Ik lees op Emma's website:
Ik ben beschikbaar voor de onderhoud van werkende hoeven en bij de hoefrevalidatie van paardachtigen, inclusief de nodige bodywork. Sinds 2008 heb ik mij in de hoefmechanica en hoefrevalidatie verdiept. Als burgerlijk ingenieur (KULeuven 1994) genoot ik een opleiding waarin mechanica (statisch en dynamisch), sterkteleer, ruimtelijk inzicht en ruimtelijke vormgeving sterk vertegenwoordigd zijn.

Nu word ik helemaal nieuwsgierig naar de theorie achter de gegipste hb-hoef.

In Bocholt zit een dierenarts de het bij onze paarden doet.
Hoe meer klanten hij heeft, hoe makkelijker het voor hem is,omdat hij de entingen met een doos van 24 stuks of zoiets moet bestellen.

monek

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 17 september 2014, 15:56:


Sterker, het is zover ik weet de enige manier!
Wie het anders en beter weet zij nogmaals met nadruk uitgenodigd dat naar voren te brengen.

Ik had de draadtitel met opzet veranderd van Hoefbevangen en beweging naar Paarden, dierenartsen en kwakzalvers. Het hoofdstuk "hoeven" is nmm bij uitstek een voorbeeld waarin dierenartsen kwakzalvers zijn.
Voor die stelling is structureel en uitgebreid bewijs: de talloze overeenkomstige verhalen van mensen die ten einde raad bij modern bekappen uitkomen (dus niet vanwege de portemonnee maar omdat ze alle reguliere gekwalificeerde mogelijkheden uitgeput hebben en als resultaat daarvan met een steeds beroerder paard zitten), de stapels abattoirhoeven die voor de cursisten opgehaald worden en die een eender beeld ondersteunen.

Toevallig is genezen in dit geval eigenlijk niet moeilijk.
Wat nmm echter altijd vooraf moet gaan is de vraag: WAAROM is mijn paard ziek?! Wanneer op die vraag geen antwoord gezocht en indien opportuun actie ondernomen wordt heeft genezen geen zin.