e m kraak schreef op donderdag 14 november 2013, 23:50:

[knip]

Ook op de website van die meneer: een goed verhaal over Q-koorts
http://www.q-koortsbesmetting.nl/q-koorts-cover.php
Net zo goed voor paarden-, honden-, koeien- en etceterahouders van belang.
Wetenschapsfraude en hype.

e m kraak schreef :

Zou voor mij ook een reden zijn om met zón merrie geen veulens meer te willen.

BD heeft twee keren een vastzittende placenta gehad die na de geboorte van haar veulens niet afkwam en de DA heeft dit handmatig moeten doen.
Voor mij alleen al een reden om haar nooit meer een veulen te laten krijgen, dat is het me niet waard, afgezien van de risico's voor haarzelf.

Groet, Pien

e m kraak schreef op donderdag 14 november 2013, 23:15:


ik heb ook nogal wat fokmerries gehad en gezien die nergens last van hadden (elk jaar veulen merries) Ik heb 1 merrie gehad die was dichtgenaaid en later opengescheurd, heel zielig, door de scheur kon er juist vuil geraken waar je het niet wil.

joop schreef op vrijdag 15 november 2013, 10:44:


Ook wij hebben vroeger een merrie gehad die enorm was uitgescheurd na de bevalling.
Ik moest assisteren bij het herstellen ervan. Brrrrr, je zou er zelf geen kinderen door durven krijgen Alhoewel het best interessant was om al die huidlagen etc te zien.
De natuurlijke opening bleef echter gewoon open maar het advies was idd, nooit meer veulens laten krijgen, maar dat hadden we toen zelf ook al wel besloten.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Iemand een idee? Mijn 15 jaar jonge tuigpaard gaat de laatste tijd niet zo lekker, niet slecht maar... Hij is bekend met ZE en heeft nu nog wat jeuk op de hals (halverwege november) i.v.m. een lange rug, en heupbeenderen die een beetje uitsteken, heeft hij standaard een soort van inham (lijkt altijd ingevallen, maarja laatste rib -> geen botstructuur -> heup) niks aan te doen. Nu is in die inham vrij onderin een stuk darm zichtbaar, wat blijkbaar opgezet is ofzo, en daar tegen de huid drukt.

Verder geeft hij geen lichamelijke of psychische klachten, totdat ik een wondje in zijn oorschelp zag. En nu viel mij op, normaal groeit daar gewoon haar, maar het is kalende. Kan niet zeggen dat hij daar continu jeuk heeft, maar hij schuurt er zachtjes aan.
Niet eerder opgevallen? Nee, zijn oren zijn hoogstwaarschijnlijk in het verleden op hardhandige wijze gecoupeerd. Dus de punten (waar het oor eigenlijk een stukje door had moeten lopen) zijn altijd kaal, littekenweefsel, al ruim 10 jaar. En zijn oren zijn hierom ook de enige plek waar ik hem blijvend niet graag mag aanraken, en moeilijk bij kan komen. (Dus een behandeling van binnenuit zou héél fijn zijn, zeg maar.)

Qua voeding; goed onbeperkt hooi, beetje goed krachtvoer (tja, is nodig, anders houd ik geen paard meer over) likstenen, momenteel Bokashi van Bio-Ron.
Deze week wordt hij doorgemeten met de Lecher antenne (eigenlijk komen we regulier niet verder) en komt tóch wel de DA. Oh ja, er is bijna een half jaar geleden een leverbot besmetting geconstateerd, dus kan nu weer bloed worden bekeken op leverwaardes.

Locanda schreef op zondag 17 november 2013, 8:42:


waarschijnlijk moet er toch weer een DA aan te pas komen (misschien echo?)


soms helpt ivermectine ontwormer bij jeuk (als het veroorzaakt wordt door insectjes) maar beter toch werk van die oren maken zodat je ze wel kan aanraken. Vaak is eens goed schoonmaken genoeg en zit er mijt, is het snel behandeld.

DA bel ik morgen :) z'n oren zijn en blijven écht dramatisch qua behandelen.* Begrijpelijk na zo'n trauma, maar het zal moeten. Waarmee zal ik het schoonmaken, danwel insmeren?
*ik probeerde de littekens met zonnebrandcrème te beschermen, maar i.v.m. drama/stress maar met een vliegenmasker met oortjes verder gegaan