Zowel mijn connemara (10 jarige eczemer) als mijn oude fjord (28 jaar) hebben af en toe wondjes. Meestal hoef ik niets te doen, soms behandel ik met zink-zwavelpasta of honingzalf en dan is het ook opgelost.

Er zijn veel kleine gemene steekvliegen (prikken ook mensen) en ander vliegende beestjes. Ik zie bij de connemara regelmatig bultjes van de steken, zelfs soms eentje zo groot als een ei. Die bultjes trekken ook altijd weer weg. Beide paarden hebben ook kale plekken (huid zichtbaar) op hun hoofd/oren. Dat hadden ze vorige jaren ook, ik wijt het aan jeuk van vliegen/muggen. Ik zie ze af en toe met hun hoofd schuren tegen o.a de hooibak.

Nu had de connemara ineens een wond aan zijn voorbeen ter hoogte van de koot (aan de voorkant). Later op zijn andere voorbeen, op dezelfde plek. Uiteraard alles gecontroleerd waar hij zich aan kon stoten, zelfs de hooibak een aantal dagen weggehaald. Dat hielp niet.

Wonden heb ik behandeld natuurlijk (ook nog met groene leem), soms een paar dagen geen bloed/wondvocht, dan weer wel. Vervolgens kwamen er op beide voorbenen (bij de voorknie) ook dezelfde soort wonden. Ik kreeg dat ook niet echt dicht. Toen er ook zoiets op zijn hak (later allebei de hakken) kwam, heb ik de dierenarts laten komen.

Zij noemde direct het woord mijt. Ze vond het een heel herkenbaar beeld bij de paarden.
Bij beide paarden 3 schraapsels afgenomen en ze heeft 1 mijt gezien onder haar microscoop. Ze liet me een foto zien op haar computer toen ik vroeg welke mijt. Ze wist niet precies de naam, maar wees in haar naslagboek de namen sarcoptes en psoroptes aan. Ik ben nog aan het wachten op de foto, die zou ze me sturen, dan kan ik zelf zoeken om welke mijt het gaat.

Beide paarden hebben een ivermectine injectie gehad en na 12 dagen een herhalingsinjectie.

De wonden aan de hakken zijn dicht, bij de voorknie zie ik ook geen bloed/wondvocht meer, maar vanmorgen weer wel bij de koten. Wel minder heftig van voorheen.

De kale plekken op hun hoofden zijn er nog steeds, iets wat mij niet vreemd voorkomt, maar waarop wel de diagnose mede is gesteld op uiterlijke kenmerken van mijt.

Ik heb zelf totaal geen ervaring met mijt, weet alleen iets van een tinker met mijt in NL, die stond de hele dag knetterhard op de grond te stampen.(bij het nalezen op internet zou dat om de mijt chorioptes gaan, die veel in NL schijnt voor te komen)

Hoe ze aan mijt zijn gekomen is me een raadsel. Volgens de DA zitten mijten in het hooi, lopen er hazen/konijnen met mijt, hebben veel honden mijt. Als er gehooid wordt, is het gras (en het hooi wat er een paar dagen ligt te drogen) dus besmet met mijten en eitjes. Het schijnt een veel voorkomend probleem te zijn in Portugal.

Mijn paarden lopen overdag op een stuk land waar eerder 2 ezels hebben gelopen. Die ezels verdenk ik van mijt, gezien de schurftige plekken op hun lijf. De tussentijd (vertrek ezels-gebruik door mijn paarden) schat ik op 2 maanden.
Paarden in Portugal hebben niet zo veel mijt (volgens mijn DA dus), omdat die vaak met ivermectine worden ontwormd en mijn paarden alleen maar als het nodig is.

Nu mijn vragen:
-Is het vinden van 1 mijt voldoende in 6 schraapsels om de diagnose "mijt" te stellen?

-Is het normaal dat er dan wonden op mijn aangegeven plekken ontstaan?

- Klopt de bewering dat paarden die regelmatig invermectine ontwormspuiten krijgen minder last hebben van mijt?

- Hoe lang kunnen mijt-eitjes goed blijven en hoe lang kunnen mijten overleven in hooi? (in verband met voorkomen van een nieuwe besmetting)

- In NL schijn je borstels ed te moeten ontsmetten, daar is mij verder niets over gezegd. Maar als het inderdaad mijt is, wil ik dat natuurlijk wel doen. Waarmee kan ik borstels ontsmetten? (ik vraag dat ook nog na bij mijn DA).

- Ziet iemand nog andere opties dan mijt voor het ontstaan van wonden op de plekken die ik aangaf?

-Juliette, Wil (en misschien andere PN mensen in Portugal), komt jullie dit verhaal je bekend voor?

Jeetje Tineke, mijt...
Ik heb er geen ervaring mee, maar wil je wel succes wensen met de bestrijding.
Ik heb altijd van vlooien begrepen dat waar je er 1 ziet , de kans wel heel groot is dat er veel meer zijn, zou zomaar bij mijt ook het geval kunnen zijn, lijkt mij...
Ik heb er wel eens wat over gelezen, waarbij ze ook uitwendig behandelden met een of ander goedje, misschien ook wel de moeite waard dat eens te onderzoeken?

Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op dinsdag 19 augustus 2014, 14:41:

Ik heb over Sebacil gelezen, bedoel je dat?

Ja klopt, maar ik heb geen idee, hoor, of dat een gevaarlijk goedje is of niet?
Mijt lijkt me wel iets wat je echt kwijt wil, maar als ik dat zo allemaal lees, zal dat niet mee gaan vallen...Ik bedenk mij ook dat de weerstand zo goed mogelijk moet zijn, maar heb zo het idee, dat met alle toestanden die je de laatste tijd hebt, je daar al lang mee bezig bent?

Oftewel ik wil wel reageren en je een hart onder de riem steken, maar je hebt helemaal nix aan mij, hihi

Groetjes Marlies

Geen ervaring met paarden, wel met honden en kippen.

Ik heb een hond gehad met een chronische mijtinfectie in haar oren. Kwam omdat de boel in de gehoorgang helemaal vergroeid was en zo de zaak verstopte. Op een gegeven moment werd ondanks continue uitwendige bestrijding ook haar kop kaal. Ze heeft toen een paar keer een injectie gehad, ik weet niet met wat.
Ondanks dat zij zwaar besmet was, had onze andere hond daar helemaal geen last van. Volgens de da kwam dat doordat hij er weerstand tegen had. Zij vertelde dat iedere hond eigenlijk altijd mijten bij zich draagt, maar dat ze er bij voldoende weerstand geen last van hebben.
Geen idee of dat bij paarden ook het geval kan zijn.

Verder weet ik dat de meeste mijten niet overleven op een met vet ingesmeerde huid, zo heb ik de kalkpoten bij de kippen van mijn ouders behandeld. Kalkpoten worden ook veroorzaakt door een mijt. Poten eerst om de dag en later eens in de week ingesmeerd met een mengsel van uierzalf, witte olie (kamferolie), een paar druppels tea trea en een paar druppels vit. E olie.

Geen antwoord op je vragen, maar misschien heb je er toch wat aan.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Kijk dat klinkt al heel wat gezonder als bestrijdingsmiddel!

Groetjes Marlies

JvU schreef op zondag 17 augustus 2014, 12:52:

Voor zulke situaties, ziek paard, heb ik dekens in huis. Jack had jaren geleden een keer een darmontsteking. Stond ook met 40 graden koorts. Kon niks eten. Dan heb je gewoon een deken nodig. Na 3 dagen was hij beter en kon de deken er weer af. Hier in de Eifel heb ik ook voor noodsituaties dekens in huis. 1 hele dikke, 2 regendekens (omdat 1 paard veel kleiner is) en wat fleece.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 19 augustus 2014, 15:14:


Ik gebruik voor droge schuurplekken (manenkam bv) inderdaad vaseline of ballistol. Maar die kale plekken, daar doe ik eigenlijk nooit wat op. Zal ze eens in gaan vetten! Wie weet, helpt het.

sebacil is volgens mij tegen luizen. Zou ook kunnen werken tegen mijt., maar is volgens mij in nederland niet meer toegestaan

martika schreef op woensdag 20 augustus 2014, 11:17:


Sebacil Is ook echt giftige rotzooi.

Sebacil mag in NL niet meer verkocht worden, en toch gewoon verkrijgbaar via de veearts. Het is heel erg giftig en je moet eigenlijk handschoenen aan en een mondkapje voor als je het gebruikt. Als het voor ons zo giftig is, zal het voor het paard dat ook zijn.
Ik zou een alternatief zoeken.
Ik weet van vogeltjes met mijt op de poten, die smeer je in met vaseline, zo stikt de mijt. Maar of dat bij paarden ook werkt weet ik niet. Wel ken ik iemand die slaolie smeerde op de benen en zij vond wel dat het mijtenprobleem een stuk minder was geworden.

Wat echt goed werkt is sudocreme. Een paar dagen, zo niet een week lang elke dag dik er op smeren en het verdwijnt. Ook even met een vlooienkam kammen elke dag, zodat er eventuele mijten mee weggekamt worden.

Ik heb ook last van mijt. Vergelijkbare symptomen als jij beschrijft.
Vorig jaar liep er een Belgisch paard bij mijn paarden. Had heel erg mok, en ook heel veel jeuk. Paard is deze winter overleden.
En dit jaar hebben mijn paarden dergelijke problemen als jij beschrijft.
Na zoeken op i-net ben ik tot de conclusie gekomen: mijt!
Kammen met stofkam helpt niet: deze mijten zijn zo klein dat ze met t blote oog niet te zien zijn en met de stofkam niet worden meegenomen (bovendien kruipen ze in de haarzakjes).
Ik had nog sarnacuran in huis, heb mijn paarden er mee gewassen.
Maar besmetting kwam terug: kennelijk een andere bron buiten de paarden.
Op i-net staat dat de mijten minstens 2 maanden kunnen overleven buiten het paard..

Heb de hele zomer wekelijks gewassen, met zeep afgewisseld met (erg) zout water.
t Is nu wel veel minder, maar nog niet weg..

volgens mij werkt ivermectine inderdaad ook tegen de mijten maar dat betekent niet dat het goed is ivermectine te geven om mijten te bestrijden. Locale toegepaste stoffen zijn even effectief maar veel minder gevaarlijk dan de oraal gebruikte stoffen. lastig geval die mijten, mijn paarden hebben er ook nog wel eens last van en ik gebruik wel af en toe deltamitrine, een chemische pyrethroide. Misschien minder giftig dan sebacil. Ik heb de indruk dat regelmatig afspuiten met een harde koude straal de insekten ook bestrijdt want de paarden krijgen minder jeuk en mooiere huid. verder scheren en gif, lastig hoor, want doe je niks krijgt je paard vervelende dikke ribbels in de huid