Oh ja, die extra zorg kost je hoofdbrekens en geld, da's zeker.
Ik heb voordat de diagnose duidelijk was, ook kapitalen uitgegeven aan bloedonderzoek, foto's, ander hooi, hoefschoenen, supplementen, chiropractor etc. etc.
En dat terwijl ik al vanaf het begin een vermoeden had dat ze Cushing had............

Ik heb op dit forum eens gelezen over het doorgaan van alle 4 de seizoenen, voordat een paard/pony weer de oude is. Maar ik weet niet meer exact in welke context dat was. Of dat ook met verwaarlozing te maken had, weet ik niet meer zeker. Volgens mij heeft Pien dat een keer genoemd. Pien?

Zou alleen voor hoefschoenen geven al helpen? Achter heeft ze één voetje wat zeer doet volgens de hoefsmit. En iemand ervaring met hoefschoenen bij hoefbevangen paard?

Jammer dat je die medicatie niet op proef kan proberen, Terwijl ze wel zo pijnstillers voor schrijven. Maar andere DA had ik verzonnen ja dat is waar.

Ik blijf altijd zo piekeren als het met een dier niet goed gaat , maar ja jullie vast ook anders zat je niet op een forum wsl
En dan te bedenken hoeveel mensen hun dieren vreselijk overvoeren, nooit een smit langs laten komen, niet enten en die beesten gaan gewoon door. Laatst was de pony van de buren zelfs in de sloot gevallen, niets aan over gehouden, nou als ik zo iets heb is het altijd goed raak, geluk is met de domme

MarshaBart schreef op woensdag 8 december 2010, 11:13:


Ja, ik zeg dat altijd. Maar dat is mijn eigen interpretatie/ervaring van hoe het hier gaat. Een paard moet kunnen aarden, sommigen hebben daar een tijdvoor nodig. Bij elk nieuw paard dat hier binnenkomt rekenen wij op een jaar waardoor we door alle seizoenen zijn heengegaan met zo'n dier. Pas daarna kun je de balans opmaken; wie is hij, wat zijn zijn gewoontetjes, wat vind-ie fijn, heeft-ie het in de winter moeilijk, heeft hij zomereczeem, is hij geaard in de groep etc.

Tuurlijk ken je zo'n dier al eerder, maar door de seizoenswisselingen krijg je een heel compleet beeld van zo'n dier (en hij/zij van ons).

Groet, Pien

Natasja Meersman schreef op woensdag 8 december 2010, 10:53:

Je geeft toch geen kuil mag ik hopen?
Het kan nog steeds gewoon hb zijn, die opgelaaid is door de seasonal rise waar Lies het over heeft. HB balanceert op een randje: het gaat lang goed, dwz je ziet er niets van en ineens is het fout, dwz ineens zie je verschijnselen. De verhoogde cortisolaanmaak die paarden in de herfst nu eenmaal hebben, kan haar nu ook parten spelen.

Sinds een week heb ik hier een paardje staan, bij vorige pensionstalling in elkaar getrapt, diertje zat onder de bijtwonden. Drie dikke kogels, kreupel, koorst + ontzettend veel zand in zijn buik.
Kon al tijden niet meer bij het voer komen, eigenaresse van 19 jaar was 's morgens net bij ons geweest om te overleggen of hij hier kon staan. 's Middags zou ze beslissen... totdat ze bij haar paardje kwam wat net eventjes voor de zoveelste maal in elkaar getrapt was. Met spoed dezelfde avond hier nog naar toe gehaald...

Apart gezet in de paddock, twee dekens op (stond te rillen op z'n benen) voer gegeven waar hij dankbaar van begon te eten. Had inmiddels behoorlijke pijnstiller gehad van de da.
Gaat inmiddels goed, hij wordt vrolijk en alert... krijgt nog wel pijnstilling. Ook flinke porties gekookt lijnzaad. Afgelopen zaterdag ongelofelijk veel zand naar buiten zien komen.

Mijn vraag is.... deken ophouden of niet? Inmiddels zover dat er alleen 's nachts nog een dunne regendeken opligt. Meiske staat open voor alles wat goed en gezond is voor haar paardje (kruizing Appaloosa + Fries; een ongelukje) Heeft best een mooie dikke vacht wonder boven wonder. Staat sinds het najaar dag en nacht onder deze regendeken, had het uiteraard koud door te weinig eten. Nu krijgt hij genoeg dus geen enkel signaal van koud hebben. Hoe gaat jullie om met het afbouwen van dekengebruik tijdens de winter. Uiteraard blijft ik kijken.. bij het minste of geringste zou ik de deken op kunnen doen.

Wat en hoe zouden jullie dit doen?

Aafke schreef :

Als je nu al zover bent dat een regendeken voldoende is kun je hem er ook aflaten. Mits het paard een schuilstal heeft. Je merkt het immers gauw genoeg als het paard het koud krijgt.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 8 december 2010, 16:21:


Schuilstal is helaas nog niet klaar, zijn we als het ware "uitgewinterd".. dak is klaar. Nu alleen de wanden nog. Ze kunnen er nog niet in... misschien volgende week wel (hopen dat het dooi wordt, dan kunnen we de verse houten planken er tenminste aanmaken)

Aafke schreef :

Ja, dan weet ik het niet, ik kan de wintervacht immers niet zien van hieruit.
Als ze regelrecht uit een stal komt is het wat dubbel, vind ik. Als ze wel zonder deken buiten kon heb je al meer kans dat het gewoon goed gaat zonder.
Je woont bij je paarden dus je kunt tussendoor effe checken, dat scheelt.

Ik persoonlijk zou hem dan oplaten als ze geen schuilstal heeft en niet veel gewend is.
Er is toch al zoveel veranderd voor haar, dit is misschien niet het moment om haar dan ook nog te gaan afharden. Ze staat misschien wat onder stress, nieuwe dingen, moet zich een beetje waarmaken in de groep. Kan ze wel voeldoende bij haar hooi?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op woensdag 8 december 2010, 16:35:


Hij stond al dag en nacht buiten, kon niet in de schuilstal.. werd hij uitgejaagd. Teveel paarden op één klein stukje grond + één voerplek. Geluk dat het meiske dagelijks ruim anderhalve kilo brok bijvoerde...


Hij hoeft zich nog niet waar te maken, staat nog apart. Bewust voor gekozen met deze bikkelharde grond. Paddock opgedeeld in tweeën. Kan dus eten zoveel hij wil, kennis maken met onze beide haffies met draadje ertussen. Hij lijkt rustig en ontspannen. Loopt nog niet zoveel, waarschijnlijk nog behoorlijk gevoelig ondanks pijnstilling. Alhoewel hij niet kreupel loopt. Kogels zijn ook al behoorlijk geslonken.

ze krijgt wel voordrooghooi maar van een goede kwaliteit. Door een grote fouragehandel hier in de buurt heringepakt. Het is 60-70% droge stof. En grofstengelig in de bloei. Ze krijgen langzaam gevoerd en minimaal 5x daags dus daar ligt het probleem niet.
Hiervoor kreeg ze nog musli en brok en bijgevoerd zonder dat ik het wist , wortel en brood en stond ze regelmatig op het gras . Ik kan me dus niet voorstellen dat het de voeding is.
Ze is sowieso niet zo'n vraatzuchtige shetlander. Als de ijslander nog aan het grazen is staat zij al lang weer in de paddock. Moeilijk hoor, vooral ook omdat het mijn eerste paarden zijn.

Zoals ik al eerder schreef, zorg voor RX'en van die voeten zodat je tenminste weet 'wat' je moet gaan behandelen.
Als je geen foto's wil laten nemen en verder bouwt op een mogelijke piste van HB, laat je paardje dan ook alsdusdanig vakkundig bekappen.
Lukraak medicatie toedienen vind ik niet echt een goeie optie!

Koen

Eigenlijk ontkom je niet aan een aantal onderzoeken om uit te sluiten wat het NIET is en dan langzamerhand toe te werken naar wat het WEL is.

In mijn geval hield dat in eerst x rays, daarna bloedonderzoek op insuline-resistentie, daarna aanpassing van haar dieet en graasuren, gecombineerd met hoefschoenen, graasmasker,magnesium en chiropactor, daarna (we waren inmiddels een jaar verder waarin de klachten redelijk onder controle waren) onderzoek in Emmeloord. Dat was omdat in oktober de klachten verergerden, ondanks strikte handhaving van alle maatregelen.

Pergolide is een echt medicijn en wordt niet verstrekt zonder recept vd DA.
Het kan in hoge concentraties nadelig werken op de hartkleppen.

Als dit je eerste paardjes zijn vind ik dat je het, wat hun voeding betreft al heel bewust en goed doet!

Wat is het nut van Rx als het hoefbeen gekanteld is? Dat je de mate van kanteling ziet ofzo? HB is toch HB of zie ik dat verkeerd?
Bloedafname zal ik zeker laten doen binnenkort, ga even goed bekijken wat ik dan moet laten prikken. Hoefschoenen ben ik ook naar op zoek, heb een soort gevonden die speciaal voor HB bedoeld is alleen degene die ze voor weing verkoopt is niet snel met leveren dus even op zoek naar een ander adres

Dat is het nu precies, waar haal je de wetenschap dat het hoefbeen gekanteld is?

Koen