Jolien Vermassen schreef op zaterdag 21 november 2009, 16:51:


Toevallig heb ik jaren geleden een IJslander gehad. Met een verslagen droes.
Helaas waren verschillende lympheklieren in zijn koppie aangetast en daardoor kreeg hij vochtophopingen IN zijn hoofd. Vooral de onderzijde van de kaken was soms een groot probleem. Een pompelmoes was nog zachtjes uitgedrukt bij dit dier. Hoe het ooit ontstaan is weet ik niet, toen was hij nog niet mijn eigendom.

Z'n hoofd kon opzwellen tot 2 x normaal. Als de druk te groot werd droop het vaak via z'n kin, de huid dus, eruit. Dit was zeker weten lymphevocht. Het is een nagenoeg transparante vloeistof en ruikt (mier)zoetig.
Heel vervelend voor het dier. Toch had hij er vaker geen- dan wél last van.
Ik heb nog eens de moeite genomen om het goed te laten onderzoeken, omdat ik wilde weten of er geen permanente oplossing was voor dit dier.
Die was er dus niet. Een eenmaal aangetaste lympheklier gaat nooit weer volledig functioneren. Dit is hetzelfde probleem bij een z.g. olifantspoot bij een paard.
Een been wat altijd veel dikker blijft als normaal. Met beweging slinkt het... maar na 1 dag stilstaan is het been weer net zo dik.
Lymphekliermassage helpt enigzins, maar ook niet afdoende.

Bij Chaser was dit om de e.o.a. reden, onvoldoende capaciteit om rommel af te voeren, kennelijk ook aan het gebeuren. Echter waren wij daar wél op tijd bij en door massage/drainage (door een NAET therapeut) hebben we hem helemaal weggekregen. Dit is dus genezen.

Wat je DA bedoeld is dat misschien niet de lympheklier zélf opzwelt.... maar het hele gebied er rondomheen. Door het niet afvoeren van de afvalstoffen.

Maar Jolien, het is helemaal niet gezegd dat dit het ook is bij jouw paard.
Kan net zo goed een lichte ontsteking of zo zijn...

Groet,

Wil.

vagebond schreef op zaterdag 21 november 2009, 18:38:


ja keurig geweekt. Onze paarden hebben de eerste keer verstopping opgelopen met compactgras. Sindsdien zijn ze er gevoeliger voor en is het ook al eens gebeurt met gewoon gras en gewone kuil...

Wil schreef op zaterdag 21 november 2009, 18:45:


Inderdaad, ik hoop echt dat het niet zoiets is. Hopelijk gaat de bol weg met de medicatie.
De DA heeft gezegd dat het een vrij 'neutraal' middel is en vaak gebruikt wordt en dat het niet specifiek voor droes is.. Maar het is op basis van penicelline... Meer weet ik ook niet. Grrr, heb echt niet veel uitleg gekregen van DA, die moest 'dringend' weg. Jeetje!

Ik kan nu niet meer doen dan afwachten... We zien wel over een aantal dagen. Als de bol dan nog niet weg is laat ik hem nog eens komen. (hopelijk heeft die dan meer tijd... )
Ik hou jullie op de hoogte!

Groetjes
Jolien

Arabesk schreef op zaterdag 21 november 2009, 17:53:


Om nog meer in detail te treden: als het echt niet gaat, ga ik voor het paard staan met mijn gezicht naar hem toe, dan een stuk door m'n knieën zodat ik met mijn hoofd onder de nek kom. Mijn armen sla ik om hem heen en mijn handen komen bij elkaar bij de schoft. Dan kom ik omhoog door de buiging uit mijn knieën te halen en duw mijn schouder tegen de nek (niet met een klap of zo, zie het maar als een innige omhelzing).

Mijn handen blijven op de schoft, ik duw met mijn schouder zo hard mogelijk tegen de nek. Het paard wordt niet omgeduwd doordat ik hem met mijn handen op de schoft naar me toe trek. Ik knijpt de nek als het ware dicht met mijn handen aan de bovenkant en de schouder aan de onderkant.

Mijn armspieren houd ik gespannen en met mijn schouder houd ik de druk ook op de nek, maar m'n schouder gaat wel langzaam naar boven, zodat ik de prop in de nek langzaam omhoog duw. Het werkt net zoals een tube tandpasta leegknijpen. Als je een stuk heel goed uitknijpt, dan een stuk wat minder en dan weer goed, blijft er wat achter. Daarom dus over de hele lengte goed de druk er op houden.

Het is natuurlijk niet erg vriendelijk, maar liever dat dan dat een dierenarts een slang door de neus ragt.

Unartica schreef op zaterdag 21 november 2009, 14:22:


Indy heeft dit een keer of 4 gehad en alle keren kwam het vanzelf goed nadat Jack haar keel zachtjes masseerde in de richting van de maag. Je voelde daar echt een bobbel (prop) zitten. Toch waren dat best spannende momenten voor ons. Ik had al die keren de DA al gebeld maar kon die gelukkig afbellen omdat het probleem binnen een half uurtje opgelost was.
Het zit iedere keer op dezelfde hoogte, vrij hoog, net na het strottehoofd en Indy krijgt dit als ze heeft lopen schrokken, drie van de vier keren nadat de hele groep in galop van de weide afkwam en zij haar hooi begon op te schrokken. Die ander ekeer was nadat ik iemand anders op haar had laten rijden in de les en ze daar helemaal van over haar toeren was en gestresst haar hooi begon te eten.

Inmiddels hebben we dus geleerd dat Indy helemaal rustig moet zijn voordat ze mag eten.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 21 november 2009, 22:47:


Volare heeft dus hetzelfde sinds die verstopping met compactgras. Ik denk dat het ook aan de neurotische tik ligt die dravers over het algemeen hebben. Iets in die maffe kop denkt dan: "JAAAAA SNEL ETEN ETEN ETEN VOORDAT IEMAND ANDERS HET OPEET!!!!!"

Arno8 schreef op zondag 22 november 2009, 0:29:


Over het algemeen en in de groep is Indy een heel rustig paard, die zich niet laat opjagen of gek maken. Mensen die haar niet kennen en haar voor het eerst zien vinden haar juist een beetje sloom overkomen (met van die slaapkamer ogen).
Totdat ze een versnelling hoger gaat dus. Ze kan dan heel gehaast zijn.

Groet, Pien

Arabesk schreef op zaterdag 21 november 2009, 9:56:


Wat zie ik daar? Ben jij vandaag jarig?
Proficiat en een fijne dag gewenst van Jack en mij. Yes!

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op zondag 22 november 2009, 9:00:


Ik onderschrijf dat! Gefeliciteerd!

ohw ik zie nu dat er zo'n feest poppetje bij mijn naam staat, tja dan kan ik het niet meer ontkennen

Thanks

Arabesk schreef op zondag 22 november 2009, 10:53:


Gefeliciteerd!

Danielle Zontrop schreef op zondag 22 november 2009, 10:56:


Van mij ook!

Spirithorses schreef op zaterdag 21 november 2009, 22:47:


De pony waar het bij mij mee gebeurde leeft intussen niet meer, het is ook maar 1 x geweest. Bij het eten van een halve appel, die hoef je blijkbaar volgens haar niet goed te kauwen, maar zo doorslikken was eigenlijk iets teveel van het goede...Sindsdien gaven we kleinere stukjes en is het niet meer gebeurd.
Ik heb denk ik ongeveer hetzelfde als Jack gedaan, de bobbel en erom heen voorzichtig een beetje bewerkt om t zo maar te zeggen.
Ja ook van hier de felicitaties maak je er een feestje van?
En hoe is t nu met Vanilla dan?
Groetjes Marlies

Arabesk schreef op zondag 22 november 2009, 10:53:


Lang zal ze leven!! Lang zal ze leven in de gloooooooriaaaaaa...

Fijne dag!

Ik heb inmiddels de zaadhulsjes gevonden op die duitse site. Gelukkig kon ik de bestelling van de vlozaden annuleren. Dus straks heb ik alsnog de zaadschilletjes. Het kost ff wat moeite, maar dan heb ik ook wat .

Groetjes Jolanda