Frans Veldman schreef op zaterdag 26 oktober 2013, 11:18:

[knip]

Mee eens uiteraard.
Ik denk dat ik toch ook de - foutieve, mee eens! geen discussie of aanval - gedachtengang achter de kruidenontwormers snap. Het is foutief omdat niet gerealiseerd wordt dat kruiden ook chemie zijn. "Kruiden" klinkt "groen" en "natuurlijk" maar het is de chemie in kruiden die het doet werken, zoals je weet ben ik al heel lang gestopt met het geven van info over werkzame kruiden omdat het chemie is en PN (mee)lezers veelal nog geen gele kamille van een boterbloem kunnen onderscheiden laat staan JKK van boerenwormkruid. Hoe beter kruiden werken echter, hoe risicovoller de werkzame stof(fen). Als je daarentegen een werkzame stof in een pilletje of spuit koopt is dat risico als het goed is redelijk onderzocht en foolproof mits je de gebruiksaanwijzing volgt.

Toch een paar opmerkingen:
1) Kortom, de middelen die resistentie veroorzaken zijn niet giftig genoeg anders zouden álle nematoden het loodje leggen (en dus niet voortplanten), uitspoelen of op andere wijze impotent worden.
2) Het is maar de vraag of je alle nematoden kwijt moet willen. Het gaat vooral om overlast van een teveel. Dan is nmm dus eerder de vraag wat het teveel veroorzaakt, om iets aan die oorzaak te kunnen doen. Het teveel aan nematoden in een dier is een gevolg, geen oorzaak.

Voorbeeld: "Alle paarden hebben wormen"... zeggen ze, behalve mijn Els dan, simpelweg omdat er geen cyclus mogelijk is, omdat ze nooit met besmette fourage in aanraking komt.

Voorbeeld: "ik heb 5 paarden maar het is altijd dezelfde wormenfabriek, de anderen hebben nergens last van". Niet zeldzaam, duidt er toch op dat er grote individuele spreiding in aanleg tot gastheer is? Dat kan, denk ik, komen door:
- erfelijke aanleg
Dat is best mogelijk, denk ik, krijgt nooit aandacht want iedereen is al decennia gewend overal een wormspuit in te legen en er is toch niets aan te doen. Van nature zou daar selectie plaatsvinden. Er is wel iets aan te doen dus, 2 dingen zelfs: cyclusonderbreking en niet mee fokken.
- verminderde weerstand
Veel logischer lijkt mij het geteisterde paard uit de situatie weg te nemen c.q. de situatie voor dat paard te veranderen, belangrijker dan chemisch ontwormen (waar je dan ook niet aan ontkomt) want als je niets aan de oorzaak doet blijft je dweilen met een open kraan.

Meestal echter is mij de oorzaak in NL overduidelijk: slecht houderijbeheer, als in overjarige paardenweitjes. Dát zijn de ware wormenfabrieken.
De oplossingen zijn bekend maar blijven desalniettemin vaak achterwege: wisselbegrazing en hooicyclus.

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 oktober 2013, 11:45:


Deze verbetering komt door meer inzicht in de oorzaak van tandbederf:
Mijn tandarts zei: het gebruik van tandenstokers en borsteltjes voor de ruimte tussen de kiezen, is er de oorzaak van dat ik jaarlijks geen emmers vol met kiezen meer hoef te trekken!

En Cedric heeft ons aanbevolen om natriumbicarbonaat te gebruiken voor ons gebit, waardoor we ook geen last meer hebben van ontstoken tandvlees. (Nog enorm bedankt, Cedric!)

Blijf jij maar lekker jouw wereld simpel houden met je (voor)oordelen.
Gelukkig heb je dat op het gebied van hoefonderhoud niet gedaan:
Ik blijf je eeuwig dankbaar voor jouw duidelijke uitleg van natuurlijk bekappen!!

e m kraak schreef op zondag 27 oktober 2013, 0:06:


Volgens mij werkt een kruidenkuur op de weerstand die het paard heeft.
Of zo zou het iig moeten zijn: niet het symptoom bestrijden (de wormen), maar de oorzaak (verminderde weerstand, al of niet het gevolg van erfelijke aanleg of versterkt door slecht houderijbeheer).
En dan is er geen sprake van het kweken van resistente wormen.
Want de kuur werkt niet rechtstreeks op de wormen.

Coralie schreef op zondag 27 oktober 2013, 1:15:

[knip]

Nee zo zat dat toch niet? Wat ik van het verkooppraatje voor de alternatieve kruidenwormkuur onthouden heb is dat je de wormen niet dood maakt maar ze weg pest door het milieu waarin die wormen leven (je paard dus) onaantrekkelijk te maken. Kruidjes erin, wormpjes eruit. Dus, was de redenatie, ontstaat er geen resistentie omdat je de wormen niks aan doet maar alleen de omgeving ongeschikt doet lijken waardoor ze vertrekken.
Nou klinkt dat leuk maar het maakt geen pest uit, de redenatie slaat als een paardelul op een drumstel. Je doet de wormpies wél wat aan want waarom zouden ze anders vertrekken!? Als dat wegpesten al lukt zullen er vast wel wormen bestaan die zich daar niet door laten wegpesten, die resistent zijn tegen wegpesten als het middel niet sterk genoeg is. Die resistenten blijven zich vermeerderen zodat je ook hiermee feitelijk alleen bezig bent de wormenpopulatie evolutionair te innoveren als er tegelijkertijd niets aan oorzaken gedaan wordt. Zelfde principe, zelfde ellende.

Ik zou graag veel meer weten over jouw paard en de Rfoto's zien, heb je ze digitaal?

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 oktober 2013, 11:45:

En niet te vergeten het steeds razendere tempo waarin het hele human genome (vanaf begin jaren 70) in kaart wordt gebracht en er steeds meer mechanismen (van ziektes) begrepen worden. En er dus wat tegen bedacht kan gaan worden.
Iemand had al een pil bedacht tegen een bepaalde vorm van huidkanker, alleen is het effect maar tijdelijk gebleken. Ik zou dit toch wel vooruitgang willen noemen.
Op dit moment zijn er ook mensen bezig om de rotzooi die retrovirussen in je dna stoppen te bestrijden (ipv een enzym te blokkeren bij de voorkoming van aids bij voorbeeld). 60 jaar geleden wist men nog de ballen van retrovirussen.

Wij hebben er hier ook zo eentje staan, vastgesteld op 11/10/2006. Ik weet niet hoe groot die cyste van jouw paard is in vergelijking met de mijne.
Onze DA zei dat op termijn het straalbeen zou kunnen breken en dat we niets meer met hem zouden kunnen doen, en ja, het woord inslapen kwam ook ter sprake.
Er is voor zo ver ik weet geen behandeling voor.

Intussen zijn we toch wel weer enkele jaren verder, en heeft hij veel meer last van zijn longen dan van die cyste.

Af en toe doen we nog een (rustig) ritje met hem, hij heeft goede en slechte dagen en je weet dit vooraleer je de oprit af bent. Op een slechte dag is het gewoon rechtsomkeer (meestal tot zijn groot ongenoegen).
En heel regelmatig wil hij nog heel erg graag lekker galopperen, weliswaar op een zandige ondergrond (gelukkig hebben we dat hier wel).

Wij redeneerden: als dat straalbeen breekt dan gaan we dat direct merken en dan zal het tijd zijn om hem inderdaad te laten inslapen.
Maar van 2006 tot nu vind ik al best een lange tijd.
Hij is momenteel het beste vriendje van onze jaarling, hij apporteert met plezier, steigert op commando, is nog steeds even inventief en eigenwijs en rent lustig rond met de andere paarden...

Voor ons is hij dus echt niet afgeschreven.

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=860

Oscar werd 5 jaar geleden ook afgeschreven door de DA. Hij loopt nog altijd vrolijk rond en er is niks met hem aan de hand. De problemen die Oscar destijds had waren waarschijnlijk veroorzaakt door niet behandelde wond aan zijn voet. Oscar kreeg zeker 10 hoefzweren en daarom liet ik een Xray maken. De donkere vlekken op de foto hadden niks met de problemen te maken en het blijkt dat veel paarden dit hebben alleen weet je het meestal niet. Het wordt pas zichtbaar als iemand een foto maakt.

Frans Veldman schreef op zaterdag 26 oktober 2013, 11:45:


je kan al die vooruitgang niet zomaar op het conto van de geneeskunde schrijven. Preventie en kennis van zaken speelt een grote rol. Sinds van Leeuwenhoek en Pasteur is er veel veranderd en ontdekt, en veel is in de geneeskunde toegepast. Maar ook in het dagelijkse leven. Hygiene is nu heel gewoon.
Het probleem is dat mensen de neiging hebben door te schieten. Wij spoelen zonder nadenken de WC door met zuiver drinkwater! nuttige afval wordt met kostbaar goed weggewerkt. Nu komt men hier weer een beetje op terug. Te veel hygiene is slecht voor de gezondheid, zo blijkt. Men wil elke dag onder de douche met doucheschuim, maar voor je gezondheid kan je het douchen beter beperken of jezelf gewoon afspoelen. Pasgeboren babies worden niet meer meteen in bad gegooid.

Ook in de geneeskunde is men ver doorgeschoten. Te pas en te onpas worden middelen voorgeschreven, gelukkig begint dit tij ook een beetje te keren. Is iemand somber gestemd, noemen we het depressief, en ipv wat minder te werken en meer in de natuur te gaan wandelen geven de dokters een pilletje, helaas pillen waar je al gauw verslaafd aan bent. Patient is eerst bij, maar later komt vaak spijt.
Ook in geval van kanker heerst dit probleem: de chemische middelen en bestraling zijn vaak zo fors dat de patient ongeveer bezwijkt, terwijl het lang niet zeker is of de doses wel redelijk zijn. Er wordt een protocol gevolgd en de gevolgen moet je maar afwachten.
Er zijn veel geneesmiddelen die al decenia worden voorgeschreven zonder dat het nodig is. De bijwerkingen van die middelen zijn vaak erger dan de kwaal!
Men is met vaccinaties totaal doorgeschoten en ook daar schijnen de gevolgen negatief te kunnen zijn.
In ieder geval: de winst zit bij de farmaceutische industrie die garen spint bij de overmedicatie door artsen.

Ik vind dit trouwens op PN ook een interessant fenomeen. Er moet voor alles een plant of middel, een kruid of supplement gevonden. Vaak lijken middelen te helpen, simpelweg omdat veel dingen vanzelf ook over gaan. Griep met pillen duurt een week en zonder pillen 7 dagen. Vaak is niks doen net zo heilzaam.
De grote vraag is: wanneer is het tijd om in te grijpen. En als je in moet grijpen neem dan de daarvoor beste middelen, of het nu allopatisch of een alternatief is maakt niks uit. Waren er geen antibiotica geweest, was ik ook allang begraven. Dat betekent niet dat ik soms voor de zekerheid maar AB slik, kijk wel uit.