vrije beweging en gymnastiek .Een prachtig glanzend zwart mooi bespierd paard. Geen enkele last van koliek meer.
Tot enkele maanden geleden plotseling een peesblessure, Behandeling: lekker met rust laten in de wei. Gevolg ( weet ik eigenlijk niet of het een gevolg was, in ieder geval kwam het tegelijkertijd) een flinke afname van de bespiering en een paar weken later ook een blessure aan het andere voorbeen. Eigenlijk was ze er nu weer bijna net zo beroerd aan toe dan toen ze kwam. En dan plotseling zo'n heftige koliek, waar ze ondanks alle zorg van de veearts niet meer uitgekomen is.
Nu achteraf zit ik te denken dat we bij het zien van die symptomen: peesblessures, serieuze afname van de bespiering, samengaand met vermagering, misschien een bloedonderzoek hadden moeten laten doen.
Iemand dit eerder meegemaakt?
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Oh dat is een fijn positief bericht!!
Ik weet niet in hoeverre ik aan mn paard kan zien hoe het gaat, want die dendert gewoon al door de wei, gaten in pees of niet......
Voorlopig laat ik m maar gewoon op de wei en over 2 maanden zoiets weer een controle scan.
Ik heb zelf ook echt wel vertrouwen dat het goedkomt, gewoon geduld inderdaad.
Dankjullie voor alle medeleven!

Was het paard misschien een workoholic? Dat ze verdriet had door het wegvallen van 'werk'? Daarom vermagerde, misschien minder at, de darmen minder goed functioneerden...? Wat voor koliek was het, verstopping, gas of kramp?

Ach jee, wat rot, ik heb dr gister toevallig gezien en had er al niet veel hoop op, balen....!

Piet schreef op vrijdag 22 juli 2011, 19:52:


denk ik meteen aan maag en darmzweren


hoe zijn de peesblessures vast gesteld? is er ook iets in de voeding veranderd? wat voor soort wei is dit paard gezet? misschien zijn zweren weer gaan opspelen, door pijn kunnen zij ook "kreupelheid" veroorzaken en koliek.

joop schreef op zaterdag 23 juli 2011, 12:44:


Klinkt mij meer als paard heeft peesblesure aan 1 been door ontlasting dit been overbelasting andere been met gevolg kreupel ander been, weinig bewegen daardoor spiermassa afname en door pijn en afname weerstand stresskoliek. Daarnaast hebben paarden die pijn hebben en weinig bewegen het vaak koud op de wei (met het herfstachtige weer met regen en wind van de laatste tijd) daardoor ook terugval in conditie. Had het zieke paard beschutting of regendeken op de weide met de vele regen en terugval in conditie de laatste periode.