Tony schreef op woensdag 15 december 2010, 1:58:


De hoeveelheid vet is WEL maatgevend. Vet wordt aangemaakt zodra je meer eet dan je verbruikt. Als er vet is, dan is er teveel gevoerd. Simpel.

Dat opgeslagen vet dient dan als een voedselreserve. Dat heeft als voordeel dat er een periode van voedselschaarste kan worden overleefd, maar het heeft verder een heel scala aan nadelen. (Meezeulen gewicht, hogere belasting pezen, gewrichten, etc. grotere kans op dichtslibben aderen, grotere kans op insulineresistentie, etc)
Aangezien de kans niet groot is dat je paard ineens dagenlang geen voedsel meer krijgt vervalt het enige voordeel van vet, en blijven alleen meer de nadelen over. In principe mag al het vet weg. De omgeving gaat wellicht klagen dat je paard mager is, maar hij krijgt er niks naars van.

Voordat dit misverstand weer naar boven komt: Vet houdt niet warm. Wel bij zeehonden, maar niet bij paarden. Dit omdat bij paarden de huid goed doorbloed is en BOVEN het vet ligt. De isolatie van je huis is ook waardeloos als je de radiatoren aan de buitenmuur hangt, he?


De diagnose is simpel: als er vet is, is er teveel gevoerd. De rest is gewoon geklets eromheen, omdat de meeste mensen graag een excuus verzinnen om maar niet te hoeven toegeven dat ze zich bij het voeren door hun emoties en omgeving laten sturen in plaats van door hun verstand.

Paarden gaan niet dood of worden niet ziek omdat ze te mager zijn, wel omdat ze te dik zijn. Natuurlijk gaan magere paarden ook wel eens dood, maar niet omdat ze dan te mager zijn, maar omdat dit mager worden een secundair effect was van een onderliggende ziekte. Het paard ging dood aan die ziekte, niet aan het gebrek aan lichaamsvet.

Heel vaak is het "mager" lijken van een paard een gebrek aan bespiering. De oplossing bestaat dan niet uit "meer eten" maar uit "meer training". Net als bij mensen. Wil je als vent mooie brede schouders dan moet je niet meer patat gaan eten, maar meer gaan trainen.

Bij mensen weten we het wel, maar bij paarden wordt die fout keer op keer gemaakt. Uiteindelijk krijg je dan een opgeblazen paard met insulineresistentie, dat nog steeds nauwelijks enige bespiering heeft, en door dat overgewicht nog luier is geworden dan voorheen en nauwelijks nog tot bewegen is aan te zetten.

Frans

Tony schreef op donderdag 2 december 2010, 2:52:


Wat een onzin! Ik zou het niet eens kunnen bekostigen om onze 6 paarden ergens op een stal te laten zetten! Hoezo moet je geld hebben om je paarden PN-achtig te houden?
Ruimte? Dat is gewoon een keuze. Voor hetzelfde bedrag dat deze boerderij met land kost kan ik ook een fraai appartementje in de grote stad nemen. Alleen wil ik paarden, dus ga ik zo wonen dat ik paarden kan houden. Maar als ik een bootje wil dan ga ik ergens wonen waar ik een boot aan mijn huis kan afmeren. En als ik op loopafstand van horeca en winkelcentrum wil wonen dan ga ik in de stad wonen. En uiteraard stem ik mijn werkzaamheden af op het soort leven dat ik wil leiden. Soms is genoegen nemen met een minder betaalde baan een voorwaarde om precies daar te kunnen gaan wonen waar je je hobbies kunt houden. Heb ik ook gedaan.


Ja, omdat ze dat gewend zijn. Een hond die een baasje heeft die hem steeds met een stok slaat blijft toch dat baasje achterna lopen. Het is dan net zo idioot om te zeggen: als ie de keus heeft loopt ie dat baasje achterna, dus hij vindt het prima dat hij met een stok wordt geslagen.
Met paarden is het simpel: als je ze niet meer voert in de stal, de deur altijd open laat, dan zullen ze in eerste instantie nog uit gewoonte in die stal kruipen, maar na verloop va tijd krijgen ze die behoefte steeds minder en uiteindelijk komen ze er nog maar zelden in.


Zelf gevraagd aan die paarden zeker? Da's net zoiets als die papagaai in de kooi die een veel beter leven had dan zijn collega's in de vrije natuur, want die hoefde niet bang te zijn voor predatoren, had nooit te maken met hongersnood, etc.

Frans

Tony schreef op woensdag 15 december 2010, 2:06:


Dat is een echte valkuil: een paard kan er zeer gezond uitzien en toch ernstige problemen onder de leden hebben: maagzweren, IR, gevolgen van ijzers, gevolgen van verkeerde zadels, gevolgen van rijsport, "stalgebreken". De kruik gaat te water tot hij barst, en dan komen de problemen pas naar buiten. Dat leidt vaak tot: verkoop paard, afdanken paard, slacht paard en ook nog incasseren van het verzekeringsgeld.


Heb je niet de middelen (tijd en geld), heb dan geen dieren. Ik vind honden die de hele dag thuis op hun baasje moeten wachten, dan een wandeling mogen maken en de rest van de avond in de mand of af moeten liggen net zo treurig als paarden die eindeloos op stal staan te wachten tot iemand ze even uitlaat. Papagaaien en andere vogels in kooitjes, daar denk ik maar liever helemaal niet aan.

Het is inderdaad zo dat een paard zelden zal laten merken als er iets scheelt. Ik heb ergens gelezen dat het paard nog altijd een prooidier is en een prooidier mag nooit zwaktes laten zien of het zal de eerste keuze zijn voor het volgende roofdier wat afkomt en daarom dat paarden zelden laten merken als er iets scheelt en uiteindelijk zal een paard nog altijd zo denken.

Heb je het al gevraagd aan de manége eigenaar ?
Ik rij ook in een manége want ik heb geen geld voor een eigen paard. (maar ik ben wel hard op zoek naar Paardnatuurlijke paardhouders, nu had ik iemand gezien die een paddock paradise had gemaakt van zijn wei dus als ik die mensen ooit bij hun wei zie ga ik ze zeker aanspreken en stiekem hoop ik nog altijd dat ik wel een paar mensen op de manége met mijn "visie" kan overtuigen, want god jezus die mensen weten daar echt bijna niets.)

Nu ik weet de eigenaarspaarden worden niet buiten gezet (ze zijn ook allemaal geschoren met hun dekentje op voor ze naar de les komen want Oh jee die 15 seconden dat ze in de koude wind staan van stal naar paddock)

Maar de manégepaarden worden wel buiten gezet. Ik ben zeker moest ik daar een paard stallen en ik vraag of mijn paard wel 24u op 24 buiten mag. Ze zullen mij waarschijnlijk vreemd bekijken en vragen waarom ik dat zou willen, maar ik denk dat ze mij dat niet zullen tegenspreken en uiteindelijk kan ik nog altijd zeggen IK beslis toch wat ik met mijn paard doe
Misschien dat je een compromis kan maken desnoods dat het paard toch al een paar uur per dag in de wei mag. Want van heel de tijd in de stal te zitten zal zijn vacht ook niet beter worden.
Ik weet nu niet hoe het zit met de vacht, maar ik denk dat die zich ENORM snel aanpast. Vorige week was mijn manégepaard nog op regelmatig op de wei geweest en die vacht was ENORM zacht en nu had hij deze week meer in de stal gestaan en ik vond nu al dat de vacht wat dunner was...
Nu ik weet niet of dat mijn verbeelding is of dat dit echt kan... Maar als je paard toch al een paar uur buiten zou mogen zal dat denk ik toch wonderen doen voor zijn vacht.

Nymphaea schreef op woensdag 15 december 2010, 12:58:


Wanneer een paard in een koudere omgeving staat, zet hij zijn vacht rechtop. En als het dan warmer wordt, legt hij zijn haren neer. Dat verschil heb jij gezien.

Frans Veldman schreef op woensdag 15 december 2010, 10:58:

Goed dat jij reageert, ik was al weer aan het binnen vetten, of zat me op te vreten
Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op woensdag 15 december 2010, 20:13:


Hup, ook aan de Atkins dan dan smelt het vet wel weer weg

Nou ik vind haar zo wankel lopen en vandaag ook staan tegen de voerbak aan dat ik de dierenarts maar weer gebeld heb. Ze komt vanmiddag kijken, hoop dat zij wat meer inzicht kan geven in het probleem.

Natasja Meersman schreef :>

-Stop met voordroog, zie ergens droog hooi vandaan te halen dat je weekt.
-Géén bietenpulp, vitaminekorrels ofwatook. Niet eens een hapje.
-Magnesiumchelaat.
-Goed bekappen, tonen terugvijlen tot in de witte lijn (haal er dus iemand bij).
-Hielen laag (ik heb je foto's niet goed kunnen beoordelen)
-Hoefschoenen met zachte zolen.
-Bewegen met de hoefschoenen.
-Rustige plek zodat ze niet opgejaagd kan worden.
-Eventueel pijnstilling of ontstekingremmers als het werkelijk zo erg is (dierenarts!)

Ben je er inmiddels definitief achter of het niks met de bevroren ondergrond te maken heeft? De afgelopen dagen heeft het in veel plaatsen gedooid en nu vriest het weer, vandaar misschien de terugval (ondergrond).

Zijn haar spieren evrder wel OK?

Groet, Pien

Nou ze is erg stram en stijf en echt mager geworden .
Dus vandaar dat ik me af vraag of het wel de hoefbevangenheid is.
Eten doen ze beiden niet overdreven veel.
Ik had nu een baal hooi die nauwelijks stoffig was en daar had ik wat van bij gelegd, omdat ik nachtdienst had. Maar goed dat hooi lag er vanochtend nog even als wat restje kuil.
Eerlijk waar ze eten echt vrij weinig en de shet staat onder de ijslander dus die moet ik echt in de gaten houden dat ze kans krijgt om te eten.

Dat bietenpulp dat ze krijgt is ook bijna niks hoor, en er zit maar 6% suiker in en nauwelijks zetmeel dus nog minder als hooi in principe.
4x daags 100 gram geweekt dus zeg 100 gram droog per dag.
De korrels zijn ook suikerarm 2% suiker en ze krijgt er zo'n 25-30 gram van op een dag. Als je bedenkt dat ze een aantal maanden geleden 300 gram brokken kreeg, vol op de wei stond en ook nog werd bijgevoerd door een buurman dan is het toch vreemd dat ze nu klachten krijgt?
Ik probeer niet eigenwijs te doen hoor, ik wil het alleen heel graag begrijpen!!

Hooi is echt een kriem hoor, zeker omdat ze zo veel morsen zelfs met rek dat ik het gewoon niet leuk meer vind, ik gooi halve balen weg blijkbaar vrij kieskeurig? Want de leverancier waar ik mijn voordroog haal heeft ook hooi, maar dat eten ze dus slecht . Misschien ook wel een kwestie van geduld en blijven voeren. Maar ja als ik dan elke keer 2,50€ op de grond zie liggen vind ik wel wat zonde. NOg los van het feit dat weken moeilijk is in de winter. Heb al 2x gestoomd met dichte ton en dat lijkt ook goed te gaan dus bied perspectief.
Nooit geweten dat paarden houden zo ingewikkeld was.
Elke boere lul hier op de dijk houd een paard, gooit er 1x per dag een kilo biks in en klaar en ik maar moeilijk doen.
Roep dat vast over me af hoor, ik had ook al een huilbaby die nu als 6 jarige nog steeds erg allergische is, geluk is met de domme

Het is niet per se zo dat een paard hoefbevangen wordt van iets dat gisteren is gebeurd! Het kan lang goed gaan, totdat de emmer een keer overloopt.

Groet, Dani

Natasja Meersman schreef op donderdag 16 december 2010, 10:11:

Ik begrijp je wanhoop. Het is een puzzel.
Als ze ook mager wordt, ligt hb door te rijk voer inderdaad minder voor de hand. Van pijn kan een paard trouwens ook mager worden. Ze staat nog steeds niet in de hoefbevangen stand met de voorbenen wat vooruit?
Begrijp ik het goed dat beide paarden knoeien met hun hooi? Dan zou je denken dat er wat aan mankeert, of in elk geval dat het niet lekker is. En je hebt verschillende hooisoorten geprobeerd? Vaak kan de overgang van kuil naar droog hooi enkele dagen voor minder eetbereidwilligheid zorgen, maar op een gegeven moment slaat de honger dan toch toe.
Wat zijn het voor korrels (25 gr) die je geeft?
Loopt de IJslander wél goed? Maar die had weer huidproblemen?
Ik ben erg benieuwd naar de bevindingen dan de dierenarts. Ik zou aandringen op bloedonderzoek om wormbesmettingen, botulisme en andere narigheid te checken.
• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Hoe zeker is het dat zij hb heeft.

Wellicht is het een idee om met je dierenarts te bespreken of ze Neutradex mag hebben tegen de verzuring van de spieren. Wij hebben hier hele goede ervaringen mee met pony die heel stijf en stram was na hb. Van pijn kunnen ze ook erg vermageren en mischien is een gedeelte van het afvallen spieratrofie. Wellicht kan je haar een gedeelte van de dag alleen zetten met haar voer en dikke warme ligplaats. Mischien dat zij door verslechtering van haar gesteldheid geen kracht meer heeft om haar voer op te eisen bij de dominantere ijslander. Laat haar liggen zo veel als ze wilt om krachten te sparen. Spierbevangenheid symptomen kunnen soms heel erg lijken op hb enkel de behandeling is anders.
Heel lastig als ze beide mocht hebben zoals onze pony.

Het is hier vloeken in de kerk maar wij hebben in de winter een dikke warme deken opgedaan bij de pony die stijf en stram was omdat ze amper liep en bij koude sneeuw en regen op haar lendenen achteruitgang zagen.

Hoefbevangenheid is inderdaad iets wat zich opbouwt. Juist het feit dat ze tot voor kort zoveel op de wei heeft gestaan en biks kreeg kan eraan bijgedragen hebben dat het nu niet goed gaat. Als het hoefbevangenheid is tenminste. Het lastige aan hb is inderdaad dat er niet een set vaste symptomen is die hb aangeeft. Hb gaat vaak in fases. Ik zou inderdaad een natuurlijke (!) bekapper laten komen (je kan bijv. op aanhcp.net kijken) - die weten meestal veel meer van hb dan reguliere dierenartsen en normale hoefsmeden. Ik zou met die natuurlijke bekapper dan een plan van aanpak vaststellen. Ik denk dat dat veel fijner voor je is, dan ben je niet in je eentje overal aan het zoeken naar oplossingen en dan allerlei verschillende meningen en aanpakken tegenkomt, maar dan is er een vast iemand die met je meedenkt.
Je zou wat pampers onder haar hoeven kunnen plakken met duct tape, haar laten bewegen en kijken of het helpt, vaak zijn ze in het begin nog een beetje voorzichtig met bewegen omdat ze bang zijn voor de pijn, maar als je verbetering ziet, dan zullen hoefschoenen een goede aankoop zijn.
En inderdaad het voordroog... ik zou zeker overgaan op goede kwaliteit energiearm hooi (duits kruidenhooi is een zeer goede keus - hollands hooi wil ook nog weleens energierijk zijn). Ik zou inderdaad niet het hooi nemen van je vaste leverancier, het moet gewoon goede kwaliteit zijn en geen vieze stoffige baaltjes. Kan je vertellen in welke regio je zit? Grote kans dat iemand dan een tip heeft. Als je goed hooi hebt gevonden, zou ik een hooianalyse uit laten voeren zodat je weet wat erin zit (niet te suikerrijk? - met duits kruidenhooi is zo'n analyse m.i. niet nodig).
Heb je een grote schuur waar je het hooi op zou kunnen slaan?
Als het hb is het inderdaad zaak dat je geen suikerrijk voordroog voert. Geen bietenpulp (ze moet als het goed is zelf weer op gewicht komen met de juiste voeding), geen brok, en geen sprietje gras. Echt alles ontwijken waar suiker in zit: zo nauw komt dat met hb.
Dan ook zorgen dat ze voldoende hooi kan eten; dus niet dat de ijslander haar steeds wegjaagt. Bijv. door 2 bakken te nemen en die een eindje uit elkaar te plaatsen in plaats van 1. Als het nog niet overgaat, dan zelfs apart zetten want het is belangrijk dat ze goed kan eten.
Maar goed, dat zijn allemaal tips voor als de hb eenmaal is vastgesteld.
Heel veel sterkte, en ik hoop dat je snel een oplossing kunt vinden!

Nee Nils ga niet aan de atkins...Dan waai je weg!!!

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.