Geweldig.
Ben zó blij voor je en zal de ziekteverschijnselen in mijn achterhoofd houden.
Wie denkt er nou aan zand in de darmen als een paard beroerd loopt. JIJ uiteindelijk.
En ik hopelijk in het vervolg, als er weer iemand is met zulke problemen.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 16:56:


Ik durf wel te roepen dat mijne niet zo koliekgevoelig is (nok nok)...
Vader is Atlantic.

Marlies Sanders schreef op maandag 22 november 2010, 13:16:

Zijn jouw paarden ook nog ergens anders mee 'schoongemaakt'? Ik heb altijd begrepen dat lijnzaad het zand niet meer meeneemt als er echt veel in zit.

Hadden jouw paarden ook aanhoudend last van slappe mest?

De Welshpony van een vriendin van mij heeft hier sinds een tijdje last van. Het komt er soms uit als water... Ook veel onverteerd voedsel in zijn mest en hij gedraagt zich continue gespannen (duidt op pijn?). Hij is laatst n.a.v. mestonderzoek ontwormd, maar het betert maar niet...

Groet, Dani

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 16:25:


Ja inderdaad.
Ik weet dat jij er anders tegenover staat.
En ik vind het ook zeer interessant allemaal.
Maar Jammie was ook om sentimentele reden gefokt.
Ik weet dat zijn vader ook zou passen binnen jouw visie.
Maar voor mijn zus, is hij gewoon een mooie match met haar merrie.
Zijn kleur is alleen maar een leuke bijkomstigheid.


Ja tuurlijk, daarom dat ik dat ook nog niet gedaan heb.
En zolang dat het rationele de bovenhand houdt, ik dat ook niet ga doen.

Slecht verteerde mest kan ook aan kiezen liggen heb ik begrepen, dus misschien de moeite waard om dat eens na te kijken.

Laufeya is trouwens een ijslander geen haflinger , nachtdienst gead en dan ben ik niet zo helder

Natasja Meersman schreef op maandag 22 november 2010, 18:50:

slecht verteerd voedsel

Bedankt voor de tip, zal het doorgeven!

Groet, Dani

joop schreef op maandag 22 november 2010, 12:10:


Tja Joop, volgens mij is dat niet buitengewoon...
Wij hebben hier ook verschillende kolieken gehad, maar nooit op de wei...
In de winter, wanneer onze wei niet bereikbaar meer is en onze paarden aan huis staan in de paddock, dan gebeurt het.

Apache, mijn eerste paard, is eraan gestorven. 's Ochtends nog monter, alles tussen de merries regelen, dan opeens niet meer eten, stilstaan als een standbeeld. Nog gemest maar geen darmgeluid meer. Heel de dag mee gaan wandelen, twee keer opgegoten met parafine, 's nachts gestorven... De grootste schok van mijn leven. Van alles naar niets op minder dan 12 uur tijd. Apache, onze clown...
Zou een darmverdraaiing geweest zijn...

Indy heeft ook al een paar keer koliek gehad, door verandering van hooi.

De laatste keer had ze verstoppingskoliek, ook opgegoten met parafine.
Achteraf bleek ze van Mel niet te mogen drinken. Nu staan er drie drinkbakken in de paddock.

Sela heeft al lichte koliek gehad, Mel en Couscous nog nooit.

Een beetje verderop hier, is een paardenpension, de paarden staan héél "rudimentair".
Grote weides, een pluk hooi, (op het zand), groen water, een biet en een schep spelt (in de winter) NOOIT een ziek paard, NOOIT koliek. Wel paarden waarvan men aan het einde van de winter de ribben kan zien.

Tja...

Marianne

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 14:22:

Apache, die aan koliek gestorven is en Indy, die koliek-gevoelig is: allebei bonte paarden, Sela, licht koliekgevoelig: een bont paard.
Mel en Couscous, nog nooit koliek: bruintjes!

Marianne

marianne laenen schreef op maandag 22 november 2010, 19:34:

I know !
laat ik de mijne er ook maar aan toevoegen
Maninka : vos met sabinobles en LA.sok: 22 jaar terug, zware koliek, still alive
Shona (haar dochter) leopard-vos met sabinobles en 3 sokken : 15 jaar terug paar x lichte koliek door grasbrok, still alive
sindsdien (nok-nok-op-mereltjes-houten-kop) géén problemen meer gehad
gewoon goed verwaarloosde paarden lamemasègge !

maninka heeft overigens een zwak stuk in de endeldarm,
kwam aan het licht bij rectaal-touché toen ze 4 was,
werd toen gewaarschuwd dat dat kon problemen geven
ze is ondertussen 25 en nog in leven,
dus darmproblemen kunnen aanwezig zijn maar hoeven niet tot uiting te komen,
de zwakke plek werd toen toegeschreven aan 'waarschijnlijk een vorig rectaal onderzoek'
het zou me verwonderen ......

Bizar dat keur verband kan houden met koliekgevoeligheid.

Kyliam is stekelvos, of hoe noem je dat? Vader en moeder allebei schimmel. Ras arabier.

Intressant topic!

Danielle Zontrop schreef op maandag 22 november 2010, 20:08:


stekelvos staat voor roan, dat is nog anders dan wat je bij arabieren ziet,
dat is zo hier en daar een wit haar ertussen,
is meer iets rabicano-achtigs dat ook wel te maken heeft met excessive-white
wat ook bij veel arabieren voorkomt, muchas patas blancas !
jouw Kiliewillie heeft maar één wit voetje (eigenaardiggenoeg RA)
maar wel een doorlopende bles ik vermoed tot in zijn onderlip

zijn het vandaag echt enkel mensen met gebleste en gesokte vossen of gepainte paarden die reageren op dit koliekgevoelige topic ?

Ik dacht juist het tegengestelde...
Linda en Ellis staan al 14 jaar op het zand, zijn al langere tijd "niet fris" maar nu pas koliek?

Peter Donck schreef :
]

Sh*t, Winner was ook een vos met één wit sokje (rechtsvoor).
Kolere zeg....

Groet, Pien

Tja Piet , daar achter te komen moesten ze toch eerst die koliek krijgen, jij die hoevendag organiseren zodat Esther erachter kon komen, eer wie eer toekomt he.

Peter Donck schreef op maandag 22 november 2010, 20:23:


Nee.

Indy - quarterhorse merrie bay, geen aftekeningen