Toch maar in reprise want dit laat me even niet los. Ik ben er wat dieper ingedoken.
Vooropgesteld dat ik het helemaal eens ben met stellingname van Jantine tegen het gepruts en kwakzalverij
http://www.kwakzalverij.nl/367/Colloidaal_zilver_CZ_http://www.kwakzalverij.nl/1100/Bedrog_met_colloidaal_zilveretc.... (maar gepruts en kwakzalverij vindt je nu eenmaal overal in, of je nu naar paardenbeleerders kijkt, waarvan het gros nog nimmer van OC gehoord heeft of naar de huisarts gaat die vrolijk codeïne uitdeelt tegen taai slijm waar je net zo goed, misschien wel beter een koppie thijmthee kan nuttigen, of fenegriek als je daar tegen kan en geen hartkwaal (bloedverdunner) hebt).
Volgens mij ben je gewoon dom als je op goed geluk, ongeïnformeerd al dan niet organische verbindingen, zilverzouten gaat nuttigen waar ik als ex-fotograaf (in het nog chemische tijdperk van de fotografie) een hele cursus voor gevolgd heb om daar veilig mee om te gaan.
Wat ik dubbelgetikt vind, maar dat kan aan mij liggen
, is homeopatisch verdund colloïdaal zilver... je hebt dus een oplossing van enige ppm, laten we voor het gemak zeggen 10 ppm (die 10 ppm is weinig maar je weet tenminste redelijk zeker dat die erin zitten!) en die verdun je dan zoveel mogelijk, al schuddend, zodat je heel heel zeker weet dat er niets meer in zit.... Sorry maar hoe simpel kunnen mensen zijn?
Dat het niet "approved" is weten we wel:
http://www.fda.gov/AnimalVeterinary/NewsEvents/CVMUpdates/ucm127976.htmmaar er zijn zoveel met zekerheid wél werkende medicamenten niet toegelaten (in USA, of in NL, of in EU) simpelweg omdat de fabrikant de toelatingsprocedure niet wil doen (daarom zijn er relatief zo weinig medicijnen voor paarden wettig voorhanden!). Dat iets niet approved is zegt dus geen lor helaas.
Uitwendige en in vitro resulaten met zilver zijn qua ontsmettende eigenschap ongeloofwaardig goed. Koper bijv. doet dat inderdaad ook maar is evenals lood e.a. zware metalen veel giftiger voor zoogdieren dan zilver.
Zilvercoated pleister is in lijn hiermee wel "approved" en gaat, speciaal bij ernstige brandwonden, infecties tegen.
Maar, andere kant, als ik het goed begrijp gaat de kern van waar het bij colloÏdaal zilver om gaat, om een lage concentratie van de *metalloïde* in water. Dus persé geen zilverzout of vage organische verbinding. De lage concentratie zou juist essentieel kunnen zijn daar bij gering hogere concentraties de boel alweer gaat clusteren en andere moleculaire vormen aanneemt (Jantine tik me aub op de vingers waar en waarom ik onzin schrijf - dit is mijn vak niet!).
Het spulletje is makkelijk en met een uiterst primitief "laboratorium" zelf te maken d.m.v. elektrolyse. Dat hier ook weer een percentage mensen dommigheden begaat waardoor in feite "de proef mislukt" doet er niets aan af.
Nu kan ik helaas nergens een dubbelblind onderzoek vinden op grond waarvan gesteld kan worden dat deze vorm van colloïdaal zilver, dus 5-10ppm waterige oplossing, niet werkt (zich dus niet significant onderscheidt van placebo). Waarom niet? Wat is er simpeler een nepmiddel of wangedachte definitief af te serveren dan deze methode?
Want dat is zoals ik het lees het betoog van Jantine: "die paar ppm metallisch zilver zullen geen kwaad kunnen maar het helpt ook geen moer", maar zonder die vergelijkende resulaten mag je dat nmm niet stellen.
Nu herinner ik me dat Wil eerder zeer enthousiast was over praktische toepassing... weet jij er meer van te vertellen Wil?
Weet iemand toevallig wel van dubbelblind onderzoek hierover?
Literatuur:
R. Roy e.a. (2007): Ultradilute Ag-aquasols with extraordinary bactericidal properties: role of the system Ag–O–H2O. Materials Research Innovations 2007 VOL 11 NO 1
Gezondheid
