Waldo50 schreef op woensdag 17 september 2014, 14:44:


Waar kennis en een wil is, is er ook een weg naar genezing!

Dat de gemiddelde individuele paardenhouder die op een manege staat die kennis wellicht ontbeert, daar kan ik nog inkomen.

Maar het principe: HB paarden kunnen in NL op precies dezelfde manier genezen als in Fr. is gewoon waar naar mijn mening.

Waldo50 schreef op woensdag 17 september 2014, 14:44:


Als je gelijk hebt in dat de gemiddelde situatie zo belazerd is als jij ("hier" - waar is dat?) beschrijft, blij zijn met om toerbeurt een half uurtje gelucht worden, dan kunnen dáár nmm geen paarden gehouden worden. Het is vragen om ziekten, ellende en tobberij. Geen minimaal acceptabel aquarium = geen vissies.
Er is (denk ik) ook in NL ruimte zat voor zieke paarden om te revalideren, alleen misschien niet in die ellendige Randstad (weet ik eigenlijk niet, ik kom daar gelukkig nooit meer). Moet ik dan opmaken dat er wel gelegenheid is maar geen wil (en wrsch. geen inzicht. Verschillende PNers hebben daar toch ook een acceptabele paardenplek gerealiseerd)?

Je moet echt wel behoorlijk wat mismanagen om laminitis te veroorzaken, ongevallen daargelaten.
Nu komt er een vraag bij mij op n.a.v. jouw houding in deze: hoe zie jij een adequate behandeling? Ingipsen, niet zeuren en doorstrompelen tot 'ie erbij neer valt want anders had het maar geen paard moeten worden en dan naar de slager? Ik dacht dat ik je beter kende.
Ook ik vind het traditionele 1-2-tje tussen DA en smid een universitaire studie onwaardig, het is eigenlijk slechts een detail, mijn ervaringen over een jaar of 40 met DAs als beroepsgroep zijn zeer slecht, dan hebben we het niet over een incident. Ook over die "beste opleiding ter wereld" verschillen we van mening; die opleiding was zo goed dat zelfs een staatssecretaris een degradatie naar HBO heeft voorgesteld.

Je valt Letje steeds aan. Als dat is vanwege haar activiteit op vreesboek kunnen jullie dat beter daar uitvechten. Zover ik haar bijdragen hier zie vind ik dat ze geen onzin schrijft.
Zullen we trachten ons weer op de bal te richten i.p.v. de persoon?

joop schreef op woensdag 17 september 2014, 14:42:


Heb van deze nog niks gehoord, maar ook dat is een stap die mensen soms niet durven nemen... ;-(

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Piet schreef op woensdag 17 september 2014, 16:55:


komt nog Piet, ze is nog in FR bij haar familie op vakantie

joop schreef op woensdag 17 september 2014, 14:49:


Jaja, het ziet er heel anders uit, lijkt bescheidener, minder invasief, het genezend doel snap ik echter evenmin en daarom dram ik zo, eis ik een goed antwoord op mijn primaire vraag: wat is de genezende werking van dit idee?!
En als het geen genezende werking heeft, wat is er dan zo goed aan het idee, waar dient het in werkelijkheid voor?

Ik ben evenzo benieuwd naar hoe A3 over het genezen van laminitis denkt. Als hij daar nou eens een bondig resumé van geeft, schiet dat inhoudelijk ook wat meer op.

Hoe ik erover denk ik klip en klaar, Nr:268207 , ik zie er echt helemaal niets in.
Letje zit daar denk ik 100% mee op 1 lijn.
Als er andere ideeën zijn, als ik het mis heb... kom er dan mee! Leg het me uit op een waterdichte foolproof manier die zelfs ik snap

Merel Stoffers schreef op woensdag 17 september 2014, 15:08:


ruimte? PN'ers zijn vaak heel inventief met ruimte en weten met PP allerlei oplossingen te vinden om hun paarden veel beweging te gunnen ook in tijden van slecht weer. Er is wel ruimte als je wil maar niet als je zegt: mijn paard moet op stal of mijn paard moet boxrust.

Waldo50 schreef op woensdag 17 september 2014, 15:45:


Ja, tot ze een echt vriendje krijgen. Dan wordt de meerderheid van de grote paardenliefdes toch echt bij het grofvuil gezet.
Ik wil het niet over je pennygrut hebben. Wel over de verantwoordelijke volwassenen.


Wat ik me nog herinner van mijn Amsterdamse jeugd is dat het overgrote deel van de penny's tevreden moest zijn en ook was met de paardjehuurhobbelmanege waar alle vrije tijd doorgebracht werd maar relatief weinig gereden werd want daar hadden ze het geld niet voor. Zou dat erg veranderd zijn?
Of heb je het nu alleen en met nadruk over een veel kleinere deelverzameling penny's met meer bemiddelde ouders?


Die mensen, de kakkers die het paard niet zien staan maar wie het om de prestaties van dochterlief gaat, om de status, de brallerij en networking in de kantine, zien inderdaad een paard als weggooi-artikel, daar klopt het kapotte brommer verhaal wel. Daar verander jij ook niets aan. Juist bij die meer bemiddelde groep zou je anders de mogelijkheden verwachten hun paarden een beter paardwaardig leven te kunnen bieden.

Volgens mij gaat PN daar niet over.
Wat mij betreft sluiten alle bedrijven die dieren geen dierwaardig leven kunnen of willen bieden vandaag nog. Helaas ben ik realist genoeg om anders te weten.
Toch gaat PN volgens mij om de ontdekkingsreis naar hoe het wel moet, het gaat niet om hoe het niet moet want dat is genoegzaam bekend.

Waldo50 schreef op woensdag 17 september 2014, 15:45:


o nee? ik heb anders al heel wat mensen kunnen motiveren om de PN aanpak toe te passen en met veel plezier. Veel mensen vinden het een enorme opluchting als ze hun paarden niet meer hoeven ophokken en laten beslaan. (waaronder dus de DA die hier komt als het nodig is, waarvan jij al dacht dat ik die nooit liet komen)

Tuurlijk zijn er ook heel integere goede aardige DA's. Er is zeker ook een probleem bij het verwachtingspatroon van de mensen. Niet iedereeen is blij als de dokter zegt: met een goed dieet wordt het waarschijnlijk vanzelf een stuk beter. Maar dat is weer een ander verhaal. Maar in erger me echt suf aan DA's die anno 2014 zoiets als boxrust voorschrijven terwijl de hele gezondheidzorg luid probeert aan het verstand van mensen gepraat te krijgen dat voldoende beweging 1e vereiste is als je gezond wil worden en/of blijven.

Ik wou en wil me er eigenlijk niet mee bemoeien, Let is mans genoeg om zichzelf te verdedigen en ijzerenheinig door te gaan met de hele traditionele paardenwereld een spiegel voor te houden. Rechtlijnig en oprecht als altijd.
Die kruiden valt allemaal we mee als je het goed bekijkt...een alternatieve pijnstiller, duivelsklauw, een ander kurkuma... gewoon middelen die werken en het kan helemaal geen kwaad om kritisch naar veeartsen te kijken. Het gebrek aan kennis over zoiets essentieels als paardenhoeven is bij de meerderheid schunnig. Dat paarden niet de juiste behandeling gegund wordt ligt niet aan letje, want zij doet wonderen. en ik geloof pas iets als ik het met eigen ogen zie- een soort Thomas- Het ligt aan de heersende cultuur in de Nederlandse paardenwereld, aan de manier waarop paarden gehouden worden en die manier eindigt bij de vraag van de veearts "moet ik hem uitschrijven uit de verzekering?

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Ik lees op Emma's website:
Ik ben beschikbaar voor de onderhoud van werkende hoeven en bij de hoefrevalidatie van paardachtigen, inclusief de nodige bodywork. Sinds 2008 heb ik mij in de hoefmechanica en hoefrevalidatie verdiept. Als burgerlijk ingenieur (KULeuven 1994) genoot ik een opleiding waarin mechanica (statisch en dynamisch), sterkteleer, ruimtelijk inzicht en ruimtelijke vormgeving sterk vertegenwoordigd zijn.

Nu word ik helemaal nieuwsgierig naar de theorie achter de gegipste hb-hoef.

In Bocholt zit een dierenarts de het bij onze paarden doet.
Hoe meer klanten hij heeft, hoe makkelijker het voor hem is,omdat hij de entingen met een doos van 24 stuks of zoiets moet bestellen.

monek

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 17 september 2014, 15:56:


Sterker, het is zover ik weet de enige manier!
Wie het anders en beter weet zij nogmaals met nadruk uitgenodigd dat naar voren te brengen.

Ik had de draadtitel met opzet veranderd van Hoefbevangen en beweging naar Paarden, dierenartsen en kwakzalvers. Het hoofdstuk "hoeven" is nmm bij uitstek een voorbeeld waarin dierenartsen kwakzalvers zijn.
Voor die stelling is structureel en uitgebreid bewijs: de talloze overeenkomstige verhalen van mensen die ten einde raad bij modern bekappen uitkomen (dus niet vanwege de portemonnee maar omdat ze alle reguliere gekwalificeerde mogelijkheden uitgeput hebben en als resultaat daarvan met een steeds beroerder paard zitten), de stapels abattoirhoeven die voor de cursisten opgehaald worden en die een eender beeld ondersteunen.

Toevallig is genezen in dit geval eigenlijk niet moeilijk.
Wat nmm echter altijd vooraf moet gaan is de vraag: WAAROM is mijn paard ziek?! Wanneer op die vraag geen antwoord gezocht en indien opportuun actie ondernomen wordt heeft genezen geen zin.