Met belangstelling las ik het uittreksel van het boek "paard natuurlijk" en de veelgestelde vragen en reacties op het al dan niet gebruik van een paardendeken. Veel is m.i. mede afhankelijk van weer en persoonlijke omstandigheden, en huisvesting. Wat mij opvalt als lezer van het forum paard natuurlijk, dat onvoldoende aandacht besteed wordt aan natuurlijke materiaal keuze als het gaat om de aanschaf van een paardendeken. Veelal wordt gebruik gemaakt van kunststof dekens, fleese, nylon e.d. Zelden wordt na het rijden gebruik gemaakt van natuurlijke materialen zoals wol en/of katoen. Wol is een ademend natuur product, huidvriendelijk, warmte en vochtregulerend, het zorgt ervoor dat vocht wordt opgenomen, naar buiten wordt getransporteerd en aan de buitenlucht wordt afgegeven, daardoor voelt het paard onder de deken warm en droog aan. Deze eigenschappen maken wol van nature comfortabel en uitermate geschikt voor toepassing in de paardensport. Bovendien kan een wollen paardendeken na actieve inspanning, training, wedstrijd een bijdrage leveren aan het welzijn, en heeft een positief effect op spieren en gewrichten.

Carin Heesters schreef op maandag 30 maart 2015, 15:05:


Probeer het nog eens: www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/dekens.htm

Hier zijn proefnemingen aan verbonden die je prima en net zo gemakkelijk ook zelf kunt doen:
- kijk hoe de sneeuw gewoon op je paard blijft liggen - zonder perfecte isolatie van lichaamswarmte is dat een natuurkundige onmogelijkheid! En isolatie werkt nu eenmaal naar alle kanten.
- Wanneer je paard bezweet is kunt je de capillaire werking van de vacht goed in praktijk waarnemen.


Zou dat te maken kunnen hebben met de al dan niet onderbouwde zinnigheid van het gebruik van paardendekens?
Als je die dingen niet gebruikt en dus niet aanschaft maakt het ook niet uit waar ze van gemaakt zijn, toch?

Carin Heesters schreef op maandag 30 maart 2015, 15:05:


Ik gebruik helemaal geen deken; mijn paard zijn vacht is het beste materiaal wat ik mij wensen kan.

Wol is zo'n top materiaal zeg je. Welnu, paardenwol lijkt me dan helemaal de uitgelezen wolsoort. En laat die nu altijd voorhanden zijn!

Ik ga proberen om zo volledig mogelijk te antwoorden.

Ik weet niet meer welke soort worm het was, ik verbleef op dat moment in het buitenland en ja, hij kende enkel de latijnse naam, en ben het in al mijn paniek op dat moment vergeten.
Ik denk het wel, ze is meerdere keren zwaar behandeld geweest, en haar conditie is nadien ook sterk verbeterd.
Doch is het mogelijk dat het de nekworm is, ik ga dit ook voorleggen aan mijn dierenarts.

De ezel wordt specifiek ontwormd tegen longwormen, hij heeft ook in quarantaine gestaan, en staat al zijn hele leven bij paarden, daarom niet deze, en ik ben zeer secuur in mijn ontworming.
Ik ontworm nog altijd 4x per jaar, dit omdat ik bij bovenstaand paard genoodzaakt ben, en het ook zeer duidelijk zie aan haar wanneer het 'tijd' is, ik heb er hierbij ook niet meer naast geweest na het haar bijna fataal geworden is, en ik heb hierbij echt een panische angst ontwikkeld.
Ik over doseer altijd, en ze worden 3 dagen op een apart wormen stuk gehouden.
Na het seizoen bloot ik de weides, en die liggen dan 1 à 2 seizoenen bloot.

Ik ben aarzelend over mestonderzoek, daar ik het 1x heb laten doen bij een ander paard, kwam negatief terug, paard bleef slecht in vacht zitten en conditie slecht, toch ontwormd, wel, het plaatje kan je raden, de wormen bleven komen.

Ik zit er met mijn systeem zelden naast, zie ook telkens een groot verschil in conditie van mijn paarden, dus deze discussie wil ik op dit moment niet voeren.

Ik heb niet echt ervaring met holistische dierenartsen, maar sta er in dit geval wel voor open.. want ik heb echt het gevoel van 'time is running out'.. klinkt dramatisch, maar ik ben al jaren aan het dokteren, en op een bepaald moment begin je je af te vragen hoe het voor het paard zélf moet zijn.. En of het wel eerlijk is en niet egoïstisch..

Ik zou haar zéér graag van het KV afhalen, doch, ze is nog niet in goed genoege conditie geweest om de sprong te wagen. ze heeft nooit niet genoeg reserves, zeker niet in de winter, wat normaal is, maar ze vermagert zo drastisch dat het bijna onaanvaardbaar wordt.
Het is wel belangrijk om te weten dat ze een melasse-vrije toevoeging-vrije KV krijgt, en hier max 1 kg per dag, nu in de winter, in de zomer enkele handjes.
Ze krijgt hierbij altijd bietenpulp en luzerne, en zemelen. 's winters ook elke dag een grote biet, en enkele wortelen, 2 à3 stuks.
Ik doe echt mijn best om zo PN mogelijk te handelen, maar met haar durf ik op vlak van voeding écht geen risico's te nemen, want eens ze begint te vermageren, duurt het zeer lang voor ze weer iets of wat op gewicht komt.

Ze krijgt ook altijd kwalitatief zéér goed hooi, ik ben zeer secuur op wat ik haar geef, en zo met haar ook mijn andere paarden.
Ze hebben ook altijd toegang tot tarwestro, en likstenen (KNZ).
In de winter regelmatig gras, in de zomer hoop ik ze terug 24/7 op de weide te kunnen houden en geen hooi te moeten geven..

Wat mij vandaag is opgevallen: ik moet van de osteopaat dus die oefeningen doen om haar nek terug te mobiliseren, en dat lukt, traag maar gestaag zie ik wel dat het beter lukt, doch doet het haar nog altijd pijn als ik het aanraak. Het gaat hier specifiek om de brachiocephalicus spier, die hoogte, (sorry, ik weet niet hoe het anders noemt.. Google zegt dit.. ), en aan de rechterzijde, staat het juist daar dik, en zijn er 2 zwellingen voelbaar, niet echt tennisballen, maar toch.. niet de normale vorm.
Het was natuurlijk 's avonds, en mits ik eerst zelf moet kalmeren, ga ik morgen de VA bellen...

Indien de voeding het probleem blijkt te zijn, zal ik natuurlijk niet aarzelen, maar ik moet 'zeker' weten dat ze niet gaat verslechteren... want ik denk niet dat ze dat nog aan kan.. ze voelt zich echt niet lekker op dit moment, maar, ik moet eerlijk zeggen, ze oogt terug een beetje alerter, en eet als een paard.

Ik ben trouwens van België...

Christel Provaas schreef op maandag 30 maart 2015, 17:45:




Myriam