Martina schreef op dinsdag 28 oktober 2014, 10:18:


Het is inderdaad een mogelijkheid.
het heeft alleen zo lang geduurd , iets meer dan twee weken dat ze zo slecht is geweest.
Ik zou wel graagwillen weten wat er is geweest, al is het maar om herhaling te kunnen voorkomen.
Player is er nu stilletjes aan bovenop aan het krabbelen, ze voelt zich beter, er zit weer een beetje pit in, haar ogen staan weer helderder en ze eet haar bak pulp, luzerne en grasmix (laatste twee zijn extraatjes) goed op. Wat ze nog altijd niet echt wil is hooi. Daar eet ze 's nachts nauwelijks van. Wat ze overdag eet kan ik niet checken omdat ze dan met 3 samen staan.
Ze eet wel graag van dat ultrafijne, in plastic verpakte stofvrije hooi, maar ik wil eigenlijkdat ze weer haar gewone hooi gaat eten.

Elk paard heeft recht op een staart

Ook hier in de buurt veel koliekgevallen, zei mijn DA.
oorzaak niet echt bekend, blijft zowat gissen.

Schrikken hoor, als je je paard zo aantreft. Fijn dat hij het gered heeft!

Elk paard heeft recht op een staart

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 29 oktober 2014, 9:30:

Jemig, ja dat is wel lang. Hier was het pats boem in 1x raak en na 4 dagen weer weg. Maar ja, ik heb ook geen idee wat hij feitelijk waar en voor hoe lang gegeten heeft....
Zo irritant ja. Had er ook moeite mee hem weer de wei op te sturen waar waarschijnlijk 'iets' de oorzaak was. Overal gezocht maar vond vooral paddenstoelen en slijmzwammen, van wat zichtbaar was...
In ieder geval heel fijn dat ze weer eet en energie op kan doen om beter te worden! Hoe is het nu met de dikke benen?

Fijn te lezen dat Player toch weer opknapt, wat kan je je toch een zorgen maken he...
Nu maar hopen dat het hooi ook weer aantrekkelijker gaat worden!
Beter voor Svenja ook.

Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op woensdag 29 oktober 2014, 10:28:


Ja, pak van mijn hart hoor;
Ik hoop ook dat ze weer hooi gaat eten en dat die ribben en die zonk achter de ribben weer verdwijnen, is niet leuk haar zo mager te zien.

@ Martina: Haar dikke benen zijn weer helemaal normaal nu.

Elk paard heeft recht op een staart

Hier de tweede met diarree. Eerst Boully heel erg dunne mest, die is er nu zo'n beetje van af en nu heeft Lotte het. Andere twee hebben geen last, maar die hebben nooit darmproblemen.
Buikpijn zie ik niet bij ze, maar ik houd het in de gaten.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

He bah, Els, toch altijd spannend als ze niet normaal zijn, he, inderdaad maar goed in de gaten houden...

Groetjes Marlies

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 29 oktober 2014, 9:30:

Dan zou ik haar dat ultrafijne hooi geven!
Buck heeft jaren af en aan mestwater geproduceerd terwijl hij super verantwoord grofstengelig hooi kreeg. De mest zelf werd langzaam maar zeker steeds zachter en natter. Na een hele omweg van uitzoekerij en een vaag koliekgeval leek de meest aannemelijke verklaring dat hij door zijn verslechterde gebit (22) dat grove hooi niet meer weg kreeg. De eerste voorvertering is dan al niet goed en dat proces wordt verderop in het darmstelsel niet meer 'rechtgetrokken'. Slechte vertering dus.
Dun fijn hooi in een net aanbieden zorgt voor prima mest. Ook blijven zijn flanken dan gevuld; ten tijde van de natte schijterigheid waren die altijd hol, ook al zat er vulling in de vorm van grof hooi in. Aan de flanken kan ik inmiddels herkennen hoe het er van binnen aan toe gaat. Hij krijgt nu structureel fijn hooi dat ongeschikt lijkt voor paarden, schapenhooi, en doet het er uitstekend op.

Christel Provaas schreef op woensdag 29 oktober 2014, 14:02:


god ja, dat is ook wel door mijn gedachten gegaan om dat fijne hooi dan maar te blijven aanslepen voor haar.
Ik de nk dat het bij haar gewoon wel een 'wat vind ik lekker' issue is nu. Ze is zo'n kieskeurige viesneus en als ze iets lekkerder geproefd heeft dan wat ze normaal krijgt, eet ze dat gewoon niet meer. Natuurlijk trekt dat wel bij na een tijd - ze moet wel Maar nu is ze al mager, daarom mijn twijfel om het toch te doen. Ze verteert het normaal gezien nog prima , tanden zijn goed, tandarts komt jaarlijks. Dat van die flanken is héél erg herkenbaar, erg he , die holle flanken...
Elk paard heeft recht op een staart

Stel je paard heeft een kleine hoeveelheid horzeleitjes van z'n groommaatje af gelikt... hoe snel merk je zoiets? Als je het al merkt... Geeft dat later problemen als we verder in de cyclus zijn? Normaal zijn de aanvallen van horzels hier te verwaarlozen, maar dezer zomer zat Tofik een aantal keren helemaal onder.
Ik heb de eitjes meteen de zelfde dag er altijd af gehaald maar aangezien die 2 altijd met elkaar bezig zijn is de kans groot dat er een hoeveelheid in Jack verdwenen is. Tofik, met de meeste eitjes (valkkleurig, lekker handig, not...) is al ontwormd op basis van z'n eitelling. Z'n groommaatje Jack hoeft niet ontwormd te worden op basis van mestonderzoek... Wat is wijsheid... toch maar ontwormen vanwege die paar eitjes en de mogelijkheid dat...?

Martina schreef op vrijdag 31 oktober 2014, 10:51:


Een paar horzellarven geven geen probleem. Er wordt zelfs soms gesuggereerd dat ze een positief bij-effect hebben (k weet niet meer wat..).
Wormkuren hebben ook vervelende bijwerkingen, dus het wordt afwegen welk kwaad het minst zwaar weegt..
Hoe deed je dat andere jaren? Of had Tofik nog nooit eerder zoveel eitjes?

Coralie schreef op vrijdag 31 oktober 2014, 14:34:

Positief effect, dat zou wel fijn zijn
Ja, dit jaar is dus inderdaad opeens uitzonderlijk veel. Normaal 1 dag 5 eitjes aan een voorknie of iets in die orde grootte. Nauwelijks wat dus. Nu zat juist die met de schutkleur helemaal onder gmbl. En ook nog es precies op de groomplekken, de smeerlappen... z'n hele schoft zat onder bv.
Flame had er ook wat aan een kogel, maar dat is verwaarloosbaar zoals het normaal altijd ging. Die ga ik zeker niet ontwormen.

Bij ons zijn zoveel horzels dat aan het einde van de dag in de zomer de horzels gefrustreerd rondvliegen omdat er geen haren meer zijn zonder eitjes om een nieuw ei aan vast te plakken. Ik haal ze meeste dagen weg met schuurpapier, dat gaat het makkelijkste.
Aan het einde van de zomer hebben de paarden steevast een periode dat ze met hun tong hun gehemelte jeuken omdat de eitjes door de mondslijmvliezen een weg naar binnen vinden.
Ook nu worden er op warme dagen nog steeds nieuwe eitjes gelegd, ik denk dat het bijna over is. Dan gaat er steevast een wormspuit in. In de mest zitten dan een soort garnalen.
De horzellarven kun je niet op laten testen omdat de larven niets uitscheiden in de mest. Ze zitten aan de wand van de maag totdat ze 10 maanden later klaar zijn om via de mest naar buiten te komen en weg te vliegen.
Wil je huiveren? Google images > bot fly larvae stomch horse > brrrrr!

harry11 schreef op zaterdag 1 november 2014, 13:26:

Brrr indeed Zou inderdaad fijn zijn als dat in m'n preparaat zichtbaar zou zijn, maar helaas. Jij en ik zitten aan de uiteindes van het 'horzelcontinuum'... Bij jou heel veel, bij mij niks of nauwelijks wat. Jij ontwormt er standaard tegen, ik ontworm er standaard nooit tegen.
De vraag is dus, waar ergens op die lijn ga je over van 'verwaarloosbare hoeveelheid, ik ontworm niet' naar 'nu toch ontwormen (ook al is het voor de andere wormen zwaar onnodig)'...?
Dat jeuken aan de gehemeltes heb ik hier nog nooit gezien. Ook niet nadat Tofik de horzel-magnet was. Ik neig naar niet ontwormen.

Hoi Ingrid,

Sorry, ik heb door omstandigheden heel lang niet op de site gezeten en zag nu pas je bericht. Helaas is Don Carlos op 10 maart 2014 ingeslapen, niet door de narcolepsie maar door ouderdom en ataxie aan achterhand. In overleg met dierenarts heb ik hem toen moeten laten inslapen zodat hij pijnvrij bleef.
Hij is 24 geworden ondanks zijn grootte (183 m) dus je hoeft je geen zorgen te maken dat je paard er niet oud mee kan worden. Bij Carlos was het geen aandoening in rug e.d. (heb ik uit laten sluiten door foto;s e.d. in kliniek)

groetjes,

Mariel