AMA schreef op donderdag 29 augustus 2013, 21:43:


Paarden in het wild zijn niet geruind.
Het schijnt vooral een ruinen-probleem te zijn..

Peter Donck schreef op vrijdag 30 augustus 2013, 21:06:

Jawel, juist bij hun kont en vagina kunnen ze er de vliegen mee weg meppen.
Niemand wil de haarschapen omdat er geen vlees aan komt maar wel goede wol? Waarom koopt men dan haarschapen... Voor vlees? Beetje dom dan. Er zijn zat andere rassen te koop, die wel vlees hebben en minder last van hun wol (of zelf verharen).
Zoals altijd ligt het er denk ik ik aan hoe je welke soort houdt en hoeveel en waarvoor, schaapnatuurlijk? Overdreven veel schapen op een te kleine plek leveren je inderdaad vaak dunne stront op, helemaal bij lammeren. Ik heb hier altijd schone schapen, die heel graag hun staartje gebruiken.

Peter Donck schreef op vrijdag 30 augustus 2013, 21:06:


zo geredeneerd is het eigenlijk logisch om die staarten te amputeren, met een elastiekje, want we weten niet hoeveel pijn dat eigenlijk doet. Gemakshalve neemt men aan dat het gevoel verdwijnt. Net als wanneer je een elastiekje om je vinger doet, je wacht gewoon af tot het gevoel verdwijnt. De pijn die daaraan vooraf gaat is nogal heftig, maar wie weet heeft de staartpunt van zo'n lam veel minder gevoel. Zenuwen zitten er genoeg.

Ik denk dat het wel degelijk pijn doet om de staart af te binden en af te laten sterven. Dieren gaan alleen anders om met pijn, ze tonen hun pijn niet zoals wij en prooidieren verbergen hun pijn helemaal goed!!
Een vriendin van me heeft quessant schaapjes, allemaal mét staart en niemand heeft een vieze kont. Volgens mij zijn die rassen als de texelaar zo doorgefokt, dat er allemaal problemen zijn ontstaan, zoals de stront in de staart en het op hun rug belanden en zichzelf niet meer om kunnen draaien. Als dieren zó afhankelijk worden, zijn ze wel erg van hun natuur verwijderd geraakt, dan hebben we ze toch niet goed doorgefokt lijkt mij!!

AMA wat vreemd, ik ben opgegroeid met ierse setters en wij hebben er nooit een gehad die zijn staart stuk kwispelde. Wel dat de kopjes van tafel gekwispeld werd, maar nooit kapotte staarten met bloed.

Talitha schreef op zaterdag 31 augustus 2013, 10:03:


De ene hond is de andere niet. Het ras, het temperament, de kwispelheftigheid, de dikte, maar ook de staartaanzet maakt verschil.
Een lange dunne sliertstaart bij een kwispelbereid dier zal eerder stukgeslagen worden dan een 'beverstaart' van een matiger opgewekte hond.

Christel Provaas schreef op zaterdag 31 augustus 2013, 10:10:


het zal zeker met het type hond en type staart te maken kunnen hebben. Beste zou zijn stoppen met fokken van honden die niet overweg kunnen met een staart, net als stoppen met fokken van honden met allerlei andere lichamelijke gebreken.

Talitha schreef op zaterdag 31 augustus 2013, 10:03:


de kans dat het pijn doet is uiteraard veel groter dan de kans dat het geen pijn doet. Een staart heeft veel zenuwen dus zal niet ongevoelig zijn. Het zou best kunnen dat de lammetjes stoppen met het bewegen van de staart omdat het nog veel pijnlijker is als ze bewegen dan als ze niet bewegen. Of door gebrek aan doorbloeding stopt het bewegen automatisch. Het stuwen van bloed door afbinden wordt iha als bijzonder pijnlijk ervaren. Misschien ook daarom dat dit bij paarden niet werd toegepast, ze zouden er wel eens heel gevaarlijk van kunnen worden. Over hoe ze vroeger bij paarden de staarten amputeerden wil ik liever niet nadenken.